สมัยนี้มีคนใช้คำว่า Passion กันมาก ซึ่งหมายถึงความลุ่มหลง รักจนหลง หลงใหลสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำนองนี้

มนุษย์มีความชอบและสนใจแตกต่างกันไปและมีปริมาณไม่เท่ากัน

ผมจะเล่าเรื่องความชอบหลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นระหว่างไปเที่ยวประเทศไต้หวันเมื่อเร็วๆ นี้ ให้ฟัง

ได้ขึ้นตึกไทเป 101 ที่มีความสูง 508 เมตร ด้วยลิฟท์ที่มีความเร็วเป็นอันดับสองของโลก ภายในมีลูกตุ้มหนักกว่า 900 ตัน ทำหน้าที่กันการสั่นสะเทือนเวลาเกิดแผ่นดินไหว

ได้แวะนมัสการสิ่งศักดิ์สิทธิ์และพระโพธิสัตว์ที่วัดจงไถฉานซื่อเมืองหนานโถว มีรูปพระยิ้มองค์ใหญ่ท่าทางใจดีที่หน้าวัดเห็นได้ชัด น่าประทับใจที่วัดนี้เป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์ที่มีห้องเรียนหลายพันห้อง ได้ชื่อว่าเป็นวัดที่ทันสมัยที่สุดในไต้หวัน

ที่ชอบมากอีกอย่างคือได้แช่น้ำแร่อุ่นๆ ภายในห้องพักที่โรงแรม Red Maple Boutique Hotel

ได้ล่องเรือชมทิวทัศน์ทะเลสาบสุริยัน-จันทรา ซึ่งเป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในไต้หวัน งดงามมาก รอบๆ ทะเลสาบมีที่ท่องเที่ยวมากมาย

ที่ชอบมากอีกแห่งคือที่อุทยานแห่งชาติเย๋หลิ่วที่เป็นแหลมอยู่เหนือสุดของเกาะไต้หวัน มีการเซาะกร่อนของน้ำทะเลและลมทะเล ทำให้เกิดโขดหินงอกรูปร่างต่างๆ แปลกตาที่ดังมากคือหินรูปพระเศียรราชินี

ปิดท้ายเรื่องชอบๆ ด้วยการกินอาหารกลางวันก่อนกลับที่ร้านอู๋เจียวฉวนปิน เป็นร้านอาหารผสมอาร์ตแกลลอรี่ระดับมโหฬารเข้าไปด้วย มีทั้งรูปปั้นแปลกๆ ภาพวาดวิจิตรพิสดาร โต๊ะเก้าอี้รูปร่างประหลาด บรรยากาศแบบหลุดโลกแนวใต้บาดาล เป็นภัตตาคารขนาดใหญ่ มีนักท่องเที่ยวเข้าไปกินและชมงานศิลปะกันมาก ร้านนี้เกิดจากความหลงใหลของศิลปินหญิงคนหนึ่งเจ้าของร้านนี้ ซึ่งตั้งใจไว้ว่าถ้ามีชื่อเสียง+มีเงินจะสร้างภัตตาคารแบบนี้ให้ได้ และเธอก็สร้างได้สำเร็จ...น่าปรบมือให้ดังๆ จริงๆ

ความหลงใหลนี้บางคนบอกว่าเป็นราคะ เป็นโมหะ (ความลุ่มหลง) ซึ่งเป็นเรื่องของปุถุชนคนธรรมดา แต่ถ้าเป็นไปในทางสร้างสรรค์แล้วก็จะเกิดผลงานได้เด่นชัดอย่างที่เล่าให้ฟังมาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความหลงใหล รัก สงสารเพื่อนมนุษย์หรือหลงใหลงานศิลปะ

แต่ถ้าหลงใหลในเรื่องไม่สร้างสรรค์หรือผิดกฎหมายก็ต้องเลิกให้ได้

ผมเองไม่เคยหลงใหลอะไรมากๆ หรอก เพียงแค่ชอบแล้วก็จากจางไป ทั้งๆ ที่อยากหลงใหลอะไรที่สร้างสรรค์มากๆ เหมือนกัน

คงเป็นด้วยกติกาข้อหนึ่งในการดำเนินชีวิตของผมตลอดมานานแล้วก็คือ...ให้มีเมตตาและอุเบกขาให้มากๆ จึงไม่มีความหลงใหลอะไรโดดออกมาให้เห็นเด่นๆ ได้

ก็เลยเป็นแค่มีความชอบที่หลากหลายและสร้างสรรค์แค่นั้น

ผมเชื่อว่ามีคนที่มีความชอบหรือหลงใหลในสิ่งต่างๆ จากใจจริงอยู่มาก เขามีความรู้สึกด้วยความบริสุทธิ์ใจเช่นนั้นจริงๆ ในแต่ละช่วงของชีวิต

แต่สิ่งที่เขาหลงใหลและความรู้สึกของเขาซิ....ไม่จริง เพราะล้วนเป็นอนิจจังและอนัตตาทั้งนั้น