เมื่อพูดถึง “รอยสัก” ความสวยงามที่ต้องแลกมาด้วย “ความเจ็บ” เพราะนั่นเป็น “เสน่ห์บนเรือนร่าง” แต่ไม่นานมานี้ได้มีผู้ใช้เฟสบุ๊กส่วนตัวที่มีชื่อว่า “Niwat Polnikorn”  ได้โพสต์ภาพรอยสักสุดสยองที่ “เกิดการติดเชื้อจนอักเสบ”  พร้อมระบุข้อความว่า...

สามเดือนผ่านไปตั้งแต่ ผมได้นำปัญหา การเกิดการอักเสบหลังจาก สักหลายสี รายแรกเสนอต่อสาธารณชน หวังว่าจะมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแล ในเรื่องความปลอดภัยให้แก่ประชาชน ผ่านไปสามเดิอน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มี ผป ใหม่ มารักษา ประมาณสิบรายแล้ว ระยะหลัง จะมารักษาเรื่องแผลเป็นจากการอักเสบติดเชื้อ มีหนึ่งรายเกิดการแพร่ของเชื้อเข้ากระแสเลือด จนไข้ขึ้นสูง เดินไม่ไหวต้องส่งไปรักษาเป็น คนไข้ใน รพ. การรักษาระยะแรกเป็นการรัษาการอักเสบ ติดเชื้อ

แต่ไม่จบแค่นั้น จะต้องเอาสีที่เกิดอักเสบออก จำเป็นต้องรักษาด้วยแสงเลเซอร์ Qswitched NdY หรือ Pico laser ชึ่งต้องทำใน คณะแพทยศาตร์ หรือ ศูนย์เลเซอร์ของเอกชน บางแห่ง ค่าใช้จ่ายตั้งแต่ตันจนจบ เป็นเงินหลักแสน ต่อราย และ บัตรประกันสุขภาพ ไม่ครอบคลุม หน่วยงานใหนจะยื่นมือเข้ามาช่วย เยาวชนของชาติ ที่กำลังประสบชตากรรมนี้อย่างไร

5 ตุลาคม 2562 “ทีมข่าวเฉพาะกิจแนวหน้าออนไลน์” ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ นางสาวพิจิกา​ ศิริชัยนฤมิตร​ หรือ “บลูยีนส์” อายุ26​ ปี ช่างสักสาวสวยเจ้าของเพจเฟสบุ๊ก “witchtattoo”  ได้บอกกับทีมข่าวฯถึง ภาพรอยสักที่เป็นแผลติดเชื้อว่า สาเหตุเกิดจาก “แผลสกปรก”

ซึ่งเกิดได้จาก “เข็มปลอก” หรือ “เข็มก้านยาว” เป็นเข็มที่สามารถ “ถอดล้าง” และนำกลับมาใช้ใหม่ได้ และเกิดจาก “สีสัก” หรือที่เราเรียก “สีฝึกสัก” เป็นสีที่ใช้สำหรับสักลงบนแผ่นซิลิโครน “หนังเทียม” เพราะมีสารเคมีและเป็นสีที่หมดอายุ จึงผสมสารต่างๆ เพื่อเอาไว้ทดลองสักเพียงอย่างเดียวจึงไม่ควรใช้กับ “เนื้อหนังคน”

“ซึ่ง “เข็มสัก” มีด้วยกันอยู่ 2 ประเภท คือ “เข็มก้านยาว” ส่วนอีกประเภทคือ “เข็มฮอร์ค”  ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมในหมู่ช่างสักขณะนี้ เพราะใช้แล้วทิ้งทำให้สิ้นเปลืองมากกว่าแบบแรกและมีราคาค่อนข้างสูงตกกล่องละ 800-1,000 บาท  มีประมาณ 10 ชิ้นก็แล้วแต่ยี่ห้อ ต่างจากประเภทแรกที่ราคาเพียงก้านละ 10 บาทเท่านั้น ทำให้ค่าสักนั้นถูกกว่าร้านสักอื่นๆทั่วไปแต่ก็ต้องแรกมากับความเสี่ยง

เช่นเดียวกับ “สีสัก” ที่มี 2 แบบเช่นเดียวกัน คือ “สีฝึกสัก” และ “สีแท้” ซึ่งสีแท้จะไม่น่าเป็นห่วง แต่ที่น่าห่วงคือ “สีแท้ที่หมดอายุ” โดยปกติสีสักจะมีอายุแค่ 2 ปี บางยี่ห้อก็มีอายุเพียง 1 ปีเท่านั้น  ซึ่งเข็มสักก็มีวันหมดอายุเช่นเดียวกัน  แต่เรื่องเข็มหมดอายุก็ไม่น่าห่วงเท่ากับคนใช้เข็มก้านยาวสักมากกว่าเพราะเสี่ยงต่อการติดโรคติดต่อมากกว่าการใช้เข็มหมดอายุเสียอีก

โดยราคาสีฝึกสักจะอยู่ที่ขวดละ 500 บาท และบางที่ก็นำสีสักพวกนี้มา “ลดราคา” เหลือเพียง 200-300 บาท เพราะเป็นสีที่ไม่มีใครนำมาใช้งานสัก  ถ้าเอามาสักลงบนหนังคนจะทำให้เกิด “อาการแพ้” ทำให้เป็นผื่นตุ่มใสๆ หากสังเกตในรูปจะเห็นว่าแผลจะเกิดขึ้นเฉพาะบริเวณที่ลงสีเท่านั้น จึงบอกได้เลยว่าเป็นเพราะสีสักแน่นอน  

และสีที่คนแพ้ส่วนใหญ่จะเป็น “สีแดง” เพราะสกัดมาจากตะกั่ว ให้คนที่แพ้เป็นผื่นขึ้นบริเวณรอยสักตามเส้นแผลแต่ไม่มีหนอง “ทาบีแพนเธน เฟิร์สเอด” ประมาณ 2 วันก็หาย  แต่ปัจจุบันได้พัฒนาจนเริ่มไม่มีคนแพ้แล้ว”

คุณบลูยีนส์ กล่าวต่อไปว่า ช่างที่ใช้เข็มดังกล่าวสักส่วนใหญ่จะไม่มีหน้าร้าน เป็นเสมือนช่างสักเคลื่อนที่ที่บอกต่อๆกัน  หรือเป็นช่าง “สักแลกเหล้า” คือจ่ายเป็นเหล้าแทนเงินสด  และจากรูปรอยสักติดเชื้อนั้นก็มีบางคอมเม้นต์บอกว่าเป็นเพราะ “รอยสักใหม่โดนสบู่” หรือเกิดจากการถูสบู่นั้นไม่เป็นความจริง  เพราะการถูสบู่ที่รอยสักใหม่ๆ จะทำให้สีด่างไม่ติดเนื้อและสะเก็ดหลุดเพราะโดนด่างกัดเท่านั้น ไม่มีทางที่จะทำให้แผลเป็นหนองได้

“จากรูปที่แชร์กันมาสันนิษฐานได้เลยว่า “อุปกรณ์สักและตัวช่างสักเองไม่สะอาด” และสีที่ใช้เป็นสีปลอม หรือสีหมดอายุ ซึ่งต้องดูด้วยเพราะสีไม่มีกลิ่น เฉดสีก็ไม่มีเปลี่ยนทำให้เราไม่รู้ว่ามันหมดอายุเมื่อไรแต่มันมีวันหมดอายุบอกอยู่  ถ้าช่างซื้อตุนเก็บใส่ตู้ไว้โดยไม่นำออกมาดูเลยก็ไม่รู้ว่าสีเราหมดอายุไปนานเท่าไรแล้ว บางคนเก็บจนสีหมดอายุไป 4-5 ปียังไม่รู้เรื่องเลย

และจากประสบการณ์เคยเห็นเพื่อนแชร์ภาพร้านสักแห่งหนึ่งมาให้ดู โดยในรูปมีแค่ “เสื่อผืน-หมอนใบ” เท่านั้น ตอนสักก็ไม่สวมถุงมือ ด้านข้างมีแก้วน้ำขุ่นๆวาง 1 ใบใช้สำหรับล้างสีออกจากเข็ม  จากที่เห็นคือสกปรกมากและเสี่ยงมากที่แผลสักจะติดเชื้อ  และเคยมีลูกค้าให้เพื่อนสักให้แต่ใช้สีสักเถื่อน หลังสักเสร็จคืนแรกนอนไม่ได้เลยไข้ขึ้นสูง มีน้ำเหลืองออกตลอดเวลา พอวันที่ 2 มีตุ่มหนองพองขึ้นบริเวณเส้นรอยสัก พอแผลหายก็เป็น “คีลอยด์” แถมมีแผลเป็นใหญ่และสีก็ไม่ติดอีกด้วย

ขณะที่การสักแก้ไม่ได้ทำให้แผลสักติดเชื้อได้ เพราะเป็นการสักทับรอยสักเดิม เพียงแต่งานแก้จะทำให้แผลหายช้ากว่าแผลสักผิวธรรมดาปกติทั่วไปที่ 3 วันแผลก็แห้งแล้ว แต่งานแก้อาจจะ 5 วันแผลถึงแห้ง แต่ไม่มีวันที่จะเป็นผื่นหรือติดเชื้อแน่นอน”

นอกจากนี้  น.ส.พิจิกา​ ศิริชัยนฤมิตร​ หรือ “บลูยีนส์” อายุ26​ ปี เจ้าของเพจเฟสบุ๊ก “witchtattoo”  ยังฝากไปถึงคนที่รักในการสักหรืออยากลองสักทุกคน โดยเฉพาะวัยรุ่นที่กำลังเรียนอยู่แต่งบน้อย เพราะมีกฎว่าห้ามช่างสัก สักให้เด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี จึงอยากแนะนำให้เก็บเงินยอมเสียเงินในราคาที่สูงหน่อย อย่าหวังสักแลกเหล้า หรือให้เพื่อนสักฟรีเพราะมันได้ไม่คุ้มเสีย

เพราะถ้ามาแก้รอยสักมันเสียมากกว่าไม่ต่ำกว่า 3,000 บาทต่อครั้งแน่นอน  ยิ่งผู้หญิงด้วยแล้วมักจะนิยมสัก “งานฟ้อนต์” สักชื่อเป็นรูปดอกไม้เล็กๆตามจุดปิดของร่างกายมักนิยมที่จะไปสักตามร้านทั่วไป 200 บาทนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่เสี่ยง เพราะค่าสักแค่นั้นยังซื้อสีกับเข็มไม่ได้เลย  และรอยสักรอยแรกคือ “รอยสักที่ผิดหวังของทุกคน” จึงอยากให้คิดดีๆ

ดังนั้น ก่อนสักควรขอดูเข็มสัก และขอดูวันหมดอายุสีสักจากช่างก่อนทุกครั้งจะดีมาก เพื่อเป็นการป้องกันตัวเอง  แต่ยากมากที่จะเจอกรณีหรือเคสสักแบบนี้ เพราะต้องสกปรกจริงๆ  และเมื่อสักแล้วควรดูแลแผลหลังสักให้ดีๆ

“ไม่ควรโดนสบู่หรือน้ำยาสระผม ไม่ตากแดดเวลานานเพราะเหงื่อจะกัดแผลสักทำให้สีจางได้ ควรทำความสะอาดแผลสักด้วยน้ำเกลือและทายาทุกวัน และที่สำคัญไม่ควรดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แต่ดื่มได้หลังจากที่แผลหายดีแล้ว”

ขณะเดียวกันอยากฝากไปถึง “ช่างสัก” ถ้าอยากทำอาชีพนี้จริงๆ คุณต้องเริ่มเรียนรู้และเปิดใจ พร้อมลงทุนเพียง 1 หมื่นก็ได้แล้วถ้าอยากทำ  และคุณอย่าขี้เกียจ ควรลอกลายทุกครั้งเพื่องานจะได้ออกมาดี ควรอดทนฝึกฝนสร้างสรรค์งานบ่อยๆเพียงแค่นี้ลูกค้าก็จะไว้วางใจในงานของคุณแล้ว

“เราอาจจะเห็นรีวิวของร้านนั้นมา แต่อย่าลืมว่าโลกออนไลน์มันง่ายมากที่จะขโมยภาพจากร้านจริงมาสวมรอยเป็นร้านของตัวเอง  และต่อให้เราขอดูรูปรีวิวก็ไม่ยากที่จะเอารูปรีวิวของเพจอื่นมาลงให้เราดู  ทางที่ดีคือไปเชคหน้าร้านจะดีที่สุด

อย่างตัวยีนส์เองที่ไม่มีหน้าร้าน ลูกค้าสามารถมาดูเราสักก่อนได้ เพราะมีที่ลูกค้าไม่มั่นใจก็จะขอมาดูสักก่อน ซึ่งเราก็ให้ดูไม่ว่ากันเพราะไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว เผลอๆเค้าดูเสร็จก็ขอสักต่อเลยก็มี และเดี๋ยวนี้ร้านสักที่มีมาตรฐานจะมีใบประกาศนียบัตรทุกที่ เพื่อการันตีว่าเราผ่านการฝึกอบรมมาแล้วจาก “สถาบันช่างสัก”  ซึ่งมีประมาณ 3-4 แห่งแล้วในประเทศไทย โดยจัดปีละ 2 ครั้งเท่านั้น”