●● ขอน้อมเกล้าฯ ถวายอาลัยส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ...

●● ขออนุญาตถ่ายทอด ร้อยกรองของกวีรัตนโกสินทร์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ดังนี้ “พระเสด็จดับขันธ์ แผ่นดินแผ่นฟ้ามืดดับตะวัน ปางพระเสด็จดับขันธ์  นิราศแล้วสามโลกวิโยค กัน- แสงโศก โอ้ พระทูนกระหม่อมแก้ว ยะเยียบน้ำตาหนาว หนาวเหน็บตระหนกพระธรณี ปฐพีสะทกหาว โอ้ว่าประชาอุระร้าว พระเสด็จ ณ แดนใด น้ำตาดอกไม้ร่วง พิลาปร่ำระงมไพร ปานใจ จะขาดใจ...จะขาดแล้วอยู่รอนรอน...โอ้ว่า พระทูนกระหม่อมแก้วนิราศแล้วจากแท่นบรรจถรณ์ ร่มฟ้าประชาชาติ..ราษฎร มหิธรธำรง พระทศธรรม พลังแห่งแผ่นดิน..เสด็จแล้ว พญาโศกโศกแว่ววิเวกย่ำฟ้าจะมืด ดินจะหม่น ก่นระกำ ยะเยียบย้ำ ร่ำร้าว...หนาวน้ำตา”...

●● ส่วน จิระนันท์  พิตรปรีชา ได้ประพันธ์ร้อยกรองไว้ว่า “ทุกหัวอกพสกไทยไหวผวา ทั้งแผ่นดินรินน้ำตาฟ้าร่ำไห้ แดดรอนรอนทินกรจะลาไกล รวดร้าวใจราววูบดับกับระวี  70 ปี ครองไผทครองใจราษฎร์ 70 ปีมิ่งขวัญชาติราชธรรมนำสุขศรี จารึกไว้ใต้ร่มฟ้าพระบารมี ว่าวันนี้ทุกข์รวมไทยเป็นใจเดียว”...

●● นภาลัย สุวรรณธาดา เรียงร้อยถ้อยคำอ่านครั้งใด น้ำตาไหลทุกครั้งดังนี้ “พระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ” “พระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ!!! เสียงอุโฆษนี้มาจากไหนนั่น ตามมาด้วยเสียงร่ำรำพัน เสียงหัวใจไหวสั่นทั้งแผ่นดิน มิอาจฟังแถลงการณ์อ่านทั้งหมด น้ำตารดรินอาบทุกภาพสิ้นโลกถล่มลงตรงหน้าฟ้าพังภินท์ โอ้พระปิ่นแห่งประชามาลาลับ ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ได้วันที่ใจของแผ่นดิน มาสิ้นดับ ใจไม่เชื่อใจไม่พร้อม ไม่ยอมรับ ขอให้โลกหมุนกลับ แค่ฝันร้าย !!” ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ...●●

บารอนเนส