หม้อข้าวต้มมัดใบเตยเพิ่มความหอม

ครั้งหนึ่งชาวจีนแต้จิ๋วในไทยเรียกข้าวต้มที่ขายในร้านข้าวต้มว่า ชิ่วเชียม้วย (手车糜)  แปลว่า ข้าวต้มคนลากรถ สมัยนั้นเรียกรถลากด้วยแรงคนกันว่า “รถเจ๊ก” หมายถึง คนจีนจำนวนหนึ่งยึดอาชีพลากรถลากให้คนนั่งนั่นเอง ถนนเยาวราชมีชาวจีนยึดอาชีพลากรถเป็นจำนวนมาก ชาวแต้จิ๋วในย่านนั้น เรียกว่า ชิวเชีย (手车) หมายถึง รถแล่นด้วยมือลากแล้ววิ่ง อันเป็นการใช้แรงงานหนักเอาการ เมื่อมีคนลากรถกันมาก จึงเกิดมีร้านขายข้าวต้มบริการคนลากรถเจ๊กเหล่านี้ ชาวแต้จิ๋วเลยเรียกข้าวต้มที่ขายในร้านเหล่านี้ว่า ชิ่วเชียม้วย (手车糜)

รถลากกับคนลากรถ

คนมีอาชีพลากรถมักถูกคนอื่นแม้แต่คนจีนด้วยกันมองว่าเป็นคนชั้นต่ำ ชาวแต้จิ๋วจึงมีคำที่ใช้เรียกคนอย่างเหยียดหยามและเกลียดชังว่า กุ๊ย (鬼หรือกุ่ย -สำเนียงจีนกลาง) ซึ่งแปลว่า  ข้าวต้มกุ๊ย บางคนอ้างว่ามาจากคำว่า ข้าวต้มพุ้ย อันตั้งจากอากับกริยาการกินข้าวต้มที่ต้องใช้ตะเกียบพุ้ยข้าวเข้าปาก จึงถูกเรียกเพี้ยนไปกลายเป็นกุ๊ย เป็นข้าวต้มสำหรับพวกจับกังคนลากรถเพราะราคาถูกตามฐานะคนใช้แรงงาน จึงพอจะสรุปได้ว่า ชาวแต้จิ๋วใช้คำว่า กุ๊ย (鬼) ใช้เรียกคนที่มีความประพฤติไม่ดี โดยถูกเหยียดหยามให้ต่ำต้อยกว่าตัวเอง

บรรยากาศในร้าน

ร้านข้าวต้มร้านนี้ มีอาหารทำสำเร็จนับสิบอย่าง เช่น พวกต้ม ผัด ทอด ยำ ใส่ในถาดและหม้อวางเรียงเต็มแผงหน้าร้าน และยังมีพวกอาหารตามสั่ง เช่น พวกผัดผัก ไข่เขียว ตามแบบฉบับร้านข้าวต้ม สถานที่กว้างขวางสะอาดสะอ้านไม่เหมือนร้านข้าวต้มทั่วไป

ไข่เยี่ยวม้าทรงเครื่อง

บ้างเรียกว่าไข่สำเภา คือ การแปรรูปไข่เพื่อการบริโภครูปแบบหนึ่งของคนจีนที่มีมาแต่โบราณกาล เป็นการค้นพบโดยบังเอิญของคนจีนสมัยราชวงศ์หมิง (ระหว่าง ค.ศ. 1368 ถึง ค.ศ. 1644)  นานนับพันปี เป็นการถนอมอาหารอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งนำมาทรงเครื่องแบบเหล่าขี้เมาชาวเรา บ้างนำมาผัดกะเพรา ไม่ก็ใส่โจ๊ก ฯลฯ ดูสีสันแล้วไม่น่าจะอภิรมย์ แต่ที่ไหนได้ยิ่งกินยิ่งมัน

ยำไข่ปลาดุก

 สีสันของไข่ดูคล้ายคาเวียร์ แต่รสไม่เค็มและคาวเท่า ของไทยเราเอามายำใส่สารพัดเครื่องปรุงแต่งเติมเป็นรสยำแซ่บตามความนิยมแบบไทยๆ หากเศรษฐีท่านใดใช้คาเวียร์ของปลาสเตอร์เจี้ยน เราคงได้แค่มองตาปริบๆ ด้วยความเสียดาย

ยำปลาสลิดทอด

นับวันปลาสลิดแดดเดียวจะแพงขึ้นไปเรื่อยๆ นัยว่าที่ดีที่สุดต้องปลาสลิดจากบางพลี แต่รสมือการยำของที่นี่ใช้ปลาสลิดจากไหนคงจะได้รสพอกัน

ยำผักบุ้งกรอบ

ใช้ผักบุ้งชุบไข่ทอดกรอบ แยกน้ำราดต่างหากใส่กุ้งสดเข้ากันได้ดี

หมูสับผัดหนำเลี้ยบ

หอมและไม่เค็มจัด น่าจะใช้เม็ดหนำเลี้ยบกระป๋องดอง ส่วนมากเขาจะใช้ชนิดผ่าเม็ดครึ่งท่อนแล้วยัดเกลือเม็ดเค็มปี๋

ปลาอินทรีทอด

คนจีนให้เป็นปลาเกรดเดียวกับปลาเต๋าเต้ย (จาระเม็ดเทา) ราคาแพงขึ้นทุกวัน แต่ถ้าได้กินกับข้าวต้มเห็นสวรรค์รำไร

หมูสับปลาเค็มนึ่ง

สับหมูผสมปลาเค็มจนละเอียดแล้วยกไปนึ่ง วางไข่แดงของไข่เค็มเพิ่มความหอม กินกับข้าวต้มได้รสได้ชาติ

จับฉ่าย

เหมือนเป็นสูตรสำเร็จ ร้านข้าวต้มกุ๊ยทุกเจ้าในประเทศไทยจะขาดรายการนี้ไม่ได้ จับฉ่ายร้านนี้ไม่ได้สักแต่ว่ามีผักอะไรเหลือก็โยนลงหม้อต้ม ที่นี่ใส่ผักหลากหลายแบบครบเครื่อง ตั้งแต่ผักชุนไฉ่ หัวผักกาด มะระ กระดูกหมูมากจนน้ำซุปจับฉ่ายหวานแล้วหวานเล่าไม่รู้จบ

ผักบุ้งไฟแดง

เลือกเด็ดผักบุ้งเฉพาะยอดและก้านอ่อน หักทิ้งไปครึ่งต่อครึ่ง ผัดกับพริกทุบและเต้าเจี้ยวด้วยไฟแรงชนิดที่เรียกไฟโลกันต์ เพื่อไม่ให้ผักเหนียว

หอยลายผัดพริกเผา

เลือกหอยลายตัวใหญ่ที่ไม่ค่อยได้พบเพราะชนิดตัวใหญ่ถูกแกะเนื้อใส่กระป๋องส่งต่างประเทศหมด

กุ้ยฉ่ายขาวผัดหมูกรอบ

กุ๊กที่นี่ชำนาญอาหารจานผัด ดูจากสีของผักที่ผัดแล้วสีสวย ผัดเข้ากันกับหมูกรอบเหมือนคู่ตุนาหงัน อร่อยจนแทบลืมตักข้าวต้ม

ไข่ยัดไส้

แหวกไข่ที่ห่อออกดูก็เห็นความเยิ้มและเครื่องล้นทะลัก บอกสั้นๆ ได้ว่าคล้ายทำโดยกุ๊กรุ่นเก๋ากึ้ก

อาหารรอไม่นาน พนักงานบริการเร็ว โต๊ะมากมีทั้งห้องแอร์และข้างนอก สรุปเป็นร้านข้าวต้มอร่อยฝีมือดี ราคาไม่แพง   

ข้าวต้มนายพุธ

51/33 ซอยเอกทักษิณ 2 ตำบลหลักหก อำเภอปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี12000

โทร : 0891517623

จากปากทางเมืองเอกตรงเข้ามาทางมหาวิทยาลัยรังสิต ร้านอยู่ด้านขวามือก่อนถึง

คอนโดเมืองเอก

ภาพถ่าย มีรัติ รัตติสุวรรณและบางภาพจาก FB ของร้าน