คนที่ขาดทุนทรัพย์สามารถกู้ยืมเงิน กยศ. (กองทุนให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา) ซึ่งในปี พ.ศ.2564ไม่ต้องมีผู้ค้ำประกัน (เพื่อไม่ให้เดือดร้อน) และดอกเบี้ยต่ำมาก แค่ร้อยละ 1 ต่อปี ให้จ่ายคืนได้หลังจบการศึกษาในเวลา 15 ปี ผู้มีสิทธิ์กู้ยืมตั้งแต่มัธยมศึกษาจนถึงปริญญาโท

คนที่กู้ไปแล้ว มีการมีงานทำก็ควรจะคืนเงินให้ กยศ. เพื่อให้คนที่เดือดร้อนไม่มีเงินได้ศึกษาต่อ ได้เรียนต่อจนจบแล้วค่อยมาชำระคืน

ไม่ใช่ ตอนเราเดือดร้อนไม่มีเงินเรียนหนังสือ เราก็อยากกู้ ถ้าตอนนั้นไม่มีเงินพอ เพราะคนไม่ยอมใช้หนี้ที่กู้ยืมไป เราจะรู้สึกเสียใจไหม และได้เรียนต่อไหม

เมื่อกู้เงินไปเรียนต่อจนจบ หน้าที่เราต้องทำ คือ เอาเงินไปชำระคืนเสีย เพื่อน้องๆ ที่เดือดร้อนจะได้มีเงินเรียน ไม่ใช่ กยศ. ไม่มีเงินให้กู้ บรรดาน้องๆเลยไม่ได้เรียนจนเสียอนาคตเพราะคนไม่ยอมชำระคืน (ขาดศีลธรรม)

ในอเมริกา ก็มีเงินให้กู้ยืมเรียนหนังสือเหมือนบ้านเรา

เวลาใครไม่ชำระเงิน เขาจะมีจดหมายมาทวงถาม

แต่การทวงถาม บางครั้งก็มีข้อผิดพลาดโดยเฉพาะบุรุษไปรษณีย์ (แดน) ซึ่งเคยยืมเงินตอนเรียน และไม่คาดคิดว่า จะมีจดหมายมาทวงเขาถึง 55,000 ฉบับ จนเขาต้องเก็บใส่ลังหลายใบไว้ในโรงรถในทวินส์เบิร์ก

แดน งงและรำคาญอย่างมากต่อการที่หน่วยงานที่มีหน้าที่ทวงหนี้กู้การเรียนไม่มีระบบทวงถามให้ดี

ทิม หัวหน้าหน่วยงานติดตามหนี้สินของ College Ave Student Loans ขอโทษความผิดพลาดครั้งนี้

โดยทิมขอโทษแดน และได้แก้ไขข้อผิดพลาดด้วยการไปขนจดหมายทั้งหมดคืนจากแดน (แค่นี้หรือ)

ข้างแดนยังคาใจและพูด “หวังว่าในอนาคตคงไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก ถ้าเกิดขึ้นอีก ผมจะส่งคืนทันที”

น่าจะให้เขามาเก็บมากกว่านะแดน