พังเดือน ลูกทีมเถ่าชิ่วสุทัศน์ คอลัมน์ตู้กับข้าวแห่งแนวหน้าออนไลน์ ไม่ได้เดินทางมาหลายเพลา คิดถึงการเดินทางที่ได้แวะชิมอาหารประจำถิ่นและเยี่ยมชมของดีแต่ละจังหวัด

ตอนนี้ สถานการณ์มีแนวโน้มดีขึ้น รัฐบาลเริ่มผ่อนคลายให้เดินทางเที่ยวบางจังหวัดได้โดยไม่ต้องถูกกักตัวหากได้รับวัคซีนครบตามสูตร พังเดือนและเพื่อนร่วมทางที่ ได้รับวัคซีน AZ ครบ 2 เข็มแล้ว ชักชวนกันไปท่องเที่ยวชิมอะไรที่จังหวัดไหนดี

เมื่อกระแสน้อง Lisa กำลังมาแรง อีกทั้งประจวบเหมาะกับการดูปรากฏการณ์พระอาทิตย์ขึ้นและตกลอดทะลุ 15 ช่องประตู เป็นแนวเดียวกัน ที่ปราสาทหินพนมรุ้ง ปรากฏการณ์นี้จะมี 4 ครั้งต่อปี คือ เดือนมีนาคม เมษายน กันยายน และตุลาคม สำหรับ 5-7 ตุลาคม ในปีนี้  ช่วงพระอาทิตย์ตกดินสวยงามและน่าอัศจรรย์มาก

การเดินทาง เรายังยึดหลัก New Normal เว้นระยะห่างทางสังคม ใส่หน้ากากอนามัยตลอดเวลา รวมถึงล้างมือให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อพร้อมแล้วจึงเริ่มออกเดินทางไปยัง    จังหวัดบุรีรัมย์กันนะคะ

ชวนมาชิมครั้งนี้ เรายึดหลักเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ที่เปิดค้นหาข้อมูลของกินบุรีรัมย์จะปรากฏร้านเหล่านี้ที่ติดโผมาทุกครั้ง อีกทั้งเป็นร้านที่อยู่คู่จังหวัดมาช้านาน จำพวกร้านเก่าร้านแก่ตกทอดมารุ่นต่อรุ่น อย่างต่ำเป็นร้านอายุ 10-20 ปีขึ้นไป หรือบางร้านอาจจะถึง 50 ปีก็เป็นได้

จึ้งนำขาหมูนางรอง

แขกไปใครมาที่ผ่านมาละแวกอีสานใต้ เมื่อผ่านอำเภอนางรองซึ่งเป็นอำเภอใหญ่ทางผ่านไปตัวจังหวัด อดไม่ได้ต้องแวะมากินขาหมูของอำเภอนี้ ข้าวขาหมู คากิ เนื้อหนัง ตักให้จานใหญ่พูน ขาหมูนุ่ม เปื่อยกำลังดี แต่ทีเด็ดคือเนื้อไม่เละรสชาติไม่ติดหวาน น้ำราดขาหมูสีไม่ดำแบบน้ำพะโล้ทั่วไป  ผักเคียงเป็นผัดกาดดองเพื่อตัดความเลี่ยนของขาหมูได้เป็นอย่างดี ขอหักคะแนนกระเทียมที่กินคู่น่าจะเป็นกระเทียมไทยเม็ดเล็ก คงได้ความสุนทรีในการกินมากกว่านี้

เนื้อหนังราดข้าว

เสียฟีลลิ่งไปหน่อยสำหรับกระเทียมจีนกลีบใหญ่ ทั้งที่จังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดที่อยู่ติดกันเป็นแหล่งปลูกกระเทียมไทย หัวหอมไทย ที่มีชื่อเสียงไปทั่วประเทศ

หนัง เอ็น คากิ ส่วนโปรดของหลายคน

คากิ (กีบเท้าหมู) สุดยอดนิยมของผู้ไม่กลัวการลงพุง

หมี่ยำป้าเปลี่ยน

ร้านนี้ไม่เคยรู้จักไม่เคยได้ยินชื่อ จึงไม่แน่ใจหน้าตาจะเป็นเช่นใด เมื่อยกจานมามองดูคล้ายขนมจีน หน้าตาแสนจะธรรมดามาก แต่เมื่อตักชิมเข้าปาก น้ำราดอร่อยมาก หอมสมุนไพร รสชาติเปรี้ยวหวาน ไม่เผ็ด ตรงตามที่สั่ง แม่ค้าปรุงทีละจาน ให้ชื่อว่าหมี่ยำแต่ใช้เส้นเล็ก ส่วนผสมมีทั้งน้ำมะขามเปียก ตะไคร้ ใบมะกรูด ตำจนได้กลิ่นหอม จึงนำมาคลุกเคล้ากับปลาป่น กุ้งป่น ใบโหระพา ร้านนี้พังเดือนติดอกติดใจ แวะมาถึง 3 หน ชิมทั้งยำมะม่วง หมี่ยำ แถมซื้อเป็นเสบียงไปกินระหว่างทางด้วย เลิฟมาก กินคู่กับหมูยอของร้านก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย คุณผู้หญิงถ้าได้ลองชิมน่าจะถูกปากอาหารประเภทนี้  ร้านขายดีมี Rider สิงห์มอเตอร์ไซค์หลายเจ้าเข้าออกขวักไขว่อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย

 แผงลอยหน้าร้านคล้ายร้านส้มตำทั่วไป

ชื่อหมี่ยำแต่ใช้เส้นขนมจีน

หมูยอพริกไทยดำรสดี หั่นมากินเล่น

ก๋วยเตี๋ยวเจ้ฮุ้ง

หลายท่านอาจจะรู้จักในชื่อ ก๋วยเตี๋ยวหน้าบูด ด้วยเจ๊เจ้าของร้านเสียงดังฟังชัด แต่หน้าตาไม่ค่อยยิ้มแย้ม หากแต่บะหมี่เกี๊ยวหมูแดงที่ชามใหญ่ เครื่องแน่น มีทั้งหมูแดง หมูเด้ง และลูกชิ้นหมู เส้นบะหมี่อร่อย น้ำซุปซดได้คล่องคอ ลูกชิ้นหมูและหมูเด้งจะนุ่มๆ ไม่กรอบเด้ง และประการสำคัญ ร้านรวงดูสะอาดมาก

บะหมี่น้ำเครื่องแน่น

หมี่ไข่เส้นเด้งกับรสน้ำซุปคงคุณภาพแบบโบราณ        

ผัดไทห้วยราช (เจ้เกี้ย)

ห้วยราช เป็นอีกอำเภอหนึ่งของบุรีรัมย์  ผัดไทเจ้านี้อยู่คู่อำเภอมาร่วม 50 ปี ตัวเส้นนุ่ม สีคล้ายผัดซีอิ๊ว เมื่อลองชิมดูถึงกับอุทาน โห...อร่อยจริง ไม่ต้องปรุงอะไรเพิ่มเติม และที่ไม่เหมือนใคร คือในผัดไทหมูกรอบ มีหมูกรอบมาแบบบังเส้นมิดทั้งจาน และกรอบได้ใจ แค่กัดดูก็รู้ว่า ทอดใหม่ๆ พึ่งยกมาจากเตา เพียงแค่กัดหมูกรอบคำ เส้นเล็กของผัดไทคำ ก็ถึงรส กินคู่ถั่วงอกและใบกุยช่าย เป็นมื้อที่ให้ความสุขมาก คาดว่ากินจานเดียวอิ่มไปถึงเย็นแน่ แถมราคาผัดไทหมูกรอบจานละ 60 บาทเท่านั้น ใครมาถึง แนะนำต้องมาลองจานนี้ให้ได้นะ

ผัดไทยหน้าหมูกรอบและผัดไทยหน้าหมู 3 ชั้นทอด

เป็ดย่างคูเมือง

ไปถึงร้านตั้งแต่เช้า พ่อค้ายังย่างเป็ดไม่เสร็จ เลยนั่งชมการย่างเป็ดพร้อมคุยไปด้วย เป็ดย่างที่บุรีรัมย์จะย่างแห้งๆ แบบไก่ย่าง ตัวไม่ได้ใหญ่แบบเป็ดพะโล้ ใช้เป็ดไล่ทุ่งสั่งมาจากนครปฐม เตาย่างสะอาด (ตามภาพตัวอย่าง) บรรจงย่างไฟกลางจนแห้งหนังกรอบ ทีเด็ดอยู่ที่น้ำจิ้มรสเด็ดของทางร้าน เป็ด 1 ตัว แย่งกันกิน 2 คน หมดได้ในพริบตา ทีเด็ดอีกอย่างคือตูดเป็ด ที่นำมาผ่าล้างจนสะอาดแล้วต้มพะโล้ พอได้ที่นำมาเสียบไม้ย่างซ้ำจนหนังกรอบ ไม่มีกลิ่นสาบของตูดเป็ดให้พะอืดพะอมใจ ราคาเป็ดตัวละ 160 บาท ตูดเป็ดไม้ละ 40 บาท ขอแนะนำ

อวดความสะอาดของเตาย่าง

ตูดเป็ดย่างจนกรอบ

ลูกชิ้นยืนกิน

ช่วงนี้กระแสของน้องลิซ่า กำลังโด่งดังไปทั่วโลก ทำให้ใครมาบุรีรัมย์แล้วหากไม่ได้ลิ้มชิมรสลูกชิ้นยืนกิน นัยว่ายังมาไม่ถึงบุรีรัมย์ ที่หน้าสถานีรถไฟจะมีร้านลูกชิ้นยืนกินอยู่หลายร้าน แตกต่างกันที่น้ำจิ้ม สูตรใครก็สูตรมัน วิธีกินคือ ลูกชิ้นที่แม่ค้าเสียบไม้ลงไปทอด เราก็หยิบมาทีละไม้ จิ้มลงไปในหม้อน้ำจิ้ม กัดทีละลูก รูดลูกที่เหลือขึ้นมากับหม้อน้ำจิ้ม แล้วจิ้มต่อ พากันยืนล้อมร้านแม่ค้าแล้วกินไปเรื่อยๆ ราคาอยู่ที่ไม้ละ 3-5 บาท มี 3-4 ลูก แต่ด้วยสถานการณ์โควิดนี้ แม่ค้าจะแจกถ้วยน้ำจิ้มให้คนละใบยืนจิ้มกิน ถ้วยใครถ้วยมันนะคะ ลูกชิ้นมีทั้งหมู เนื้อ ปลา ไส้กรอก การกินให้ออกรสต้องเป็นการยืนจิ้มกินไปคุยไป มีผักแกล้ม บางทีเผลอลืมตัว กินไปนับ 10 ไม้ ก็มี ยิ่งช่วงกระแสยืนกินของน้องลิซ่า บรรดาแม่ค้าลูกชิ้นพากันขายดิบขายดีไปตามกัน

น้ำจิ้มแซ่บ รสใครรสมัน แล้วแต่รสนิยมส่วนตัว

ชุมพลกาแฟ

 มาที่สาขาแรกใกล้สถานีรถไฟ เปิดตั้งแต่เช้าตรู่ กระทะทอดปาท่องโก๋ใบใหญ่ มีลูกค้าขี่รถเครื่องมาซื้อชุดปาท่องโก๋กรอบนอกนุ่มในพร้อมสังขยาหรือนมข้นกันตลอดเวลา รวมทั้ง Delivery หลายเจ้า ก็มาไม่ขาดสายเช่นเดียวกัน แต่ที่น่าเสียดาย เต้าส่วนเจ๊ตุ่มที่เป็นตำนานของบุรีรัมย์วางมือจากการขาย หยุดกิจการไปแล้ว เพราะคนบุรีรัมย์จะกินเต้าส่วนคู่กับปาท่องโก๋ที่ขายใกล้กัน เราเลยไม่ได้ลิ้มชิมรส เต้าส่วนกับปาท่องโก๋

ปาท่องโก๋ร้อนๆ เพิ่งขึ้นจากกระทะ

เมนูชุมพลกาแฟ

คิดถึงเบเกอรี่

ชิฟฟ่อนชาเขียวไส้มะพร้าวอ่อนที่ชิมแล้วรสอร่อยสุด ตั้งแต่ตัวเค้กนุ่มแต่มีเนื้อให้ได้เคี้ยว ไส้มะพร้าวหวานกำลังดี ครีมกะทิหอมนวล แม้ราคาอาจจะดูแรงไปนิด แต่ชิมแล้วก็ไม่ผิดหวัง ไม่เสียดายเงิน ของอร่อยมีสาขาอยู่หลายจังหวัด รวมถึงที่กรุงเทพฯ ด้วย ต้องหาเวลาไปทดสอบว่ารสชาติดีเหมือนกันไหม

กุ้งจ่อมแม่คิม

กุ้งจ่อม เป็นภูมิปัญญาถนอมอาหารของชาวบ้าน นำกุ้งฝอยมาซาวน้ำให้สะอาด หมักกับน้ำปลาดี พอได้ที่ก็ใส่ข้าวคั่วลงผสมเก็บไว้กินได้นาน “จ่อม” ภาษาอีสานแปลว่าดอง สามารถนำมาปรุงได้หลายเมนู ทดลองนำมาคั่วใส่ไข่ ซอยหอม กะเทียม พริก ใบมะกรูด ได้เมนูกับข้าว แสนง่ายที่เปลืองข้าวอีก 1 เมนู หรือที่ร้านแม่คิมมีแบบผัดทรงเครื่องใส่หมู และเครื่องสมุนไพรดังว่าก็อร่อยไม่แพ้กัน

กระยาสารท

ประโคนชัย เป็นอำเภอหนึ่งไปทางปราสาทหินพนมรุ้ง เมื่อเข้าอำเภอประโคนชัย จะเห็นร้านขายกระยาสารทยาวเป็นแนวทุกบ้าน หรืออาจเรียกถนนกระยาสารทก็ไม่ผิด แต่พังเดือน กลับมาเลือกร้านที่อยู่ในตลาดสดเทศบาลบุรีรัมย์ กะละมังใบเขื่องที่ใส่กระยาสารท ดูพร่องลงไปมาก แม่ค้ายิ้มแย้มแจ่มใส หน้าตาอิ่มเอิบสมบูรณ์ เมื่อได้ลองชิมแล้วต้องติดใจความหอมหวาน เนื้อไม่อัดเป็นก้อนแข็งๆ แบบที่เคยกิน กิโลละ 200 บาท กลับมาถึงบ้านยังเสียดายว่า น่าจะซื้อมามากกว่านี้

ของฝากจากบุรีรัมย์

มาเที่ยวจังหวัดบุรีรัมย์ครั้งเดียวคงไม่พอ เพราะมีอีกหลายร้านที่ยังไม่ได้ชิม ก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นใบเตยที่ได้ยินว่านักการเมืองใหญ่ มากินเป็นประจำ ร้านกิจงามเลิศ ฟังดูชื่อไม่น่าจะใช่ร้านขายก๋วยเตี๋ยว หมี่ยำกระสังที่ขายในโรงเรียนอนุบาล และที่น่าเสียดาย คือ เต้าส่วนเจ๊ตุ่ม ที่ขายเต้าส่วนอย่างเดียว มายาวนานหลายสิบปี และหยุดกิจการแล้ว

ปล. อาหารต่างๆ ที่ได้ไปกินมา เป็นร้านข้างทางธรรมดาๆ สำหรับคนเดินดินกินข้าวแกงเป็นประจำสามารถลองลิ้มชิมรสได้ทุกมื้อ เป็นความคิดเห็นและรสนิยมส่วนตัว ไม่มีสแตนด์อิน ไม่มีสลิงใดๆ นะคะ