25 กันยายน 2566 ที่โรงเรียนบ้านป่าพน ตำบลปาล์มพัฒนา อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล เด็กๆชาวมานิ ศรีมะนัง ใช้ช่วงเวลาว่างทบทวนบทเรียน ในช่วงพักกลางวัน หลังที่เด็กๆชาวมานิกลุ่มนี้ได้เข้าสู่ระบบการเรียนการสอนเพียงไม่นาน  พบว่าพวกเขาสามารถปรับตัวเข้ากับเพื่อนๆ ได้เป็นอย่างดี

เด็กๆชาวมานิ 8 คน ที่เข้ามาเรียนที่โรงเรียนบ้านป่าพน โดยมีชาวบ้านในหมู่บ้านใกล้กับที่อยู่ของชาวมานิ ช่วยเป็นธุระขับรถยนต์มาส่งและมารับทุกเช้า ขณะนี้กลับพบว่าชาวบ้านดังกล่าวกำลังประสบปัญหาด้านปัจจัย การในการจัดซื้อน้ำมัน ขับรับส่งเด็กๆชาวมานิ   

ด้านพระครูโสภณปัญญาสาร เจ้าคณะอำเภอมะนัง และเป็นเจ้าอาวาสวัดนิคมพัฒนารามผัง 7  ได้ลงมาติดตามปัญหาและเตรียมความช่วยเหลือ  เพื่อให้เด็กได้มาเรียนอย่างมีความสุขและจบหลักสูตรตามที่รัฐกำหนดเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของชาวมานิกลุ่มนี้

พระครูโสภณปัญญาสาร กล่าวว่า ทางวัดได้นำเรียนเจ้าคณะจังหวัดถึงแนวทางการช่วยเหลือ ไม่ว่าจะเป็นการเข้ามาร่วมกับทางอำเภอ และท้องถิ่นอย่างอบต.ปาล์มพัฒนา ในการช่วยสร้างคลังอาหาร โดยนำความรู้จากวัด ที่มีคลังอาหารมาช่วยเผยแพร่ ให้กลุ่มชาวมานิ ศรีมะนัง ชุดนี้ที่อาศัยกันจำนวน 40 คน ได้มีอาหารเลี้ยงชีพที่ยั่งยืน พร้อมระบบสาธารณะสุขต่างๆทั้งระบบน้ำและระบบไฟฟ้า ให้ทัดเทียมหรือใกล้เคียงความเป็นชุมชนที่ปกติสุขทั่วไป  จึงเปิดบัญชีช่วยเหลือสนับสนุนเพื่อช่วยเหลือชาวมานิ ผ่านบัญชีพระครูโสภณปัญญาสาร สังขรัตน์ ธนาคาร ธกส. เลขบัญชี 0200 7624 4912 ชื่อบัญชี กองทุนช่วยเหลือผู้ป่วยและยากไร้ วัดนิคมพัฒนาราม ผัง 7 เพื่อจัดหาค่าเดินทางให้เด็กๆได้ไปโรงเรียน

ด้านลุงกอบ นายไพโรจน์ ดำพลบ อายุ  65 ปี คนใกล้ชิดชาวมานิที่ไว้เนื้อเชื่อใจ สะท้อนว่า ชาวมานิชุดนี้ มีความแตกต่างกับมานิชุดอื่นคือมีความขี้อาย ไม่กล้าเข้าสังคม ด้านสาธารณสุขพบว่ามีการทำอาหารปรุงสุกใหม่กินด้วยการเผา ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อน ยากเห็นพวกเขามีอาชีพเลี้ยงไก่ ปลา และงานฝีมือ เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตให้พวกเขา รวมทั้งกองทุนเพื่อช่วยเหลือเด็กๆที่ไปเรียน รวมทั้งอาหารสัตว์ที่ให้มาเลี้ยงเพื่อช่วยเหลือในเบื้องต้นในช่วงเรียนรู้การสร้างคลังอาหารที่ยั่งยืน.012