“คนที่กลับบ้านไปเมื่อไหร่ก็เจออาจจะไม่ได้อยู่รอเราตรงนั่นตลอดไป“

หลานม่า งานหนังเรื่องล่าสุดของ GDH ที่หยิบมานำเสนอเรื่องราวตัวละครใกล้ๆตัวที่สัมผัสคุ้นเคยดีมาเป็นเส้นเรื่องครั้งนี้นำเสนอเรื่องราวในครอบครัวคนเชื้อสายจีนผ่านทางหลานชายกับ อาม่าที่โยงเข้ามาสู่สมาชิกคนอื่นๆในครอบครัว

หลานชาย กลับไปดูแล อาม่า เพื่อหวังสมบัติ หลานม่า มีพล็อคสั้นๆ ง่ายๆ

เมื่อ เอ็ม ต้องกลับไปดูแล อาม่า ที่ป่วยใกล้ตายเพื่อหวังรวยสมบัติ แบบที่ มุ่ย ญาติทางพ่อที่ได้รับมรดกจากการดูแล อากง ในบั้นปลายของชีวิตเอ็มเข้ามาในชีวิตของ อาม่า ที่ อยู่กับความเหงารอวันที่จะได้เจอลูกๆในวันเทศกาลหรือวันหยุดกู๋เคี้ยงลูกชายคนโตนักธุรกิจที่แยกครอบครัวออกไปชิวลูกสาวคนรอง พนักงานห้างที่อยู่กับเอ็มลูกชายคนเดียวกู๋โส่ย ลูกชายคนเล็กช่างสารพัดซ่อมที่ไม่เอาถ่านล้มเหลวในทุกๆทางความสัมพันธ์ของยายหลานค่อยๆก่อตัวขึ้นทำให้ชีวิตของเอ็มเปลี่ยนไปตลอดกาล

สิ่งที่จะได้เจอใน หลานม่า บอกไว้ชัดเจน ตั้งแต่เห็นตัวอย่างหนัง จะได้เจออะไร เพียงแต่เข้าไปดูว่าในระหว่างทาง นั้น จะเจอะเจออะไร เกิดอะไรขึ้นบ้าง ผ่านตัว “หลาน” กับ ”อาม่า“

พัฒน์ บุญนิธิพัฒน์ กำกับ หลานม่า ออกมาดูดี ลงตัวในทุกๆ ส่วน ค่อยๆ ให้ตามดูความสัมพันธ์ของตัวละคร ในมุมที่ง่ายๆ ไม่ต้องเล่นท่ายาก ไม่ซับซ้อน ไม่ขยี้อะไรมากมาย ค่อยๆ ให้อินไปกับเรื่องและตัวละครจริงๆ พล้อตแบบนี้ ในหนังไทย มีมานานแล้ว ไม่ใช่เรื่องใหม่ตัวหนังเล่าเรื่องราวธรรมดาๆ พื้นๆ ผ่านบทหนังที่เกลี่ยๆ เฉลี่ย ความน่ารัก มุขขำๆ สบายๆ ความสุข ความเศร้า ดราม่าเรียกน้ำตา ได้ลงตัว โดยไม่ต้องขยี้ หรือเค้น อะไรเลย และไม่ออกนอกเรื่องมุขขำๆ มีแทรก มาเรื่อยๆ แต่กลับทำได้เพียงแค่ ยิ้มๆ ไม่ขำกระจาย แค่รู้สึกผ่อนคลาย ซึ่งจะเกิดเพราะ ตัวหนังดึงให้ไปอยู่กับ ส่วนดราม่า ของเรื่องตัวหนังชัดเจน ในการพูดถึง ความสัมพันธ์ในครอบครัวคนจีน ลูกชายคนโตมักจะเป็นลูกรัก ลูกผู้หญิงมักจะถูกมองข้าม ลูกคนที่ล้มเหลวมักจะได้โอกาสดีๆ เสมอการอยู่กันพร้อมหน้าตาปีละครั้งในวันเช้งเม้งการอยากอยู่ในทำเลที่ดี หลังความตาย เพื่อให้ลูกหลานเจริญรุ่งเรืองภาพของ หญิงชรา ที่ ทำกับข้าวกับปลา รอลูกหลาน มาหาในทุกๆ วันอาทิตย์ แค่ คำพูดสั้น “กินอะไรมาหรือยัง..” คำพูดสั้น ก็กระแทกใจจนน้ำตาซึมการแบ่งสมบัติ ในครอบครัวของพี่ๆ น้องๆ ถูกพูดถึง ทั้ง ในครอบครัวของอาม่า อากง และครอบครัวของพี่อาม่า

แม้เส้นเรื่องหลัก จะอยู่ที่ เรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัวคนจีน แต่ ตัวหนัง ยังพูดถึง เด็กรุ่นใหม่คนเจนปัจจุบัน ที่มีความคิดมุมมองที่เปลี่ยนไป ที่อาจจะ ไม่คำนึงถึงความกตัญญูกับผู้หลักผู้ใหญ่ แต่เน้นไปที่ ผลประโยชน์ของตัวเองเป็น ผ่านตัวละคร รุ่นเด็กทุกตัวมุ่ย พูดย่ำเสมอ เกือบจะทุกๆ ตอน งานสบายๆ ทำแล้วไม่เหนื่อยมาก ดูแลคนป่วย เพื่อผลปนะโยชน์สุดท้าย หรือการแต่งชุดพยาบาลเพื่อผลในงาน Onlyfans ที่นางทำเอ็ม ที่ ลาออกจากโรงเรียน เพื่อ แคสเกมส์ จนมาถึง การเดินตามมุ่ย ดูแล อาม่า เพื่อหวังสมบัติ(ผิดกับ ชิว แม่ของเอ็ม ที่ ออกจากโรงเรียน เพื่อมาช่วย อาม่า ขายโจ๊ก หรือ ยามแลกกะทำงาน เพื่อดูแลแม่)แม้ตัว เรนโบว์ หลานตัวน้อย ที่เรียนพิเศษ คำอธิษฐาน ยังแค่ได้ เรียนที่เดิมๆ เจอเพื่อนเดิมๆ เท่านั้น

ต้องชม ทีมนักแสดงทุกๆ คน ทุกๆ ตัวละคร ที่สุดๆ ยอดเยี่ยม ทุกคน การแสดงที่เหมือนไม่ได้แสดง ทั้งบุคลิก ภาพที่ออก สีหน้าท่าทาง หรือแม่จะไม่ต้องพูด อินเนอร์ ก็ศามารถสื่อถึง ตัวตน ความรู้สึก หรือสิ่งที่ต้องการจะพูด ต้องการจะบอกออกมา

“อยากรู้ว่า ใครที่เป็น1 ในใจอาม่า”บิวกิ้น-พุฒิพงศ์ อัสสรัตนกุล เป็น เอ็ม ที่ ตรึงคนดูให้อยู่ตัวเรื่อง ดีงาม เล่นเก่งๆ จัดเต็มทุกอารมณ์ ทั้งทำให้ยิ้ม หัวเราะ หรือเสียน้ำตา ฉากบีบอารมณ์ สีหน้าแววตา ชวนให้ เสียน้ำตาตาม ฉากที่ร้องเพลงกล่อมอาม่า หรือ พาอาม่าไปส่งที่บ้าน เล่นดีจริงๆ ดูไปเสียน้ำตาไปน้ำ ไหลพาก ออกมาแบบไม่มียั้ง
หรือฉากง่ายๆ ที่ เอ็ม ได้เห็น คำอธิษฐาน ขอบ คนวนครอบครัว ตอนทำบุญ ไม่ต้องพูด สีหน้าคือ คำตอบ
“ตอนนี้อาม่าเป็นที่1 ในใจหลาน”

“ขอเงินล้าน เพื่อไปซื้อที่สวยๆ เพื่อลูกหลานจะได้เจริญรุ่งเรือง”แต๋ว-อุษา เสมคำ เป็น อาม่า ที่ใช่เลย ไม่ต้องอะไรมากๆ หญิงชราชาวจีนขี้บ่นขี้โวย ดูดื้อๆ เคร่งจารีตโบราณ ทำอะไรเดิมๆ ที่มาพร้อมกับความเหงา ที่เราๆ พบเห็นโดยทั่วๆ ไป เล่น นิ่งๆ เรื่อยๆ เป็นตัวเอง เหมือนไม่ได้แสดง สีหน้าท่าทางแววตา รับส่งอารมณ์ ส่งความรู้สึก ได้อย่างยอดเยี่ยม ทั้งกับตัวละครกับเรื่อง หรือสถานที่ (คุณยายวัย76ปี จะเป็นนักแสดงหน้าใหม่เล่นหนังเป็ยเรื่องแรก)บิ้วกิ้น กับ คุณยายอุษา เคมีเข้ากัน เชื่อสนิทใจว่าเป็น หลายม่า กันจริงๆ

“อยากเป็น ลูกตลอดวัน ไม่ใช่ลูกชายแค่วันหยุด”ดู๋-สัญญา คุณากร เป็น กู๋เคี้ยง ออร่า ความเป็น พี่ชายคนโตในสังคมจีน ที่ได้ทุกสิ่งทุกอย่าง  ภรรยามีส่วนในชีวิต เล่นสบายๆ ที่ทำให้ คนดูเกลียด ไม่ชอบ แต่ก็ ทำให้ เปลี่ยนใจ ในช่วงท้ายๆ  ฉากในวันตรุษจีน ที่ทุกคน กลับไปหา อาม่า เล่นเอาเปลี่ยนใจไปกับ ตัวละครตัวนี้ ที่ไม่ค่อยชอบ มาก่อน

“ไม่รู้หรอกว่า ใครเป็นที่หนึ่ง แต่อั้วอยากอยู่กับลื้อที่สุด”เจีย-สฤญรัตน์ โทมัส  จัดเต็ม กับบท ชิว ที่เหมือนจะไม่มีอะไร แต่มีอะไรให้เล่น เล่นดับอารมณ์มากมาย ทั้งที่อยู่ภายใน หรือระเบิดออกมา ฉากเปิดใจ กับ อาม่า พลังมาแบบเต็มที่“เข้าใจแล้วว่าตอนที่ ทุกคนจากไป อาม่าติดอะไร”

“ไม่อยากให้มาหา ถ้าไม่มาแสดงว่า สบายดี”เผือก-พงศธร จงวิลาส เป็น กู๋โส่ย ลูกชายคนเล็ก ที่ไม่เอาถ่าน ล้มเหลวตลอดเวลา ฉีกแนวจากบทสนุกสนานๆ มาเล่นบทจริงจัง ที่เล่นได้ดี ไม่แพ้กัน“ต่อไปไม่มีใครช่วยเหลือแล้ว ต้องช่วยตัวเอง”

“อากง คงไปสบายแล้ว เลยไม่กลับมาหาเลย”ตู-ต้นตะวัน ตันติเวชกุล เป็น มุ่ย ที่ดูน่ารักๆ สวยๆ แบบ สาวหมวยรุ่นใหม่ ออกมาเป็นตัวละคร ที่ให้ความผ่อนคลาย กับเรื่องได้มากทีเดียว

และที่ดีใจคือ ได้เห็น สุมาลี สุธีธรรม(ชาญภูวดล)นักแสดงอาวุโส นางเอกเก่า ที่ผันมาพากย์หนัง มาร่วมแสดงอีกครั้ง ในบท ญาติของอากงของมุ่ย

นอกจาก ทีมนักแสดง ที่ดีงามแล้วสถานที่ต่างๆ ดูงดงามดีงาม โดยเฉพาะ ตลาดพลู ตึกเก่าๆ ตรอกซอกซอยซอกเล็กซอกน้อย ตลาดเล็กๆ ร้านอาหารริมทาง อาม่าขาขโจ๊ก สภาพรกๆ ภายในตึกในบ้าน มันคือ ภาพที่คุ้นตาคุ้นชินกันดีหรือแม้ รถไฟ ที่ทุกคนเดินทาง หรือ ผ่านไปผ่านมา ชวนให้นึกถึง ในหนังดราม่าดีๆ หลายเรื่องที่ชื่นชอบ หลานม่า คือที่สุดของหนังไทยในยุคนี้ อีกเรื่องหนึ่ง หนังเรียบๆ ง่ายๆ แต่เพียบพร้อมลงตัวในทุกๆ ส่วน การแสดงที่ทรงพลัง บทหนังที่ดี ภาพสวยๆ สถานที่ที่เป็นเสมือนตัวละครตัวหนึ่ง การตัดต่อที่ลื่นไหล ดนตรีประกอบ เพลงประกอบ ที่โดนๆ เข้ากับเรื่อง

แม้จะไม่ใช่ คนเชื้อสายจีน ไม่อินกับ ธรรมเนียม ความเป็นจีน แต่ หลานม่า ก็สามารถดึงให้ เข้าอยู่กับตัวหนังได้ ภาพในวัยเยาว์ ค่อยๆ ย้อนกลับ ความรักที่คุณยายมีให้ การแอบฝากเงินในธนาคารทุกๆ อาทิตย์ การเดินไปรับจากโรงเรียน การรอให้หลานชายมาเยี่ยม หรือแม้ แต่การมานอนในมุงกับบรรยากาศ ที่ชวนมีผีมาหลอกฯลฯ สิ่งต่างๆ เหล่านี้ ทำให้ ดูไป อินไป นึกตามไป น้ำตา คลอตามตลอดทั้งเรื่อง หลานม่า น่าจะเป็น หนังไทย ดีๆ ที่โดนใจ กระทบใจ ใครหลายคน มากบ้างน้อยมาก แล้วแต่ ประสบการณ์ ความทรงจำ ใน ชีวิตที่ผ่านมา ส่วนน้ำตาลจะมามากน้อยขนาดไหน ขึ้นอยู่กับ คนดูแต่ละคนและเชื่อแน่ว่า หลายคนที่ได้ดู คงจะ อยากจะกลับไป หาคนที่ครอบครัว ในวันที่ยังมีโอกาส ยังมีคน เหงาๆ ที่ รออยู่ แต่เห็นหน้า ก็มีความสุขแล้ว
เสียน้ำตาหนัก มากๆ ค่อยๆ รินไหล มาทีละนิดๆ จุกอกตลอดเรื่อง หนังจบ อารมณ์ไม่จบ10/10 คะแนนเต็ม และเข้าไปติดอันดับหนังไทยในดวงใจไปเรียบร้อยแล้ว