วันที่ 23 มีนาคม 2567 ศ.ดร.ณัฐวุฒิ เผ่าทวี อาจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์ ประจำมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีนันยาง ประเทศสิงคโปร์ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก “Nattavudh Powdthavee - ณัฐวุฒิ เผ่าทวี”

ถ้าพ่อแม่ทะเลาะกันและมีปากมีเสียงกันบ่อยๆ พวกเขาควรจะเลิกกันเพื่อลูกหรือไม่

เมื่อวานซืนนี้ ตอนที่ผมกำลังนั่งรถเข้าไปที่มหาวิทยาลัยเพื่อไปสอนอยู่ ผมก็ได้ฟังนักเศรษฐศาสตร์จากมหาวิทยาลัย Maryland เล่าให้ Stephen Dubner ใน Freakonomics podcast ฟังว่าอัตราของเด็กผิวดำในประเทศอเมริกาที่โตมาในครอบครัวที่พ่อแม่สองคนแต่งงานกันนั้นต่ำมากๆ รู้สึกว่าจะอยู่ที่ประมาณ 30-40% ได้ (ส่วนคนผิวขาวตัวเลขจะอยู่ที่ประมาณ 70%) ในทางกลับกันอัตราของเด็กเอเชียในประเทศอเมริกาที่โตมาในครอบครัวที่พ่อแม่สองคนแต่งงานกันนั้นอยู่ที่ 88% นั่นหมายความว่าคนเอเชียมีโอกาสที่จะเจอคู่ที่เข้ากันได้และแต่งงานกันยืดอย่างนั้นเหรอ หรือว่ามันมีเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้

ผมเชื่อว่าคนเอเชียไม่ได้โชคดีในการหาคู่ที่ดีไปกว่าคนผิวขาวหรือคนผิวดำเลย แต่ผมเชื่อว่าสาเหตุใหญ่ๆสาเหตุหนึ่งที่อธิบายว่าทำไมคนเอเชียที่แต่งงานมีลูกกันหย่าร้างกันน้อยกว่าคนสีผิวอื่นก็คือในสังคมของคนเอเชีย การหย่าร้าง = การเสียหน้าของคู่ที่เลิกกันและครอบครัว พ่อแม่ ของแต่ละฝ่าย และการเสียหน้านี้ก็เป็นอะไรที่มาพร้อมๆกันกับตราบาปที่จะติดตัวคนที่หย่าร้างกันไปอีกนาน

และด้วยเหตุผลนี้นี่เอง เราก็อาจจะสามารถตั้งข้อสมมติฐานขึ้นมาได้อีกข้อหนึ่ง นั่นก็คือ ในครอบครัวพ่อแม่ที่ยังแต่งงานและไม่มีทีท่าจะเลิกรากันอยู่นั้น โอกาสที่คู่ที่ไม่รักกันและทะเลาะกันบ่อยๆนั้นจะเป็นคนเอเชียก็จะสูงกว่าที่คู่จะเป็นคนสีผิวอื่นมาก

นั่นก็หมายความว่าโอกาสที่เด็กเอเชียจะเติบโตในครอบครัวที่พ่อแม่ไม่รักกัน และอาจจะทะเลาะกันบ่อยๆ ก็อาจจะสูงตามๆกันไปด้วย

คำถามที่สำคัญก็คือสำหรับครอบครัวที่ทะเลาะกันนั้น พ่อแม่ควรที่จะอยู่ด้วยกันเพื่อเด็ก หรือหย่ากันเพื่อเด็กดีกว่า

ในงานวิจัยที่ผมทำกับอาจารย์เนื้อแพร เล็กเฟื่องฟูและเพื่อนอาจารย์อีกสองท่านกับเด็กที่โตมาในประเทศอังกฤษกว่า 5,000 คน พวกเราพบว่าเด็กที่เติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยๆมักจะมีสุขภาพจิตและพฤติกรรมที่แย่กว่าเด็กที่พ่อแม่เลิกราหย่าร้างกันไป เราจึงมีข้อสรุปว่าสำหรับตัวเด็กเอง การที่เติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่ไม่รักกันและทะเลาะกันบ่อยๆมีผลเสียกับตัวเขามากกว่าการที่พ่อแม่ตัดสินใจแยกทางกัน ส่วนหนึ่งก็เพื่อลูกจะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับสภาวะแวดล้อมที่ toxic อยู่ตลอดเวลา

เพราะฉะนั้น สำหรับคู่ที่พ่อแม่ไม่ได้รักกันแล้ว การตัดสินใจยอมเสียหน้าและเลิกร้างกันไปอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่พวกเขาสามารถทำเพื่อลูกได้ก็ได้นะครับ

อ่านเพิ่มเติม
Clark, A. E., Lekfuangfu, W., Powdthavee, N., & Ward, G. (2015). Breaking up for the kids’ sake: evidence from a British Birth Cohort. Mimeo.