ตั้งแต่ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาลเรื่อยลงมา   การค้าระหว่างเอเชียโดยเฉพาะประเทศจีน และ อินเดีย กับ โลกตะวันตกผ่านประเทศอัฟกานิสถานไปเปอร์เชีย  นครคอนสแตนติโนเปิล จะถึงกรุงโรม  มีความคึกคักและเจริญรุ่งเรืองมาก  มูคค่าการค้ามหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ

(พระถังซัมจั๋ง - ภาพจากวิกิพีเดีย)

เส้นทางสายนี้รู้จักกันในนาม  เส้นทางสายไหมสายทางบก   แม้แต่พระถังซัมจั๋ง ก็ยังเคยใช้เส้นทางดังกล่าวในการเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกจากประเทศอินเดีย

พลินี่ ผู้เฒ่า(PLINY THE ELDER) นักประวัติศาสตร์ธรรมชาติชาวโรมันผู้มีชีวิตอยู่ระหว่างปี 24-79 ได้บันทึกกล่าวหาอินเดียว่า  เป็นผู้ทำให้เศรษฐกิจของโรมเสียหายอย่างหนัก

คล้ายๆกับการที่อเมริกากล่าวหาจีนในปัจจุบันนี้    

พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ  อินเดียทำให้อาณาจักรโรมันสูญเสียเงินตราจำนวนมหาศาลจากการซื้อสินค้าประเภทเครื่องเทศจากอินเดีย  และ ร่วมถึงผ้าไหมจากจีนด้วย

(พลินี่ ผู้เฒ่า - ภาพจาก BRITANNICA)

เพราะแม้กระทั่งจูเลียส ซีซาร์ ก็ยังเคยใช้ผ้าไหมจากจีนซึ่งมีราคาแพงมากในยุคนั้นห่มเข้าไปในสภา จนถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักว่า  ฟุ่มเฟือยเกินไป

แสดงให้เห็นว่า  มูลค่าการค้าขายบนเส้นทางสายนี้สูงมาก  พ่อค้าและกองคาราวานเดินทางกันขวักไขว่  ทำให้เศรษฐกิจมีความคึกคัก และ อุดมสมบูรณ์ทั้งต้นทาง ระหว่างทาง และ ปลายทาง

(เส้นทางสายไหม ทั้งทางบก และ ทางเรือ)

กลางศตวรรษที่ 7 ศาสนาอิสลามได้ถือกำเนิดขึ้นในตะวันออกกลาง ประเทศซาอุดิอารเบียปัจจุบันนี้  และ ได้แพร่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว  นักประวัติศาสตร์ลงความเห็นว่า ที่ศาสนาอิสลามแพร่ขยายไปอย่างรวดเร็วก็เพราะ อำนาจแห่งมีดดาบ

นักรบอาหรับ อิสลามขยายพื้นที่ยึดครองข้ามไปยังตอนเหนือของอัฟริกา   ข้ามช่องแคบยิลรอลต้า ไปยังคาบสมุทรไอบีเรีย หรือ สเปนปัจจุบันนี้  จนสามารถยึดครองคาบสมุทรนี้เอาไว้ได้นานกว่า700 ปี

ชาวยุโรปเรียกอาหรับผู้ยึดครองว่า  มัวร์

สนใจอยากอ่านเรื่องราวของมัวร์ที่ยึดแผ่นดินสเปน จนชาวสเปนต้องใช้เวลานานกว่า 700 ปีในการตีโต้และยึดคืนคาบสมุทร  สามารถหาอ่านได้จากหนังสือไกด์บุ๊ค “ท่องโลกศิลปวัฒนธรรมกับเสรษฐวิทย์ เล่ม1”

ขณะเดียวกัน  นักรบอาหรับก็บุกขึ้นไปยึดเปอร์เชียของราชวงศ์ซาสซานิด  และ เปลี่ยนเปอร์เชียซึ่งเคยยิ่งใหญ่มาก่อนต้องเปลี่ยนศาสนาจากโซโรแอสเตรียนมาเป็นศาสนาอิสลามจนทุกวันนี้

จากเปอร์เชียไปทางทิศตะวันออก  ประเทศแรกที่มีพรมแดนติดกันก็คือ  อัฟกานิสถาน มีชื่อเรียกในขณะนั้นว่า แบคเทรีย(BACTRIA) และเป็นส่วนหนึ่งของประเทศอินเดีย  

แบคเทรีย  คือเป้าหมายต่อไปของพวกอาหรับมุสลิม

(แผนที่อินเดีย ปากีสถาน อัฟกานิสถาน และ อิหร่าน หรือ เปอร์เชีย ในสมัยโบราณ)

ก่อนหน้านั้น  อัฟกานิสถานเป็นแผ่นดินที่ศาสนาพุทธเคยเจริญรุ่งเรืองมาก  ดังจะเห็นได้จากรูปสลักขนาดใหญ่ของพระพุทธเจ้าที่ประดิษฐานอยู่ตรงภูเขา  อย่างที่รู้จักกันในนาม  พระพุทธเจ้าแห่งบามิยัน

อิสลามเริ่มพิชิตอัฟกานิสถานได้ตั้งแต่ปี 652  โดยเริ่มตั้งแต่จังหวัด  ซารังจ์ (ZARANJ)  จากนั้นพวกมุสลิมก็ยึดอารามที่เรียกชื่อเป็นภาษาสันสกฤตว่า อาราม นาวา วิหาระ(NAVA VIHARA MONASTERY) ของชาวพุทธ แล้วดัดแปลงมาเป็นสถานที่ของมุสลิมมีชื่อว่า  นาฟ บาฮาร(NAW BAHAR) 

200 ปีหลังจากนั้น  กองทัพมุสลิมก็ยึดครองดินแดนนี้ได้ทั้งหมด  ศาสนาพุทธ และ ศาสนาฮินดู ถูกกวาดล้างออกไป  ด้วยการบังคับให้ผู้คนเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลาม

ที่น่าเสียใจก็คือ  บรรดาราชบุตร ผู้ปกครองอินเดียซึ่งนับถือศาสนาฮินดู และอยู่ไม่ห่างจากที่นี่เท่าไหร่นัก  ต่างก็ไม่แยแสต่อภัยคุกคามนี้เลย 

แล้ววันหนึ่ง ภัยก็มาถึงตัว  

พบกันใหม่สัปดาห์ครับ