มีคนหลายๆ คนกำลังรอคอยว่า เมื่อวันหนึ่งมาถึง ในวันนั้นเขาจะได้ทำบางสิ่งบางอย่างให้สมใจ...หรือสะใจสักที

สิ่งที่อยากทำนั้น มีตั้งแต่เรื่องง่าย ไปจนถึงเรื่องยาก เช่น

รอคอยวันที่จะใส่เสื้อผ้าชุดพิเศษในโอกาสพิเศษ บางคนรอคอยความรักและคนรัก หวังว่าคงจะมีสักวันที่จะได้พบคนรักและความรักอย่างที่หวังไว้

บางคนรอคอยการมีวุฒิการศึกษาให้สูงขึ้น เรียนก็ยังไม่จบสักที เลยยังไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำจริงๆ สักที

บางคนรอคอยตำแหน่งหน้าที่การงาน สภาพการเงินหรือรอคอยเหตุการณ์บังเอิญชนิดดีๆ เช่น การถูกหวยลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง ก็ยังไม่ได้สักที

ดูๆ แล้วคำว่า “รอคอย” นี้ จะว่าดี ก็ดี จะว่าไม่ดีก็ไม่ดี

ถ้ารอคอยลมๆ แล้งๆ เพ้อฝันไปวันหนึ่งๆ ไม่ดีแน่ เหมือนคนขาดแรงบันดาลใจ และไม่ลงมือทำสิ่งใดให้เกิดประโยชน์

แต่ถ้าหากมีเป้าหมายชีวิตแล้วตั้งใจ อดทน รอคอย และลงมือทำกิจกรรมเพื่อให้ได้สิ่งที่อดทนรอคอยไปด้วย
ก็เป็นสิ่งดี

ถ้าจะรอคอยวันพิเศษ ให้จัดอันดับของความพิเศษให้เป็น จะได้มีวันพิเศษหลายๆ วันให้เราได้ฉลอง อย่าคอยวันเดียว...วันที่สูงสุด ซึ่งอาจไม่มีเลยก็ได้ เหมือนชื่อหัวข้อเรื่องวันนี้

ในการดำเนินชีวิตของคนเรา มีทั้งความฝัน เพ้อฝัน เหตุผล ความจริง ความเป็นไปได้ สติ ปัญญา อุดมการณ์ ฯลฯ ปะปนกันไป

พวกที่ใช้อารมณ์ในการดำเนินชีวิตมากๆ มักจะเพ้อฝันอ่อนแอ อ่อนโยน ไม่ค่อยมีวินัย ผลงานไม่มาก

พวกที่ใช้เหตุผลในการดำเนินชีวิตมากๆ มักจะเป็นคนเอาจริงเอาจัง มีผลงานมาก มักกระด้าง ไม่ค่อยอ่อนโยน

แต่ถ้ามี “สติ” มาเป็นตัวช่วยลดอารมณ์และเหตุผลลง ก็จะเกิดปัญญาได้มากขึ้น เขาจะเลือกปรับชีวิตให้มีความสมดุล โดยทำวันนี้ให้ดีที่สุด เลือกทำในสิ่งที่ทำได้ ให้กำลังใจตัวเองในแต่ละวัน ปิดฉากอดีตในแต่ละวัน ไม่รอคอยพรุ่งนี้ แต่หวังว่าพรุ่งนี้จะดีขึ้น โดยพร้อมจะยอมรับผลที่จะเกิดขึ้นว่าไม่แน่นอน ได้แค่ไหนก็แค่นั้น และมีความหวังต่อไป อยู่ต่อไป โดยทำแต่ละวันให้ดีที่สุดร่วมกับการทำความดีมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมและการทำความดีให้มากขึ้น

แล้วการรอคอย สักวันหนึ่ง...ก็จะไม่ทุกข์มาก ไม่ว่าจะมีจริงหรือไม่ก็ตาม

คุณเห็นด้วยไหมครับ ?