ผ่านไป 2 สัปดาห์แล้วกับความอลังการ ที่เรานำมาเสนอให้กับท่านที่ชื่นชอบ ศิลปินดารานักร้องเก่า  ที่เราเรียกคอลัมน์นี้ว่า RETRO

นั่นคือช่วงเวลาของการฉลอง 74 ปีให้กับวงดนตรีที่มีคนรู้จักหัวหน้าวงในระดับโลก ครูเอื้อ สุนทรสนาน

ท่านเป็นทั้งศิลปินแห่งชาติ และบุคคลดีเด่นด้านวัฒนธรรมของโลก  ที่คนไทยยอมรับกับความเป็น สุดยอดของศิลปินอย่างแท้จริง

และจากนี้ไป “บันเทิงแนวหน้า” กับ “มูลนิธิสุนทราภรณ์” โดย “หมึกดำ” บรรณาธิการฝ่ายข่าวบันเทิง กับ คุณ อติพร สุนทรสนาน เสนะวงศ์ จะส่งความสุขให้กับ แฟน RETRO เปิดตัวศิลปินที่นับเป็นสมาชิกทั้งการก่อตั้งวงสุนทราภรณ์   หลากหลายรุ่นให้อ่านกัน

เริ่มจาก จุรี โอศิริ  ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดงปี 2541ที่ไม่มีใครลืมเสียงของเธอได้จากการพากย์ภาพยนตร์มาแทบทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ ในสมัยที่หนังไทย ยังต้องใช้เสียงพากย์แทนเสียงของดารา

จากใจของ “จุรี โอศิริ” ในหนังสือ เอื้อ สุนทรสนาน ๕ รอบ ๒๑ มกราคม ๒๕๑๔

                เมื่อเด็ก ๆ ดิฉันชอบการร้องเพลงมาก เมื่อมีโอกาสได้เรียนในโรงเรียนศิลปากรก็เลยสมใจ เพราะจะได้คลุกคลีกับงานเพลงงานดนตรีและผลการเรียนในครั้งนั้น ทำให้ได้ออกโรงร้องเพลงอย่างจริงจัง ในวงดุริยะโยธิน อยู่ได้ครึ่งปี ครูเอื้อ สุนทรสนาน บอกให้จันทนา โอบายวาทย์ มาชวนไปร่วมวงสุนทราภรณ์ด้วย

                ขณะนั้นดิฉันอายุประมาณ 20 ปี ดนตรีสุนทราภรณ์ขณะนั้นมีชื่อเสียงที่สุด นับเป็นโชคของดิฉัน อยู่ดีๆได้รับเกียรติให้ไปร่วมวงดนตรีที่มีชื่อเสียงเช่นนั้น ดิฉันดีใจและภูมิใจจนบอกไม่ถูก เพราะใช่ว่าดิฉันจะเป็นนักร้องที่มีลีลาการร้องเลิศเลอ พิสูจน์ข้อนี้ด้วยการเข้าวงสุนทราภรณ์แล้ว ครูเอื้อต้องมาฝึกสอนแก้ไขการร้องเพลงด้วยความเอาใจใส่ ความเมตตากรุณาในครั้งนั้นดิฉันยังซาบซึ้งอยู่จนทุกวันนี้

                แม้ว่าในวงสุนทราภรณ์ดิฉันจะมีโอกาสได้เป็นนักร้องอยู่ประมาณ  2 ปี เป็นช่วงเวลาอันเล็กน้อยก็จริง ดิฉันก็มีความรู้ว่ามีความเป็น “สุนทราภรณ์” อย่างเต็มตัว เดี๋ยวนี้ดิฉันอายุ 42 ปีแล้ว ดนตรี  “สุนทราภรณ์” ก็ยังคงความมีชื่อเสียงตลอดมาโดยไม่เสื่อมคลาย และจะต้องเป็นเช่นนั้นตลอดไป ตลอดอายุอันยืนยาวของหัวหน้าหรือครูเอื้อ สุนทรสนาน อันเป็นที่รักเคารพของพวกเรา ไม่มีใครปฏิเสธหรอกว่าช่วงเวลาที่อยู่ใต้การปกครองและฝึกสอนของครูเอื้อจะไม่ได้รับความเอาใจใส่ดูแล เพื่อให้งานลุล่วงเป็นผลดี ซึ่งหมายถึงการที่ส่งผลดีนั้นมาถึงตัวผู้นั้นด้วย เป็นพระคุณที่ทุกคนจะต้องเทิดไว้ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

                เดี๋ยวนี้...

                หากจะมีใครมาถามดิฉันว่า

                “เคยอยู่สุนทราภรณ์มาก่อนรึ?”

                ดิฉันจะตอบด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งว่า

                “ค่ะ ดิฉันเป็นคนหนึ่งของ สุนทราภรณ์”

                จุรี โอศิริ เกิดเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2472 ที่กรุงเทพมหานคร บิดาชื่อ เตียง โอศิริ มารดาชื่อ เลมียด โอศิริ มีพี่น้อง 4 คน เป็นบุตรคนที่ 2 ของนายเตียง ซึ่งเป็นคนไทยคนแรกที่ทำกิจการผลิตแผ่นเสียง และมีความสนิทสนมกันดีกับครูเอื้อ สุนทรสนาน เมื่อครูเอื้อได้บันทึกแผ่นเสียง หน้าตรา    สุนทราภรณ์ ให้กับบริษัท กมลสุโกศล เป็นเวลาหลายปี ต่อมาได้เข้าเรียนที่โรงเรียนนาฏศิลป์ กรมศิลปากร โดยจุรีมีความสนใจด้านการเต้นรำ เช่น บัลเล่ต์ และการร้องรำทำเพลงแบบสากลต่าง ๆ จึงได้เลือกเรียนเอกทางด้านนาฏศิลป์สากล และขับร้องเพลงสากล จนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

                จุรีสมรสกับ เสนอ โกมารชุน (พี่ชายของ เสน่ห์ โกมารชุน) มีบุตรชาย 2 คนคือ นายจามร โกมารชุน (ถึงแก่กรรม) และ นพพล โกมารชุน หลังจากสามีเสียชีวิต ก็ใช้ชีวิตคู่กับสมชาย สามิภักดิ์ มาเป็นเวลา 50 กว่าปี จนกระทั่งสมชายถึงแก่กรรม เมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2552

                 จุรีได้กลับมาร่วมงานกับวงดนตรีสุนทราภรณ์ ในโอกาสสำคัญหลายครั้ง และได้ร่วมร้องเพลง “ละครชีวิต” กับวงดนตรีสุนทราภรณ์ ในโอกาสฉลองครบรอบ ๑๐๐ ปี ชาตกาล ครูเอื้อ สุนทรสนาน (บุคคลสำคัญของโลก ปี 2553) ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย ต่อมาได้เสียชีวิตด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2555 ที่บ้านพักใน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย เมื่ออายุได้ 81 ปี 2 เดือน สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เสด็จพระราชดำเนินพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 ณ เมรุวัดมกุฏกษัตริยารามวรวิหาร

ผลงานเพลงของ “จุรี โอศิริ” ที่บันทึกเสียงร่วมกับวงดนตรีสุนทราภรณ์

1. สิ้นแสงจันทร์ (เป็นเพลงแรกที่บันทึกเสียง) 2. ละครชีวิต (เป็นเพลงประจำตัว) 3. ปัญหามีคู่ (บันทึกเสียงคู่กับชวลีย์ ช่วงวิทย์ เป็นเพลงที่หาฟังยากมากในปัจจุบัน) และ 4.เริงสุข (เป็นผลงานเพลงสุดท้ายที่ร่วมบันทึกเสียงกับสุนทราภรณ์ ปัจจุบันวงสุนทราภรณ์บรรเลงและขับร้องหมู่)

ละครชีวิต

ทำนอง ครูเวส สุนทรจามร                                                              

คำร้อง ครูแก้ว อัจฉริยะกุล

ถึงยามสำราญขอท่านฟังฉันหน่อยก่อน

แม้นดูละครแล้วกลับมาย้อนดูตัว

พระ นาง ตัวโกงถึงคราวออกโรงพันพัว

ชวนหัวเมามัวเต้นยั่วดังฝัน

ละครระกำช้ำจิตใจ ละครดีใจเราหัวร่อ

นั่นแหละภาพล้อเราทุกวัน

บทตัวละครมีแต่ยอกย้อนชวนให้

ระเริงจิตใจให้เคลิ้มไปพลัน

ละครมีสอนใจกัน ละครเลิกแล้วลืมพลัน

เหมือนนอนหลับฝันเพียงคืน