หดหู่ใจและเห็นใจทุกครั้งที่มีพ่อหรือแม่มาปรึกษาเรื่องลูกไม่รู้จักบุญคุณ แสดงพฤติกรรมเป็นเด็กอกตัญญู บางรายถึงขั้นด่าทอทำร้ายพ่อแม่ให้อับอายหรือเสียใจ

พ่อแม่พวกนี้มักจะบอกคล้ายๆ กันว่าเขาทำบุญคุณไม่ขึ้นโดยเฉพาะกับลูกที่เขารักมาก

ก็เป็นได้ที่เขารักลูกมาก ส่วนใหญ่รักมากเกินพอ รักเพราะคิดว่าตัวเองมีความผิดกับลูก (Guilty Love) เช่น คิดว่าตัวเองผิดที่เลิกกับสามีทำให้ลูกไม่มีพ่อจึงตามใจมาก หรือคิดว่าตัวเองมีการศึกษาน้อย ไม่มีหน้าตาในสังคม จึงส่งเสียช่วยเหลือและตามใจลูกมากเพื่อให้ลูกได้เรียนดีๆ มีหน้าตาจะได้มีอนาคตดีๆ ...ไม่เหมือนตน เด็กที่มาจากครอบครัวแบบนี้จะมีลักษณะเอาตัวเองเป็นใหญ่ (Self Center) มักเป็นคนใจแคบและไม่รู้จักโต และมักเป็นคนมองใกล้ ใฝ่ต่ำ คุณธรรมน้อย และขาดวินัยในตัวเอง

ซึ่งตรงข้ามกับลักษณะดีๆ ที่เราตั้งใจพัฒนาลูกให้เป็นคนมองไกล ใฝ่ดี มีคุณธรรมและมีวินัย

มีแนวคิดสำหรับพ่อแม่ที่ทำบุญคุณไม่ขึ้นกับลูกจนลูกแสดงความเนรคุณไม่กตัญญูกตเวที ดังนี้

1. คนที่กตัญญูกตเวทีนั้นเป็นคนชนิดดีที่หายากไม่ได้มีได้ง่าย ๆ หรอก

คนแบบนี้ก็จะได้รับผลตอบแทนชนิดดีและหายากเช่นกันคือผู้คนจะสรรเสริญ อยากให้ความช่วยเหลือ ยกย่องว่าเป็นคนดี แม้ว่าคนนั้นจะจน มีการศึกษาน้อย

ตรงข้ามกับคนที่อกตัญญู แม้เป็นคนรวย มีการศึกษาสูงมีเกียรติยศ ผู้คนก็จะประณามว่าเป็นคนเลว เป็นลูกอกตัญญู ไม่อยากส่งเสริม เป็นการถูกลงโทษทางสังคมตามกฎแห่งกรรม

2. ลองถามตัวเองสิว่าเป็นคนกตัญญูหรือเปล่า และเคยแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อบุพการีให้ลูกเห็นบ้างไหม ส่วนมากถ้าเราเป็นคนกตัญญูก็จะดึงดูดคนกตัญญูเข้าหาเราตามกฎแห่งแรงดึงดูด ลูกก็มักกตัญญูด้วย

3. คุณบังคับให้ลูกกตัญญูกับคุณก็ไม่ได้ แต่คุณต้องบังคับใจและพฤติกรรมของตัวเองให้ได้มากขึ้นนะครับ

ทางกาย ก) ให้ทำทานให้มากขึ้น ข) พูดจาเพราะๆ กับบุคคลทั่วไป

ค) ทำตน บำเพ็ญประโยชน์ให้มากขึ้น ง ) และให้ทำอย่างสม่ำเสมอไม่เลือกข้างไม่เลือกคน

ทางใจ ก) ให้มีความรักมนุษย์ อยากให้เขามีความสุขให้มากขึ้น

ข) ช่วยเหลือผู้คนที่มีทุกข์ ค) แสดงความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี มีสุข ไม่อิจฉา

และ ง) ทำจิตใจให้เป็นกลางๆ ไว้ ไม่รักมากหรือชังคนใดมาก เพราะรู้ว่าทุกคนมีที่มาที่ไปจากกรรมเก่าของเขา การรักใครมากจะทำให้ผิดหวังเสียใจได้ง่าย และการชังใครมากทำให้ใจไม่สบาย

เมื่อทำเช่นนี้แล้วโอกาสที่คุณจะได้กัลยาณมิตรดีๆ เข้ามาร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณจะมีมากขึ้นตามกฎแห่งกรรมและกฎแห่งแรงดึงดูด ที่จะดึงดูดคนดีๆเข้ามาหาคุณ

4. เคยฟังพระบอกว่าลูกทั้งหลายเป็นเจ้ากรรมนายเวรของพ่อแม่ที่เกิดมาเพื่อชำระหนี้กัน และมูลหนี้ก็มากน้อยต่างกัน พ่อแม่ใช้หนี้กรรมให้ลูกไม่เท่ากันพ่อแม่บางคนทำดีให้ลูกนิดเดียวลูกก็รู้คุณและตอบแทนคุณแต่พ่อแม่บางคนทำดีให้ลูกมากมายลูกก็ไม่รู้คุณและอกตัญญู

แต่เมื่อพ่อแม่ทำดีทั้งกายและใจตามข้อ 3 แล้ว ผลแห่งกรรมจะทำให้พ่อแม่สบายใจ มีสุขมากขึ้น

ส่วนลูกนั้นพ่อแม่ช่วยไม่ได้มากหรอก เขามีกรรมของเขาเป็นตัวกำหนดชีวิตปัจจุบันและอนาคต ถ้าเขาบาปหนา แม้จะเรียนเก่งหรือร่ำรวยก็เอาตัวไม่รอด ทำงานไม่ก้าวหน้า มีทุกข์ทั้งชีวิต เป็นที่ติเตียนรังเกียจของสังคม พ่อแม่หรือใครช่วยเขาไม่ได้หรอก

กรรมของใครก็ของใคร รับแทนกัน ช่วยแทนกันไม่ได้หรอก พ่อแม่ทำใจให้สบาย ทำความดีต่อไปให้มากขึ้นดีกว่าครับ