พ่อนั้นแสนรักเจ้าเท่าดวงใจ
จึงมอบคอกเอาไว้ให้เลี้ยงหมา
แม้ขี้เรื้อนเปื้อนตมไม่สมราคา
ท่วงท่าไม่น่ารักเลยสักตัว

เทข้าวน้ำท่าอย่าให้ขาด
เพื่อไม่ให้อาละวาดไล่กัดหัว
ส่วนขี้หมาส่งต่อให้พ่อครัว
ปรุงให้นัวทั่วทุกก้อนป้อนพ่อเอง

หากตัวไหนย้ายคอกไปนอกพรรค
ใช้หมึกสักตราหน้าหาโทษเพ่ง
พวกเห่าดุยุให้หักทางนักเลง
ตัวอวดเบ่งต้องเร่งใช้ให้คำยอ

เพราะอาจสวมร่วมพรรครัฐบาล

เสี้ยมสันดานการป้อนกล้วยด้วยเงินพ่อ
ให้แว้งกัดทุกเช้าค่ำขย้ำรอ
พ่อแค่ขอเพาะเชื้อบ้าให้กระจาย

หมาในคอกกรอกเงินเดินสะพัด
แบ่งจัดมัดจำวางสร้างเครือข่าย
แม้บางตัวชั่วช้าบ้าน้ำลาย
ให้ควักจ่ายเบี้ยบ้ายทุกรายทาง

รอวันพ่อกลับมาหัวหน้าคอก
จากเมืองนอกสู่คอกเก่าเข้าสมอ้าง
ไม่อยากอยู่ดูไบให้เคว้งคว้าง
พ่อจึงวางใจเจ้าเข้ามาแทน

ดูแลคอกหมาพ่อต่อแต่นี้
อุบายที่เราเอ่ยเคยวางแผน
เร่งเห่าเร้าหอนให้คลอนแคลน
จนเกิดแลนไถลได้กลับมา

“เจริญขวัญ”