พระอาทิตย์สาดแสงฟ้าสางอุ่นๆขึ้นที่ “วัดไทยลัฏฐิวันมหาวิหาร” กรุงราชคฤห์ ประเทศอินเดีย ที่นี่เป็นพื้นที่ที่แห่งบุญที่มาจากศรัทธาญาติโยม โดย “พระมหา (ดร.)บุญสนอง ทิพย์ชา” เจ้าอาวาส วัดไทยลัฏฐิวันมหาวิหาร เป็นผู้นำศรัทธาญาติโยมสร้างวัดนี้เมื่อ พ.ศ.2561 โดยปัจจุบันวัดแห่งนี้เป็นสถานที่สำคัญสำหรับพุทธศาสนิกชนไทยที่มาจาริกแสวงบุญในประเทศอินเดียและเนปาล เพื่อไปยัง 4 สังเวชนียสถานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์สมณโคดมบรมครู 

“วัดไทยลัฏฐิวันมหาวิหาร” ยังเป็นวัดที่อยู่ห่างจากพระพุทธรูปองค์ดำ ที่เคยถูกกลุ่มมุสลิมเข้าทำลายเมื่อ 700 กว่าปีก่อน และ ต่อมาพระชาวญี่ปุ่นและศรัทธาพุทธศาสนิกชนในประเทศญี่ปุ่นได้ร่วมกันบูรณะ และ สร้างศาลาเพื่อเป็นที่ตั้งของพระพุทธรูปองค์ดำ รวมทั้งมีการจัดพิธีสมโภชอย่างยิ่งใหญ่ในพื้นที่ 

“วัดไทยลัฏฐิวันมหาวิหาร” แห่งนี้ ตั้งอยู่ชานเมืองกรุงราชคฤห์ รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย โดยปัจจุบันเป็นศูนย์ฝึกอาชีพให้กับชาวพื้นเมือง และ ยังมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องในการสร้างห้องน้่ำและปรับปรุงพื้นที่บริเวณวัด โดยพุทธศาสนิกชนสามารถร่วมบุญได้ โดยเข้าไปอ่านรายละเอียดในเฟสบุ๊ค ชื่อว่า วัดไทยลัฏฐิวันมหาวิหาร อินเดีย 

สำหรับ “ลัฏฐิวัน” มีความหมายตามพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ ของท่านพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) ระบุว่า “ลัฏฐิวัน” สวนตาลหนุ่ม มาจากคำว่า “ลัฏฐิ” แปลว่า ไม้ตะพด บางท่านแปลว่า ป่าไม้รวก อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงราชคฤห์ โดยพระพุทธเจ้า องค์สมณโคดมบรมครู เสด็จไปประทับที่นั่น และ พระเจ้าพิมพิสารพร้อมด้วยบริพารจำนวนมาก ไปเข้าเฝ้า ทรงสดับพระธรรมเทศนา และ ได้ “ธรรมจักษุ” จึงประกาศตนเป็นอุบาสกที่นั่น และ มาซึ่งเหตุการณ์ในวันรุ่งขึ้น คือ พระเจ้าพิมพิสารได้ถวาย “วัดเวฬุวัน” ในกรงราชคฤห์ ประเทศอินเดีย นับเป็นวัดแห่งแรกของพุทธศาสนา และ เป็นสถานที่แสดงโอวาทปาฏิโมกข์ ซึ่งเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา ในวันมาฆบูชา