หนังยาวชิ้นแรกของผู้กำกับหญิง ปายาล คาปาเดีย และเป็นหนังที่คว้ารางวัลกรังด์ปรีซ์จากเทศกาลหนังเมืองคานส์ปีล่าสุด (ครั้งแรกในรอบ 30 ปี ของหนังอินเดียกับรางวัลนี้) ได้รับคำชมอย่างล้นหลามจากนักวิจารณ์ หลายคนยกย่องว่านี่คือหนังที่พูดถึง “ความเหงาในเมืองใหญ่”ได้ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของโลก หนังได้เข้าชิงลูกโลกทองคำ 2 สาขา คือ ผู้กำกับยอดเยี่ยม และภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยม แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้ถูกส่งเป็นตัวแทนหนังอินเดียเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขาหนังต่างประเทศ แค่เหตุผลง่ายๆ อินเดียมองว่าเรื่องนี้เป็นเหมือนหนังยุโรปไม่ใช่หนังอินเดียแท้ๆ ล่าสุด Laapataa Ladies เรื่องที่ถูกส่ง ตกรอบแรกไปเรียบร้อยแล้ว

หนังอินเดียที่ฉีกรูปแบบหนังอินเดียที่คุ้นๆ กัน ไม่มีเรื่องราวประโลมโลกตัวละครดูติดดิน ดารานำหน้าตาธรรมดาดูบ้านๆ ไม่สวยไม่หล่อ ไม่มีฉากเต้นรำ เต้นระบำ เพลงดนตรีประกอบ ฉากวิจิตรมโหฬาร เป็นเรื่องราวความรัก ความโหยหา ความโดดเดี่ยว ความเหงาของสามสาวในเมืองมุมไบ พยาบาลสาวชาวมลยาฬัมสองคนกับเพื่อนสาวใหญ่ที่กำลังเผชิญกับความซับซ้อนในชีวิต ความสัมพันธ์และการแก้ปมปัญหาส่วนตัว

หนังเล่าเรื่องแบบเรื่อยๆ ค่อยๆ พาไปรู้จักเบื้องหน้าเบื้องหลัง นิสัยใจคอ ชีวิตประจำวัน ในบรรยากาศสังคมอันวุ่นวายของเมืองใหญ่ที่ดูอึดอัด ก่อนจะผ่อนคลายเปลี่ยนในช่วงท้ายที่เมืองชายทะเลผ่านสามตัวละครหลัก ตัวหนังสะท้อนภาพชีวิตสังคม สภาพความเป็นอยู่ของคนในมุมไบออกมาได้ดี เน้นๆ ไปที่คนชั้นกลาง การต่อสู้ดิ้นรน ความอยู่รอด เมืองที่ตัวใครตัวมัน โดยนำเสนอในรูปแบบดราม่ากึ่งๆ สารคดี ก่อนที่ครึ่งหลังจะพาไปสู่สังคมชนบท เมืองชายทะเลสู่ธรรมชาติที่ทุกคนเป็นมิตร เติมเต็มอิสรภาพ การปลดปล่อย ทางเลือก ที่มีมากกว่าเดิม 

หนังขยี้ความรู้สึกในหลายๆ รูปแบบผ่านภาพ การจัดแสง ดนตรีเพลงประกอบที่ไพเราะ เสียงพูดถึงมุมไบของหลากหลายผู้คนที่อาศัยอยู่ในมุมไบ เรื่องส่วนใหญ่เกิดขึ้นในยามค่ำคืน สะท้อนความมืดมิดปมปัญหาต่างๆ ที่ถาโหม

นักแสดงหลักๆ เล่นได้ดีดูเป็นธรรมชาติ ดึงให้เข้าไปอยู่กับหนังได้ตลอดเรื่อง

กานิ คุสรัตติ รับบท ปราภา ที่ดูมีปม เก็บทุกอย่างในใจ สีหน้าแววตาเพิกเฉย น่าเบื่อ แต่ใจดีพร้อมที่จะช่วยคนรอบข้าง หาทนายช่วยปาร์วาตีเรียกค่าชดเชยบ้านหรือออกค่าเช่าห้องให้ อนุ ที่รายได้ชักหน้าไม่ถึงหลัง ดิฟยา พราบา ในบท อนุ สาวรุ่นมุ่งแต่ความรักของตัวเอง ที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ หาที่แสดงความรักแฟนหนุ่ม มีโชว์หน้าอกหน้าใจ เนื้อหนังมังสา เลิฟซีนในหลายๆ ที่ ชายา กาดัม รับบท ปาร์วาตี สาวบ้านๆ ที่ยังไงก็ได้ที่กำลังประสบปัญหาในเมืองที่ที่ดินเป็นเงินเป็นทอง 

ฮิรดู ฮารุณ รับบท ชิแอซ คนรักของ อนุ ดูอารมณ์ดีดูไม่มีอะไร แต่ช่วยเติมในส่วนเรื่องรักของหนัง  อาซีส เนดูมันกัด รับบท ดร.มาโนช หมอหนุ่มที่เข้ามาในชีวิต ปราภา แต่เหมือนไม่เริ่มต้นไม่พัฒนา เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่กำลังจะจากไป

ที่ตรงนี้ยังมีหัวใจ (All We Imagine as Light) หนังอินเดียที่ละเมียดละไมในบรรยากาศเหงาๆ ในเมืองใหญ่ ที่น่าจะโดนใจคอหนังที่ชอบสไตล์หนังแนวนี้ นึกไปถึงบางคนที่อยากดูหนังอินเดียที่ฉีกจากแนวเดิมๆ “ความสว่างไสวที่พวกเรานึกฝัน” พาให้ชอบในระดับ 8/10 คะแนน