"ความรักของแม่"... ฝากไว้ในรอยธรรมก่อนละสังขาร 'หลวงพ่อวิชัย เขมิโย' อดีตเจ้าอาวาสวัดถ้ำผาจม จังหวัดเชียงราย

พระครูเกษมวรกิจ หรือ หลวงพ่อวิชัย เขมิโย อดีตเจ้าอาวาส วัดถ้ำผาจม อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ได้เมตตาเทศนาธรรม เมื่อวันที่ 7 มกราคม พ.ศ.2567 ในโอกาสวันบำเพ็ญกุศลคุณแม่สิน บำรุงศิลป์ ผู้ก่อตั้งบ้านลานเสียงธรรม ลาดพร้าว 71 นาคนิวาส 40 หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ.2567 หลวงพ่อวิชัย เขมิโย ได้ละสังขารอย่างสงบ ณ วัดพุทธวิชยาราม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี (เนื้อหาบางส่วนบางตอนของพระธรรมเทศนา)

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3 จบ) “นิมิตตัง สาธุรูปปะนัง กตัญญูกตเวทิตา อัชเชวะ กิจจะมาตัปปัง โก ชัญญา มรณังสุเว นะหิโน สันคะรันเตนะ มหาเสเนนะ มัจจุนา สักกัจจัง ธัมโม โสตัพโพติ.” 

อนุสนธิพระสัจธรรมพระเทศนา วาระโอกาสต่อไปนี้ สาธุชนคนผู้มีบุญทุกๆท่าน ก็จะได้ฟังธรรมเพื่อจะได้น้อมนำเป็นเครื่องเตือนจิตสะกิดใจ ในชีวิตประจำวันของพวกเรา ด้วยวันนี้ ท่านเสธ.สมศักดิ์ บำรุงศิลป์ ท่านก็ได้เสียบุพการีชน คือ เสียคุณโยมแม่สิน บำรุงศิลป์ ผู้ที่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของท่านตลอดมา วันนี้คุณแม่ก็ทิ้งแต่สรีระร่างกาย จนพวกเราท่านทั้งหลาย ชีวิตของคนเรานั้น มีจุดมาก็มีจุดจบกัน ชีวิตเป็นของไม่แน่นอน แต่ว่าความตายเป็นของแน่นอน ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเป็นสมบัติของโลก คุณแม่สอนพวกเรา ที่ดินของคุณแม่เยอะ คุณแม่ก็อุทิศให้เป็นสถานที่สร้างบุญบารมีของลูกหลานต่อไป

แต่คุณแม่เอาแต่บุญไป ฐานะที่ท่าน เสธ.เป็นลูกสุดที่รักของแม่ ทราบข่าวว่า ท่านร้องไห้มา 7 วัน ไม่อยากให้แม่จากไป แม่สุดที่น่าเคารพกราบไหว้สักการะบูชา เพราะฉะนั้นคุณแม่ก็ดี คุณพ่อก็ดี เหมือนร่มโพธิ์อันใหญ่ ร่มไทรอันกว้าง ที่ให้พวกเราทุกท่านได้อาศัยมาตลอด บัดนี้ ท่านได้จากเราไป ก็เหมือนร่มโพธิ์ร่มไทรโค่นลงไปแล้ว แต่มีสิ่งที่ถ้าเราอยากจะให้คุณแม่อยู่กับเราตลอด ตอนนี้ลูกหลานทุกคนต้องนึกถึงคุณงามความดี ที่คุณแม่ทำเป็นตัวอย่าง หลวงพ่อก็ได้ทราบข้อมูลจากท่านเสธฯ ว่าคุณแม่ ในช่วง 3 เดือน ไม่เคยขาดสวดมนต์เลย

สวดมนต์วันละหลายชั่วโมง นี่ท่านเปิดประตูสวรรค์ของท่านไว้ และ ปิดประตูนรก เพราะท่านรู้ว่า ไม่มีอะไรจะไปกับท่านได้ มันเป็นสมบัติของโลก ที่อยู่ ที่อาศัย ที่สร้างมา ด้วยน้ำพักน้ำแรง ท่านกลับไม่ได้เอาไป แม้แต่สรีระร่างกายของท่านก็ยังเอาไปไม่ได้ แล้วสิ่งที่นอกจากร่างกายแล้ว มีอะไรบ้างที่จะไปกับเรา นี่ท่านสอนพวกเราอย่างชัดเจน ท่านเลยเตรียมไว้ หลายปีมาแล้ว หลวงพ่อฯก็รู้จากท่านตั้งหลายปี

ตั้งแต่ตั้งสำนักใหม่ๆล่ะ หลวงพ่อฯก็มาที่นี่ก็เห็นคุณแม่คลุกคลีอยู่กับแต่เรื่องสร้างบุญสร้างบารมี จนไปถึงว่าไม่ถึงใจ ไม่สะใจ แม่เสียสละเพศฆราวาสมาบวชเป็นแม่ชี เรียกว่า ให้เข้มข้นขึ้นอีกให้สะใจในฐานะที่เกิดมาในชาตินี้ ท่านทำได้ถึงอกถึงใจจริงๆนี่คือสิ่งที่ปฏิบัติได้ยาก ท่านทั้งหลาย ถ้ามีกรงอยู่ 5 ซีก แต่มันไม่พอ นกมันจะรอดออกไปเรื่อยๆ ท่านเพิ่มขึ้นมาอีก 3 เป็น 8 อุปมาเหมือนว่า ท่านสร้างกรงขังจิตของท่านไว้ 8 ซี่ จิตจะควบคุมได้ ท่านก็หากุศโลบาย สวดมนต์นี่ล่ะคุณโยม ปิดประตูนรก เปิดประตูสวรรค์ให้ท่าน

เพราะการสวดมนต์นั้นเป็นการสาธยายคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถึงแม้ว่าบางสูตร เราก็ไม่รู้ความหมาย แต่บารมีความจริงใจ มีความดี คือ ผลงานที่เราทำ ไม่ต้องเรียกว่า สวดมนต์แล้วไปสวรรค์ ก็ไปของท่าน เพราะท่านเปิดประตูของท่านไว้แล้ว ไม่จำเป็นต้องมาอ้อนวอน สวดแล้วต้องไปสวรรค์ ไปนิพพาน ไม่ต้องหรอก ความจริงอยู่ในสิ่งนั้น อันความจริง สิ่งนี้จริง สิ่งนี้ยาก กินปูนมากร้อนท้องไม่ต้องแหนง สีเดิมดำ หรือ จะทำให้เป็นสีแดง พระอินทร์แปลงเขาก็รู้ว่า พระอินทร์ปลอม

คุณแม่ทำดีท่านไม่เคยโอ้อวดใคร แต่ความดีที่ท่านทำนั้น กำลังส่งเสริมท่านอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ท่านไม่อ้อนวอน ความดีนั้นก็ยังส่งเสริมท่านไปสู่สวรรค์นิพพานตลอดเวลา เพราะสิ่งที่ทำนั้นเป็นของจริง เพราะนี้จริงนั้นไม่ได้ เราก็เหมือนกัน บางทีไม่ต้องอ้อนวอนอะไรมาก เราไม่ใช่เป็นคนขี้ขอ พระพุทธเจ้าสอนให้ทำเอา เมื่อเราตั้งใจทำสิ่งใดๆ สิ่งนั้นๆหนีไม่พ้น พวกเราหว่านพริก พริกลงในดิน ก็ออกมาเป็นต้นพริกให้เรากิน มะเขือก็เหมือนกัน ปลูกมะเดื่อก็ได้มะเดื่อ ปลูกมะดันก็ได้มะดัน ทำบุญกุศลก็เช่นเดียวกัน ทำสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น เราชาวพุทธเชื่อมีเหตุผลอย่างที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้

เพราะฉะนั้น ท่านเสธฯสมศักดิ์ ท่านทำอะไรก็ทำถึงใจท่าน ทำให้สะใจ อย่างทำบุญ ญาติพี่น้องมาก็เอ้า รับ รับ รับ ไม่เคยเกี่ยง และนอกจากนั้น ก็เท่ากับท่านดูแลคุณแม่ของท่านมาตลอดเวลา เหมือนกับอยู่ในสายใจของท่าน ท่านมีความกตัญญู คนเราในโลกนี้ถึงจะมีแม่กี่ร้อยคนหมื่นคนก็มีแม่เราคนเดียว เท่านั้นแหละ จะมีผู้หญิงอยู่กี่คนก็แล้วแต่ คนที่เป็นแม่เราก็มีคนเดียว คนที่เป็นพ่อเราก็มีคนเดียวเท่านั้น เพราะฉะนั้นผู้มีความกตัญญูกตเวทิตาธรรมนี้ ชีวิตไม่มีคำว่าตกต่ำหรอก ไม่มี มีแต่เจริญรุ่งเรืองก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไป ตามสิ่งที่เราพึงปรารถนา เราจะไปอยู่จุดไหน สิ่งที่เราทำนี่แหละ คุณโยม จะบันดาล ประทานพระพรชัยให้เราไปถึงจุดนั้นให้ได้ สักวันใดวันหนึ่งแน่นอน อย่างไม่ต้องสงสัย แต่บางทีมันก็ไม่เสมอกัน การที่ท่านประกาศว่า เพื่อนของท่านเป็นนายพลมา 5 ปี ท่านยังเป็นเสธฯ อยู่ ก็ไม่เป็นไร สักวันหนึ่งก็ได้เป็นเองแหละ จะไปยากอะไร เพราะท่านสร้างความดีไว้แต่นี่ ความกตัญญูนี่จะส่งเสริมให้ท่านถึงจุดหมายปลายทาง ความกตัญญูเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์มากท่านทั้งหลาย

มีโยมท่านหนึ่ง เป็นโรคหัวใจอย่างรุนแรง สามีตาย อยู่กับลูกสาวสองคน ลูกสาวก็ดูแลแม่อย่างดี วันหนึ่ เขากำลังลงบันไดมาจะไปจ่ายของจ่ายตลาดให้คุณแม่ ไปเจอโจรกลางบันไดพอดี อ้าว คุณมีธุระอะไรบ้างล่ะ พูดเบาๆน่ะ ไม่ต้องพูดแรง เพราะแม่ฉันเป็นโรคหัวใจอยู่ ต้องพูดเสียงเบาๆ ไม่ให้ได้ยินถึงแม่ล่ะ คุณมีธุระอะไรบ้าง คุยกับฉันก็ได้

ผมจะมาปล้นบ้านคุณ โห ไม่เป็นไร อย่าพูดให้คุณแม่ได้ยินน่ะ พูดเบาๆ ไม่เป็นไร กุญแจอยู่กับฉันหมดเลย เพราะแม่เป็นโรคหัวใจอย่างรุนแรง คุณอยากได้อะไร เอาได้ทุกอย่าง เพชร นิล จินดา แก้วแหวนของฉันมี เนี่ย อยู่ตรงนี้ เปิดเอาเลย แต่ห้ามท่านโวยวาย เพราะรักแม่มาก กลัวแม่จะหัวใจวาย ถ้าโวยวายขึ้น โจรมันก็เลยคิดได้ว่า โห คุณรักแม่คุณขนาดนี้เหรอ ถ้าอย่างนั้นผมไม่ปล้นคุณหรอก เพราะคุณน่ะรักแม่มาก สุดหัวใจในชีวิตเลย ผมจะไม่ปล้นคุณ

ไม่เป็นไร ก็ดีเหมือนกันค่ะ ก็ลงไปอีก ถ้างั้นก็ปล้นบ้านติดกัน บ้านคนรวย บ้านติดกันเนี่ย หัวหน้าที่นำมาปล้นก็บอกว่า ไม่ได้ ไม่ได้ เพราะบ้านนี้เคยมีอุปการคุณต่อฉัน ครั้งหนึ่งฉันจะมาปล้นบ้านหลังนี้แหล่ะ บังเอิญฝนตกมากๆเลย เราไม่มีที่ซ่อนตัวอยู่เลยก็มาอาศัยร่มเงาของบ้านหลังนี้ เขาเคยมีอุปการคุณต่อเรา เราไม่ปล้นเขา เอาถ้างั้น เราก็ไป มีความกตัญญกตเวทิตาธรรม บันดาลให้เราเห็นถึงขนาดนี้ เอามาคิดถึงคุณแม่ของเราสิโยม ถ้าลูกที่ต้นปี หรือ หัวปี ตามที่พ่อแม่เล่าให้ฟัง ต้อง 10 เดือนอุ้มท้องไว้ อุ้มท้องมา 10 เดือน กว่าจะได้คลอด คุณโยมในระหว่าง 10 เดือน โยมลองเอาทรายมาใส่วันละกิโล กิโล เอาห่อทรายมาแขวนในท้องเรานี้ สัก 10 เดือน โยมจะทนไหวไหม คิดว่าไม่น่าไหว เพราะมันหนัก แต่สำหรับลูกแล้ว แม่ไม่เคยบ่นว่า หนักเลย อยากจะเห็นหน้าลูกทุกวันๆ

บางทีแฟนสุดที่รักเรา ยังเอาหูมาฟังท้อง เอามาแตะที่ท้องภรรยา อยากได้ยินเสียงลูกดิ้น อยากได้ยินเสียงลูกทุกอย่าง ความรัก เห็นไหม พ่อแม่รักเรามาตั้งแต่อยู่ในท้องน่ะ เราอยากจะคิดเผ็ด หรือ เราเคยชอบเผ็ด แม่ก็ต้องทน กลัวลูกจะแสบ เพราะพริกมันเผ็ด อยากจะกินเค็มเหรอ เหมือนแม่ได้กินมา แม่ก็ต้องอด อดเพื่อลูก ไม่ใช่ อยากกินร้อน แม่ก็ต้องไม่ เพราะกลัวลูกจะร้อน ทุกสิ่งทุกอย่าง อดเพื่อลูก ไม่ใช่รึ ก็อดเพื่อลูก ขอให้ลูกปลอดภัยจากภยันตรายทั้งหลายทั้งปวง ทุกวันอยากจะเห็นหน้าลูกทุกวันๆ นี่ความรักของแม่เรา

เพราะฉะนั้นคนเนรคุณของแม่ของพ่อจึงไม่มีความเจริญ มีแต่ความเสื่อม อย่าคิดว่า เออ แม่เลี้ยงเราโตมาแล้ว ไม่กลัวแล้ว อยากเถียงก็เถียง อยากผลักแม่ก็ผลักแม่ อยากอะไรๆก็ทำไป อย่าลืม คุณโยม สิ่งที่เราทำนั้นเป็นสมบัติของเราแล้ว เราทำอะไรทุกสิ่งทุกอย่างกับพ่อกับแม่นั้น มันเป็นสมบัติของเราแล้ว หนีไม่พ้นหรอก แน่นอนเลยอย่างไม่ต้องสงสัย นอกจากคนที่มีปัญญา เมื่อปัญญามันไปเจอปัญญามันก็ไม่มีปัญหา เพราะฉะนั้นลูกทุกคน ทำอะไรก็ นิสสัมมะ กะระณังเสยโย (นิสฺสมฺม กรณํ เสยฺโย) ใคร่ครวญให้ดีเสียก่อน