วันที่ 11 มีนาคม 2567 ผู้ใช้กระทู้ พันทิป รายหนึ่งได้ ตั้งกระทู้ระบายและปรึกษาปัญหาชีวิต หลังจากมองว่าสามีของเธอนั้นค่อนข้าง “เห็นแก่ตัว” ขี้งกแม้กระทั่งกับภรรยาและลูก

หญิงสาวเผยว่า แต่งงานกับสามีมา 4 ปี (ไม่ได้จดทะเบียน) และมีลูกด้วยกัน 1 คน (อายุ 3 ขวบ) ซึ่งสามีร่ำรวยจากการขายที่ดินมรดกร้อยล้าน (แต่ไม่ได้บอกเธอ เพราะแม่สามีไม่ให้บอกคนนอก) นอกจากนี้ เขามีรายได้จากการเก็บค่าเช่าใน ๆ ทุกเดือน ส่วนเธอเป็นฟรีแลนซ์ ใช้เงินแยกกระเป๋ากัน

โดยพื้นฐานสามีค่อนข้างขี้งกกับเธอและลูก  เริ่มเห็นธาตุแท้ความไม่มีน้ำใจและเห็นแก่ตัวระหว่างที่ท้อง เราแพ้ท้อง 7 เดือน แอดมิดที่โรงพยาบาลหลายรอบ ค่าใช้จ่ายรวมประมาณ 6-7 หมื่น เราเป็นคนจ่ายคนเดียวหมด (เขาคงคิดว่าเราอ้วกเองเขาไม่ได้อ้วกด้วย) แต่ค่าฝากครรภ์ครั้งละพันสองพันเขาเป็นคนจ่ายทุกครั้ง ค่าผ่าตัดคลอดเราก็จ่ายเงินเอง แต่เราก็บอกเขาว่าควรเป็นหน้าที่ผู้ชาย เขาก็เลยโอนให้ แต่ถ้าไม่บอกก็คงต้องหาร 2 

หลังจากมีลูกมา จนกระทั่งตอนนี้ หาร 2 ทุกอย่าง เช่นกินข้าว 200 บาทก็ต้องหารกันคนละ 100 บาท หารทุกมื้อ!! ถ้าไปกินข้าวนอกบ้านเรากิน ลูกกิน เค้าไม่ได้กิน เราก็ต้องออกคนเดียว  หารค่าเทอมลูก(9หมื่น) ค่าไปเที่ยวตจว. ค่าน้ำมัน แม้กระทั่งวาเลนไทน์กินข้าวก็หาร ล่าสุดซื้อบ้านใหม่ เค้าสามารถจ่ายสดได้ แต่ให้เรากู้ร่วม ผ่อนหาร2 ค่าตกแต่งหาร2 มีบ้านเก่าสามารถขายได้เพื่อเอามาโป๊ะได้ประมาณนึง แต่เขาไม่ขาย เพราะกลัวเราไม่ได้ช่วยผ่อนบ้าน รถเราซื้อเองก่อนแต่งงาน เค้าไม่มีรถ ใช้กับเรา(เค้ามีบิ๊กไบค์ค่ะ) แต่ของใช้ลูกของเล่น เสื้อผ้า นิทาน 90%เราจ่าย เพราะเราอยากซื้อให้ลูกเอง เค้าไม่คิดว่าจำเป็นเลยไม่สนใจ สามีจะยอมจ่ายแพงๆ เป็นหมื่นๆ กับของที่ตัวเองอยากได้เท่านั้น และสามีจะจ่ายไม่อั้นเฉพาะแม่เค้าเท่านั้น (ซึ่งแม่เค้าก็เศรษฐีนีเลย) แม่เค้าสอนลูกชายว่าต้องกตัญญู ต้องให้เงินแม่ ต้องออกทุกอย่างให้แม่ 

เวลาแม่เรามาจากต่างจังหวัดช่วยเลี้ยงหลานเวลาเรางานเยอะ จะทำกับข้าวให้ทั้งเราและสามีทุกวัน (มาทีประมาณ2-3อาทิตย์) ค่าข้าวค่าใช้จ่ายทุกอย่างแม่เราก็เป็นคนออกเอง เขาไม่เคยเป็นสุภาพบุรุษช่วยแม่เราออกเลยจนแม่เราไม่ชอบ และเวลาเราพาแม่เวลาไปกินข้าวนอกบ้านหรือไปเที่ยว เราก็จะต้องออกส่วนของแม่เราคนเดียว หรือเราออกให้ทั้งบ้านรวมสามีด้วย เพราะเค้าคิดว่าแม่เราไม่ใช่แม่เค้า เค้าไม่จ่าย เขาจะยอมเลี้ยงอาหาร จ่ายไม่อั้นก็ต่อเมื่อมีแม่เขาเท่านั้น 

เราเลี้ยงลูกเองตั้งแต่เกิด ทำงานบ้าน ทำงานฟรีแลนซ์  แต่สามีก็ช่วยทำงานบ้าน และเลี้ยงลูกช่วยกัน(แต่ส่วนใหญ่เราเลี้ยง) สามีจะไปๆมาๆ เพราะแม่เขาเรียก วันนึงโทรตามหลายรอบ เราต้องดูลูกคนเดียว กว่าเราจะได้เริ่มทำงาน 5ทุ่ม นอนตี3ตี4 เราเหนื่อยมาก นอนไม่พอมาหลายปี ไอมา2เดือนติด เค้าก็ฟังเราไอทุกวันจนเค้าชิน สามีนอนเร็ว (ลูกไม่นอนกับพ่อ) พอลูกหลับเราถึงได้ทำงาน แต่เค้าก็ไม่ได้สนใจว่าเราจะนอนกี่โมง เราได้นอนมั๊ย เหมือนเขาชินที่เห็นเราทำแบบนี้มาเป็นปี ถ้าเราไม่ทำงาน ก็จะไม่มีเงินใช้ เราหาเงินเองไม่มีมรดก ส่วนเขามีค่าเช่ารายเดือนไม่ได้ต้องทำอะไรมาก เค้าไม่จ้างแม่บ้านไม่จ้างพี่เลี้ยง บอกเราก็ทำเองได้  เขาไม่เคยให้เงินเราใช้สักครั้ง ไม่เคยถามว่าพอใช้มั๊ย แต่จริงๆรายได้ต่อเดือนเราก็เยอะประมาณนึงเพราะเราทำงานหนัก แต่บางเดือนก็ไม่มี ยิ่งช่วงโควิด ไม่มีงาน 5-6 เดือน ใช้เงินเก็บ เขายังไม่เคยถามว่ามีเงินมั๊ย เขากลับพูดว่าแล้วไม่คิดจะหางานอื่นทำหรอ เค้าคงกลัวเค้าต้องออกให้เรา แต่ก็ยังหาร2อยู่ดี

เราคิดถ้าเลิกกันไปหรือเค้าตายไป ยังมีภาระผ่อนบ้าน(เดือนละ6หมื่น) แต่สมบัติเขาก็ยกให้เฉพาะแม่เขาและลูกเรา (เราไม่จดทะเบียน) แต่ถึงจดก็ไม่ได้อะไรอยู่ดีเพราะเขาเขียนพินัยกรรมให้แค่แม่และลูกเรา เงินสินสอดตอนแต่งงาน เขาก็เอาไปเก็บไว้ในตู้เซฟเค้าไม่ให้เรารู้รหัส  และแม่เขาก็ไม่อยากให้จดทะเบียน แม่เขาเคยพูดว่าสมบัติของครอบครัว อย่าให้ตกไปเป็นของคนนอก ตอนแรกประกันชีวิตเขาเขียนเป็นชื่อแม่เขาคนเดียวเท่านั้น แต่ตอนหลังเราขอให้เขาเปลี่ยนเป็นชื่อลูกร่วมด้วย เราเองไม่เคยอยากได้สมบัติเค้าเลย ไม่เคยขอเงิน ไม่เคยขออะไรเลย แต่ลึกๆก็น้อยใจ ขอแค่น้ำใจ เลี้ยงข้าวบ้าง ถามไถ่มีเงินมั๊ย หรือแค่ช่วยโป๊ะบ้านก็ได้ เค้ากลัวความไม่แฟร์ กลัวเราได้เปรียบ หรือพาเรา-ลูกไปเที่ยวบ้าง เวลาอยากไปไหนเราต้องเป็นคนคิด เปนคนจองที่พักเอง จ่ายเงินเป็นหมื่นคนเดียว เพราะเราอยากพาลูกไปเที่ยว เค้าจะช่วยแค่ค่าอาหารเวลาไปเที่ยว คือซื้ออาหารเซเว่น หรืออาหารถูกๆให้เรา

ทุกวันนี้ที่ยังอยู่กับสามี เพราะสามีช่วยดูแลลูกทำกับข้าวให้ลูก (เค้าทำอาหารเก่งกว่าเรา) ไม่ติดเพื่อน ไม่มีเรื่องผญ. ช่วยขับรถให้เราเวลาเราจะไปนู้นนี่ เราทำงานหนักนอนไม่พอ  เพราะวันๆเค้าไม่ได้ทำงานไรมาก นั่งหน้าคอม และไปหาแม่เค้าทุกวัน แต่เค้ามีกินมีใช้สบายไปจนตาย เค้าไม่เคย support เรื่องเงินอะไรเราเลยสักอย่าง บางทีฝากซื้อของ 50 บาทเราก็ต้องให้เงินเขา (ยื่นให้เพราะอยากลองใจสุดท้ายเขาก็รับไว้) เรารู้สึกว่าตั้งแต่แต่งงานมีลูก ชีวิตเรามีแต่ความเครียด (มีความสุขบางทีที่เห็นเค้าเล่นกับลูก) จากที่เราไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยเรื่องเงิน กลายเป็นเราเริ่มกลัวการเสียเปรียบเหมือนกัน หลักๆคือเรืองเงินที่ต้องแชร์ทุกอย่าง สามีไม่เคยมีน้ำใจ เรื่องเงินให้กับเราและลูกเลย 

อีกอย่างคือเรื่องแม่ของเขา แม่ของเขาไม่ชอบเรา เพราะเหมือนเราไปแย่งลูกเขามา แม่เขาเคยพูดว่าสามีเราเป็นของตายของเขาเท่านั้น ต้องคอยรับใช้แม่ทุกอย่าง ซึ่งเค้าก็เชื่อฟัง ทุกวันนี้แม่เขายุให้สามีเลิกกับเรา และไปอยู่รับใช้แม่ หลานเค้าก็ไม่เอา  (แต่สามีก็ไม่ไป เค้าอยากอยู่กับลูก) แม่เขาจะชอบแกล้งป่วยหลายครั้งที่เราจะไปเที่ยวต่างจังหวัด ทริปล่มมาหลายรอบแล้ว ทำเป็นโทรศัพท์เสีย เพื่อเรียกให้ลูกไปช่วย มาซ่อมแอร์ ทีวี ไฟให้หน่อย ทุกวันจะต้องมีของเสียในบ้านเพื่อให้สามีเราไปอยู่กับเค้า (บ้านห่างกับแม่เค้า15นาที) ทั้งๆที่บ้านแม่เค้าก็มีคนใช้ มีลูกชายอีกคน แต่สามีเราก็ต้องรีบไปทุกครั้ง ไม่สนลูกและเรา บางทีเราทำกับข้าวอยู่ให้เขาดูลูก ออกมาอีกทีสามีหาย ลูกเราตอนนั้นยังไม่ถึง 1 ขวบ ทิ้งลูกอยู่คนเดียวหลายครั้งมาก ส่วนเขาออกไปหาแม่เขาแล้ว เราทะเลาะกันเรื่องนี้มาไม่รู้กี่รอบ เราไม่เคยว่าถ้าเขาจะดูแลแม่ แต่ช่วยดูความจำเป็นด้วย แต่ทุกครั้งเขาก็จะเลือกเชื่อแม่เค้าเสมอ จริงๆมีหลายเรื่องมาก ยิ่งกว่าละครอีก 

เราคิดหลายครั้ง ที่อยากจะออกไปอยู่กับแม่ของเราที่ต่างจังหวัด ซึ่งลูกก็ต้องย้ายรร. แต่งานที่เราทำอยู่กทม.(ทำที่บ้าน)  แต่เราอยู่กับสามีและครอบครัวสามีเรารู้สึกอึดอัดมากขนาดไม่ได้อยู่กับแม่เค้า แต่รู้สึกแม่เค้าวนเวียนในชีวิตเราทุกวัน เค้าคิดว่าเราเกาะสามีกิน คิดว่าลูกเค้าทำงานหนักหาเงินเลี้ยงครอบครัว บอกให้สามีมาอยู่กับแม่จะไม่เหนื่อยเท่าอยู่กับเรา บอกว่าเราไม่รักลูกเค้า เราก็ไม่รู้ว่าสามีพูดถึงเราให้แม่เค้าฟังในแง่ไหน  ทุกวันนี้เหมือนชีวิตเรามีแค่ลูกและงาน ไม่ได้เจอเพื่อนฝูง ไม่มีญาติมิตรที่ไหนเลย และรู้สึกทำไมเค้าไม่ไว้ใจเราเรื่องเงิน เค้าไม่เปิดเผยเรื่องเงินกับเรา ชอบมีความลับเรื่องเงิน ชอบโกหกว่าไม่มีเงิน (ทั้งๆที่มีเยอะมาก)

แต่ก็ไม่รู้ว่าเหตุผลที่กล่าวไปทั้งหมด มันควรแยกย้ายกันดีหรือไม่  หลักๆคือเรื่องเงินและแม่สามี ลึกๆเราก็ยังรักเค้า  และเค้าก็คงรักเรา แม้เค้าจะเคยบอกว่าแม่เค้าคือที่1 

เรียกได้ว่ากระทู้ครั้งนี้มีคนแสดงความคิดเห็นจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่มองว่า “ยิ่งกว่าละคร” สามีขี้งกเกินไป งกกับภรรยาก็ว่าแย่แล้ว แต่กับลูกยังคิดเล็กคิดน้อย ทั้ง ๆ ที่ตนเองก็มีรายได้มากพอที่จะเลี้ยงดู แต่กลับไม่ใส่ใจและเอาแต่แม่ของตัวเอง ตั้งแต่อ่านกระทู้มา ยังไม่เห็นข้อดีของสามีเลย นอกเสียจากรักแม่ตัวเองมาก