นับจากวันประกาศ “กฎหมายให้อิสรภาพแก่อินเดียปี 1947” เมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม ปี 1947 และมอบหมายให้เมาท์ แบตเทน จัดการเรื่องการคืนอิสรภาพให้แก่อินเดีย  รวมถึงการแยกประเทศอินเดียเป็น ประเทศอินเดีย และ ประเทศปากีสถาน ให้เสร็จสิ้นภายในวันที่ 15 สิงหาคม ปี 1947 

หมายความว่า  เมาท์ แบตเทนมีเวลาแค่ 27 วันในการปฎิบัติภารกิจนี้เท่านั้น

แต่ประเด็นที่เป็นปัญหาที่หนักกว่า และไม่รู้จะหาทางออกอย่างไรสำหรับเมาท์ แบตเทน ก็คือจะลากเส้นแบ่งประเทศอย่างไรในกำหนดเวลาที่บีบคั้นสุดๆเช่นนี้ 

ลำพังแค่เดินทางสำรวจแนวเส้นที่จะแบ่ง  ก็ต้องใช้เวลาเป็นปีแล้ว  แต่นี่มีเวลาแค่ 27 วันเท่านั้น

(แผนที่อินเดีย ที่แสดงพื้นที่รัฐเบงกอล (สีชมพูเข้มและอ่อน) - ภาพจากวิกิพีเดีย)

แม้ว่า   ในอดีตเมื่อปี 1905  อังกฤษ โดยลอร์ด เคอร์ซอน (LORD CURZON)ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแห่งอินเดีย เคยขีดเส้นแบ่งอินเดียในดินแดนภาคตะวันออกที่เรียกว่า เบงกอล เพรสซิเดนซี่  ซึ่งก็คือ  พื้นที่ของรัฐเบงกอลให้แยกออกเป็น  เบงกอลตะวันตก และ  เบงกอลตะวันออก  โดยยึดหลักการการแยกพื้นที่ของประชากรฮินดู ออกจากพื้นที่ของประชากรมุสลิม

(เส้นแบ่งรัฐเบงกอลออกเป็นตะวันตกและตะวันออก (เส้นสีดำทึบ)โดยลอร์ด เคอร์ซอนในปี 1905 -ภาพจากวิกิพีเดีย)

เป็นแนวคิดที่ชั่วร้ายของอังฤษที่ต้องการจะ “แบ่งแยกแล้วปกครอง”  และต้องการจะทำให้ขบวนการชาตินิยมที่ต่อสู้เรียกร้องอิสรภาพของอินเดียที่มีจำนวนมากอยู่ในรัฐเบงกอลอ่อนกำลังลง

บรรดานักสู้ชาตินิยมของอินเดียต่างออกมาโต้แย้งและคัดค้านการแบ่งแยกเบงกอลอย่างหนัก   และย้ำว่า   มันจะยิ่งทำให้ความขัดแย้งระหว่างชาวฮินดู และ มุสลิม เพิ่มมากขึ้นไปอีก  

ในที่สุด   การแยกเบงกอลออกเป็น 2 ส่วนของลอร์ด เคอร์ซอน ก็ต้องยกเลิกไปในปี 1911

แต่ผลของการแบ่งดินแดนครั้งนี้รอวันเวลาที่จะส่งผลใหญ่  และ  ยิ่งย้ำความแตกแยกของกลุ่มหลักทั้งสองให้พร้อมที่จะระเบิดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อใดก็ได้  

ปัญหาต่อมาก็คือ   จะเลือกใครมาเป็นคณะกรรมการขีดเส้นพรมแดนระหว่างอินเดีย และ ปากีสถาน

(ซีริล  แรดคลิฟฟ์ ผู้ไม่เคยเห็นอินเดียมาก่อน แต่ต้องมาทำหน้าที่ขีดเส้นแบ่งพรมแดนระหว่างอินเดีย และ ปากีสถาน - ภาพจากวิกิพีเดีย)

หลังการประชุมร่วมกันของ พรรค เนชั่นนัล คองเกรส , สหพันธ์มุสลิม และ ตัวแทนของชุมชนชาวซิกห์ กับ เมาท์แบตเทนแล้ว ที่ประชุมก็ได้แต่งตั้ง  ตามคำสั่งของรัฐบาลอังกฤษที่ลอนดอนให้ ซีริล แรดคลิฟฟ์(CYRIL RADCLIFFE) เป็นประธานคณะกรรมการกำหนดเส้นแบ่งพรมแดนระหว่างอินเดีย กับปากีสถานทั้งตะวันตก และ ตะวันออก

ดังนั้น   การประชุมของสามฝ่ายจึงเป็นเพียงตราประทับเพื่อรับทราบเท่านั้น   ไม่มีสิทธิโต้แย้ง

แรดคลิฟฟ์  เป็นนักกฎหมายผู้ไม่เคยเห็นอินเดียมาก่อน   เขาได้รับการทาบทามจากรัฐบาลอังกฤษมาตั้งแต่ก่อนวันประกาศใช้กฎหมายเมื่อวันที่ 18 กรกรฎาคมแล้ว   ซึ่งเป็นสิ่งยืนยันว่า   อังกฤษวางแผนจะแยกประเทศอินเดียออกมาเป็นสองประเทศตั้งแต่ต้น 

แต่แสร้งทำเป็นพยายามที่จะให้รักษาอินเดียให้เป็นประเทศเดียว  

แรดคลิปฟ์ คงจะอยู่ในสถานการณ์ที่กระอักกระอ่วน  กลืนไม่เข้า  คายไม่ออก   ไม่ต่างอะไรกับ ลอร์ด เมาท์ แบตเทน  ตอนที่ต้องมารับหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแห่งอินเดียอย่างปฎิเสธไม่ได้  เพื่อจัดการกับภารกิจแบ่งแยกประเทศอินเดียเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้     

แรดคลิฟฟ์  เดินทางถึงเดลีวันที่ 8 กรกฎาคม ปี 1947  เขามีเวลาทำงานเพียง 5 สัปดาห์ เพื่อกำหนดเส้นแบ่งพรมแดนของสองประเทศให้เสร็จสิ้น 

เป็นภารกิจที่ยิ่งกว่า MISSION IMPOSSIBLE

พบกันใหม่สัปดาห์หน้าครับ