อุปทานเนื้อสุกรไทย

ในปี 2568 คาดว่า อุปทานเนื้อสุกรไทยลดลง 2.4% ตามจำนวนสุกรมีชีวิตที่ลดลงราว 5 แสนตัว  จากมาตรการลดจำนวนแม่พันธุ์สุกรและโรคระบาด แม้ราคาอาหารสัตว์จะปรับลดลง

โดยอุปทานเนื้อสุกรไทยลดลง เนื่องจากมาตรการภาครัฐที่ต้องการลดจำนวนแม่พันธุ์สุกรในฟาร์มขนาดใหญ่ และผลของโรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกรหรือ ASF ที่อาจสร้างความเสียหายในบางพื้นที่ (แต่ไม่รุนแรงเท่าปี 2565)

อย่างไรก็ดี ด้วยราคาวัตถุดิบอาหารสัตว์ที่มีแนวโน้มลดลง ทั้งปลายข้าว กากถั่วเหลือง และปลาป่น ตามสภาพอากาศที่เอื้ออำนวยในแหล่งผลิตหลัก โดยในเดือนแรกของปี 2568 ปลาป่นมีราคาเฉลี่ยลดลงมากถึง 24% ตามด้วยกากถั่วเหลืองที่มีราคาเฉลี่ยลดลง 21%  จึงทำให้ภาพรวมอุปทานเนื้อสุกรในปีนี้ปรับลดลงไม่มาก

จำนวนสุกรเลี้ยงของไทยฟื้นกลับมาเทียบเท่าก่อน ASF โดยมาจากผู้เลี้ยงรายใหญ่มากขึ้น ในขณะที่ผู้เลี้ยงรายย่อยทยอยลดจำนวนลง

โดยในปี 2567 จำนวนสุกรเลี้ยงมีถึง 21 ล้านตัว สะท้อนถึงระดับอุปทานสุกรที่เต็มกำลังการผลิต ซึ่งอุปทานสุกรส่วนใหญ่จะมาจากผู้เลี้ยงรายกลาง-ใหญ่มากขึ้น โดยมีสัดส่วนเพิ่มขึ้นจาก 72% ของผลผลิตสุกรในปี 2564 เป็น 75% ในปี 2567 ขณะที่ผู้เลี้ยงสุกรรายย่อยบางส่วนยังเผชิญภาวะขาดทุนสะสมจากผลของ ASF จนต้องเลิกกิจการ โดยในปี 2567 มีการขาดทุนเฉลี่ยถึง 8 บาทต่อกิโลกรัม  

อุปทานเนื้อสุกรของไทยยังเป็นไปเพื่อการบริโภคในประเทศเกือบทั้งหมด เนื่องจากเนื้อสุกรของไทยยังมีราคาสูงกว่าผู้ผลิตรายสำคัญของโลก เช่น สเปน สหรัฐอเมริกา เนเธอร์แลนด์ เป็นต้น จึงทำให้ไทยไม่สามารถแข่งขันด้านราคาในตลาดโลกได้ ขณะเดียวกัน ตลาดเนื้อสุกรในประเทศก็ได้รับการปกป้องจากกฏหมายควบคุมการนำเข้าสุกรและผลิตภัณฑ์สุกร ทำให้ผู้ผลิตเนื้อสุกรมักเลือกทำตลาดในประเทศเป็นหลัก

อุปสงค์เนื้อสุกรไทย

ในปี 2568 คาดว่า อุปสงค์เนื้อสุกรไทยลดลง 1.7% จากปริมาณ 1.61 ล้านตัน มาอยู่ที่ 1.58 ล้านตัน ตามราคาเนื้อสุกรที่ปรับเพิ่มขึ้น 3.1% ทั้งนี้เมื่อราคาเนื้อสุกรเพิ่มขึ้น ผู้บริโภคไทยมักบริโภคเนื้อสุกรลดลง ทำให้ราคาเนื้อสุกรไทยที่ปรับเพิ่มขึ้นตามราคาสุกรมีชีวิตหน้าฟาร์ม จะส่งผลต่ออุปสงค์จากผู้บริโภคไทยให้ลดลง ขณะที่ในส่วนของผู้บริโภคที่เป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติก็มีส่วนต่อการบริโภคอาหารที่รวมถึงเนื้อสุกร โดยคาดว่าจำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติในปี 2568 จะยังขยายตัวได้ ก็อาจเป็นแรงหนุนส่วนหนึ่งที่ทำให้ภาพรวมอุปสงค์เนื้อสุกรของไทยลดลงไม่มากนัก

การส่งออกเนื้อสุกรไทย

ในปี 2568 คาดว่า ปริมาณการส่งออกเนื้อสุกรแช่เย็นแช่แข็งของไทยจะเติบโตราว 4.9% โดยได้แรงหนุนจากความต้องการในตลาดส่งออกหลักอย่างฮ่องกง ที่นำเข้าจากไทยมากขึ้นในจังหวะที่แหล่งนำเข้าหลักอย่างจีนมีผลผลิตสุกรลดลงและมีราคาขายสุกรที่สูงกว่าไทย อย่างไรก็ดี ปริมาณการส่งออกเนื้อสุกรแช่เย็นแช่แข็งของไทยยังน้อยมาก เนื่องจากสุกรของไทยส่วนใหญ่ยังเผชิญปัญหาโรคปากและเท้าเปื่อย (FMD: Foot and Mouth Disease) จึงยังเป็นข้อจำกัดในการส่งออกเนื้อสุกรและผลิตภัณฑ์ของไทย

ความเสี่ยงของอุตสาหกรรมเนื้อสุกรในระยะข้างหน้า คาดว่า อุปทานคงเพิ่มได้ยาก และอุปสงค์คงโตได้จำกัด

ปัจจัยกดดันอุปทาน ประกอบด้วย

-ต้นทุนการผลิตอยู่ในระดับสูง โดยเฉพาะต้นทุนจัดการฟาร์ม (Biosecurity) เพื่อให้ได้มาตรฐานที่ปลอดจากโรค ASF นอกจากนี้ ต้นทุนวัตถุดิบอาหารสัตว์ ที่ไทยยังต้องนำเข้าในบางรายการหลัก เช่น กากถั่วเหลือง จะทำให้ราคามีความไม่แน่นอนสูง กระทบต่อปริมาณการผลิตสุกร โดยเฉพาะในเกษตรกรผู้เลี้ยงสุกรรายย่อย

-ความเสี่ยงจากการเปิดเสรีการค้า โดยเฉพาะหากไทยถูกกดดันให้เปิดตลาดเนื้อสุกรจากสหรัฐอเมริกา เนื่องจากสหรัฐอเมริกาเป็นผู้ผลิตสุกรรายใหญ่ของโลก ซึ่งมีต้นทุนการผลิตต่ำและราคาถูกกว่าเนื้อสุกรในประเทศ จะทำให้เกิดการแข่งขันอย่างรุนแรง

ปัจจัยกดดันอุปสงค์ ประกอบด้วย

-จำนวนประชากรไทยมีแนวโน้มลดลง โดยประชากรไทยได้ลดจำนวนลงตั้งแต่ปี 2563 มาอยู่ที่ 66.2 ล้านคน และลดต่อเนื่องมาในปี 2567 อยู่ที่ 65.95 ล้านคน กดดันการบริโภคเนื้อสุกร โดยคาดว่าในอีก 5 ปีข้างหน้า การบริโภคเนื้อสุกรของไทยอาจโตได้ต่ำที่ 0.6% ต่อปี

-จำนวนผู้สูงอายุเพิ่มขึ้น ปัจจุบันไทยเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ (Aged Society) และคาดว่าในปี 2572 ไทยจะเป็น Super-Aged Society ซึ่งจะส่งผลให้การบริโภคเนื้อสุกรลดลง เนื่องจากผู้สูงอายุเป็นกลุ่มที่บริโภคเนื้อสุกรน้อย ทั้งปริมาณและความถี่ต่อสัปดาห์ โดยผู้สูงอายุบริโภคเนื้อสุกรเฉลี่ยลดลงเหลือ 38 กิโลกรัมต่อคนต่อปี เทียบกับคนวัยทำงานที่บริโภคเนื้อสุกรเฉลี่ยอยู่ที่ 49 กิโลกรัมต่อคนต่อปี  

ข้อมูลจาก : ศูนย์วิจัยกสิกรไทย

-031