หนังไทยที่นำชีวประวัติของ “เป๊าะ-ขจรศักดิ์ ศรีบุญเรือง” CEO บริษัท นีโอ 727 ธุรกิจประกอบกิจการค้าอุปกรณ์ไฟฟ้า, ประปา, สื่อสาร, เครื่องปรับอากาศ การขายส่งสินค้าทั่วไป และ UWORK 999 ผู้ให้บริการรับเหมาก่อสร้าง มาสร้างเป็นหนัง 

เห็นใบปิดหนังเรื่องนี้ติดหน้าโรงมานานนับเดือน บอกตรงๆ ไม่ได้มีตรงไหนที่ดึงดูดให้สนใจ อยากจะเข้าไปชม แค่..รู้สึกน่าจะเป็นหนังวัยรุ่นธรรมดาที่ยังค้างๆ คาดว่าจะเน้นเฮฮา ความรัก หรือออกมาในแนวดราม่า ดิบๆ รุนแรง

แม้จะบอกว่าทำจากเรื่องจริง..ก็ไม่บอกว่า ขจรศักดิ์ ศรีบุญเรือง หรือ ไอ้เป๊าะ นั้นคือใคร ยิ่งไม่ทำให้อยากดู ไม่เว้นแม้แต่นักแสดงไม่รู้จัก ไม่มีตัวดึงให้เข้ามาดู

เรื่องราวชีวิตของ ไอ้เป๊าะ เด็กหนุ่มจากศรีสะเกษ ที่เข้ามากรุงเทพฯ ตั้งใจมาเรียนครูตามความตั้งใจของพ่อ แต่โชคชะตาพลิกผัน ไม่ได้เรียน จนก้าวเข้ามาสู่งานช่าง ด้วยวุฒิแค่ ม.6 ก่อนจะค่อยๆ ขยับขยายจนกลายเป็น CEO บริษัท

ตัวหนังชัดเจนในการตามดูชีวิต เป๊าะ ทุกฉากทุกตอน ตั้งแต่ต้นจบจนมีแต่เป๊าะ โดยหนังแบ่งออกเป็น 3 ช่วงวัยของ ไอ้เป๊าะ วัยเด็กประถมปูความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิท เน้นไปในทางใสๆ น่ารักๆ แบบเด็กๆ ดราม่าครอบครัวนิดๆ วัยมัธยม ปูเรื่องความรัก กับ หมวย

และ..วัยทำงาน จัดเต็มดราม่า 

นัฐพงศ์ วงษ์กวีไพโรจน์ ผู้กำกับ ทำ ไอ้เป๊าะ CEO ม.6 ออกมาดีในระดับหนึ่ง โปรดักชั่นดีงาม ภาพสวย มีความพิถีพิถันในการผลิตงานคุมโทน คุมเรื่องออกมาได้ดี ไม่ออกนอกเรื่องนอกราว ไม่มีมุขตลกยัดเยียด ไม่มีความรุนแรง หยาบคาย ภาพรวมโอเค แม้ว่าจะมีหลายอย่างที่ยังดูไม่ลงตัวนัก

ซันนี่-วรรณรัตน์ วัฒดาลิมมา เล่นเป็น เป๊าะ ที่ดูสบายๆ ใสๆมาพร้อมกับความหล่อน่ารัก เพียงแต่ลื่นไหลไปกับการเป็น ไอ้เป๊าะเพียงแต่ไม่รู้สึกถึงการเติบโตขึ้นของตัวละคร 

พิม-ลัทธ์กมล ปิ่นโรจน์กีรติ ที่รับบท หมวย คนรักของ เป๊าะก็เล่นได้น่ารักๆ สดใส ดูมีความเปลี่ยนแปลง ชัดเจน จากน่ารักแบบวัยรุ่นมาสวยดูดีแบบสาวทำงาน

บทหนัง การเล่าเรื่องดูบางเบาไปหมด เหมือนเข้ามานั่งดูคนเล่าประวัติตัวเองแบบย่อๆ ตั้งแต่เด็กยันโต เจอะเจอเรื่องราวปัญหาต่างๆ เข้ามาแล้วก็แก้ตรงนี้อย่างง่ายดาย ไม่มีหักมุม ไม่มีเซอร์ไพรส์ เดาเรื่องได้หมดแทบจะไม่มีตรงไหนของหนังที่ทำให้รู้สึกว่า เป๊าะ สู้ชีวิต ชีวิตลำบากหรือเจอะเจอปัญหาอะไรที่จะทำให้ดูแล้วรู้สึกเข้าถึงความเป็นคนสู้ชีวิต

ดูจนจบ..ไม่มีตรงไหนที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้สู้ชีวิต ไม่ได้มีความรู้สึกตรงไหนว่าเป๊าะเก่ง ไม่ว่าจะเป็นตอนเด็ก วัยรุ่น ที่ทำโน่นทำนี่ ในหนังธรรมดามากๆ เด็กๆ วัยนี้ ใครๆ ก็ทำได้ หรือตอนโตที่เป็นช่างก็ไม่เห็นจะเก่งตรงไหน ภาพดูหลอกๆ การใส่คำสอน 7 บทเรียนเข้ามาด้วยคำพูดอย่างเดียว ไม่ทำให้ดูแล้วเห็นความเก่ง 

แม้หนังจะเน้นเรื่องชีวิต เป๊าะ เรื่อง CEO แต่กลับมาลงเอยปิดท้ายเรื่องที่งานทำบุญหลวงพ่อดำ ไม่ได้ไปสู่บทสรุปใดๆ ในส่วนของซีอีโอ 

เครดิตท้ายเรื่องแทนที่จะสรุปที่ไปเกี่ยวกับตัวละครที่นำมาเล่า เหมือนในหนังชีวประวัติทั่วไป แต่หนังกลับไม่มี กลายเป็นภาพงานทำบุญหลวงพ่อดำ ประกอบเพลงลูกทุ่ง ที่ดูจากภาพแล้วก็ไม่รู้ใครเป็นใครแค่พอจะเดาออกว่านำโดยเจ้าของ

หนังอาจจะตอบโจทย์ดูดีสำหรับการเล่าประวัติ นำชีวิตของ เป๊าะ-ขจรศักดิ์ มาขึ้นจอ แต่คงเฉยๆ กับคนดูหนังธรรมดาๆ ไอ้เป๊าะ CEO ม.6ไม่ใช่หนังแย่หรือไม่ใช่หนังไม่ดี เป็นหนังที่ดูได้เรื่อยๆ 5/10 คะแนน