Five Bathers 1882

ในปี 1881 Paul Cezanne ร่วมกับ Paul Gauguin และ Pissarro ทำงานที่ Pontoise ต่อมาอีก 1 ปี เขาได้พบกับ Renoirที่ Aix และได้วาดภาพด้วยกันก่อนที่อีกปีหนึ่งเขาได้รู้จักกับ Monet และร่วมงานกันเขาอาศัยอยู่ที่ Aix ต่อมาอีกหลายปีโดยย้ายไปตามหมู่บ้านต่างๆ ในระหว่างนั้น เขาได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนทั้งแนวคิดและแนวทางการสร้างสรรค์งานกับศิลปินแนว Impressionism อีกหลายคน ในปี 1901 เขาซื้อที่ผืนใหญ่ทางตอนเหนือของ Aix en Provence และย้ายไปอยู่ที่นั่นเป็นการถาวร

เมื่อ Zola เพื่อนสนิทของเขาเสียชีวิตในปี 1903 เขาเสียใจมาก ประกอบกับเขามีอาการที่เกี่ยวเนื่องกับเบาหวานและโรคซึมเศร้าทำให้เขาป่วยหนัก สุขภาพทรุดโทรม แม้ในช่วงนี้เขาได้เป็นที่รู้จักในหมู่คหบดีและนักวิพากษ์ศิลป์มากขึ้น แต่การที่งานของเขาถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างสาดเสียเทเสียจากสื่อทำให้เขาได้รับจดหมายขู่เอาชีวิตเป็นจำนวนมาก ซ้ำร้ายคหบดีใน Aix เมืองที่เขาอยู่ยังไม่ต้อนรับเขาอีกต่างหาก ยิ่งเมื่อ Henri Rochefort นักวิพากษ์ศิลป์วิจารณ์งานของเขาอย่างหนักหน่วงในหนังสือพิมพ์ฉบับเดือนมีนาคม 1903 ส่งผลให้คหบดีในเมืองออกโรงขับไล่เขา เขารู้สึกท้อใจมากถึงกับเขียนจดหมายไปหาเพื่อนบ่นว่า เขาไม่เข้าใจโลกเลยและอยากหนีจากโลกไปเสีย

Five Bathers detail 1882

แม้ก่อนหน้านี้ผลงานของเขาจะไม่ได้รับการต้อนรับในเมือง Aix อันเป็นถิ่นฐานของเขาแต่หลังปี 1904 เป็นต้นมา ที่ Emile Bernard ศิลปินและนักวิจารณ์ศิลป์ได้กล่าวชมผลงานของเขา งานของเขากลับเริ่มได้รับการกล่าวขวัญในทางที่ดีขึ้นและได้รับการตอบรับอย่างดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งงานแนว Still life จนเริ่มมีนักสะสมงานศิลปะมาแย่งชิงกันซื้อผลงาน วันที่ 15 ตุลาคม 1906 เกิดพายุขึ้นขณะที่เขากำลังวาดรูปกลางแจ้ง เขารีบกลับบ้านแต่กลับหมดสติระหว่างทาง คนขับรถที่ผ่านมาพาเขากลับมาบ้าน คนดูแลบ้านได้ช่วยเหลือจนเขาฟื้น แต่ไม่ได้พาไปหาหมอ วันรุ่งขึ้น เขากลับไปทำงานอีก และหมดสติไปอีก เขาเสียชีวิตจากอาการปอดอักเสบในครั้งนั้น ในวันที่ 22 ตุลาคม 1906 ขณะอายุเพียงแค่ 67 ปี

นักท่องเที่ยวที่ได้ชมผลงานของ Cezanne ใน Kunsthaus Zurich จะเห็นว่า แม้ในช่วงแรกๆ ที่เขาเริ่มทำงานศิลปะ ผลงานของเขาจะออกแนวหมองหม่นมืดทึบจากอิทธิพลของแนวทางศิลปะแบบ French Romanticismของ Eugene Delacroix และ GustaveCourbet แต่เมื่อเขาได้ทำงานร่วมกับศิลปินแนว Impressionism หลายคนในช่วงทศวรรษที่ 1880 งานของเขาก็ได้รับการพัฒนาขึ้น มีการสังเคราะห์มากขึ้นให้มีความผสมผสานจนมีความลึก และสมดุล อีกทั้งยังมีสีสันมากขึ้นด้วย หลังทศวรรษที่ 1890 งานของเขาได้แยกตัวออกจากศิลปินแนว Impressionist อย่างเด็ดขาด เขาสามารถสร้างงานที่มีลักษณะเป็นเหลี่ยมที่มีความลึก มีความสมดุลของการจัดวางและมีแนวทางการใช้สีที่กลมกลืนโดดเด่นแม้จะกลับไปมีสีที่ทึมๆ กว่าทศวรรษก่อนก็ตามจนถือได้ว่าเป็นช่วงที่ผลงานของเขามีอัตลักษณ์เฉพาะตัวแล้วอย่างแท้จริง