หดหู่ใจ เมื่อคนเป็นแม่ติดยา น้องธันวาวัย 3 ขวบหิวข้าวหนัก อยากเดินเท้าเปล่าไปกินข้าวกับย่าที่อีกหมู่บ้านระยะทางเกือบ 20 กม.ชาวบ้านเอือมระอาแม่ติดยาหนัก แต่เห็นแล้วสงสารเด็กน้อยเรียกตำรวจพาไปส่งถึงบ้านย่าโดยปลอดภัย แม่เปิดใจยอมรับติดยาจริง ส่วนที่บอกว่าแม่ไม่รักลูกปล่อยยถากรรมเดินกินข้าววัด แม่บอกอย่าไปเชื่อชาวบ้านเขาลือกันเฉยๆ โตขึ้นอยากให้ลูกเป็นทหารเหมือนแม่

5 พฤศจิกายน 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ร.ต.อ.ถิรโยธิน ทรัพย์สินธ์ รอง สวป.สภ.เมืองอุดรธานี พร้อมกำลังตร.สายตรวจ 191 สภ.เมืองอุดรธานี รับแจ้งจากชาวบ้านพบเด็กชายวัย 3 ขวบ เดินอยู่ถนนในชุมชนหนองเตาเหล็กและจะเดินขึ้นถนนใหญ่สายอุดรธานี-หนองบัวลำภู เกรงจะได้รับอันตราย

หลังรับแจ้งตำรวจสายตรวจรุดไปยังตรวจสอบ พบกับนายภควัตร อายุ 17 ปี ชาวบ้านที่เห็นเด็กน้อยอยู่ริมถนน เล่าว่า ขณะที่ขับรถจะไปเรียน พบหนูน้อยคนนี้เดินเท้าเปล่าใส่เสื้อตัวเดียวเดินอยู่ริมถนน ตอนแรกขับผ่านไปแล้วเลยตัดสินใจขับย้อนกลับมาสอบถามเด็กทราบชื่อว่าน้องธันวา น้องบอกว่าจะเดินไปหาพ่อและย่าเพราะหิวข้าว

ตอนแรกพลเมืองดีก็นึกว่าย่าจะอยู่ใกล้ๆ แต่พอพาขับรถจะขึ้นถนนใหญ่น้องชี้ไปทางจ.หนองบัวลำภู ดูท่าจะไกล จึงพาขับวนเข้ามาในชุมชนหนองเตาเหล็ก แต่เมื่อพาเด็กกลับมาสอบถามชาวบ้านบอกว่า แม่ของน้องธันวาติดยาหนักปล่อยให้น้องธันวาหาข้าวกินเอง บางครั้งจะเดินไปกินข้าวที่วัด และชาวบ้านบอกว่าแม่เสพยาหนักจนป่วยบางครั้งจะทำร้ายน้องด้วย ดูแล้วน่าสงสารจึงได้แจ้งเจ้าหน้าที่ตร.มาตรวจสอบและเกรงน้องธันวาจะได้รับอันตราย

ต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจพาน้องธันวากลับไปบ้านเพื่อหาแม่ที่บ้านเลขที่ 250/3 ชุมชนหนองเตาเหล็ก ต.หมากแข้ง อ.เมือง จ.อุดรธานี แต่เมื่อน้องธันวาเห็นแม่ก็ร้องไห้โฮไม่อยากอยู่กับแม่ จะไปหาพ่อและย่าที่บ้านโนนบุญมี ต.นิคมสงเคราะห์ อ.เมือง จ.อุดรธานี ตร.จึงอาสานั่งรถสายตรวจพาไปส่งถึงบ้านโดยปลอดภัยระยะทางประมาณ 20 กม. ขณะที่ย่าเห็นหลานมาหาโดยมีตำรวจมาส่งก็ตกใจ แต่ยอมรับลูกสะใภ้ติดยา สามสี่วันก่อนก็เอาข้าวไปส่งหลาน อยากเอาหลานมาอยู่ด้วยแต่ไม่เขาไม่ให้เอามา

นางปราณเดือน อายุ 47 ปี แม่น้องธันวา เปิดใจว่า พ่อของน้องธันวาไปงานศพของน้องชายที่บ้านโนนบุญมี ตนเองก็เลยอยู่กับลูกสองคน กรณีที่มีชาวบ้านบอกว่าลูกชายไม่อยากอยู่ด้วย ไม่มีทางเป็นไปได้ที่ลูกจะไม่อยากอยู่กับแม่ ส่วนที่ชาวบ้านบอกว่าไม่สนใจลูกปล่อยให้ลูกไปกินข้าววัดไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด

'เป็นแค่คำล่ำคำลือ คำซาของชาวบ้าน แต่ชั่งชาวบ้านเถอะปากคน ปกติก็เลี้ยงดูตามธรรมชาติ เด็กแค่นี้จะหาว่าไปหากินเองได้อย่างไร'

นางปราณี บอกอีกว่า ยอมรับว่าเสพยาจริงๆ เสพมาหลายปีแล้ว ถามว่าจะเลิกได้ไหมก็ไม่เชิงเสพอยู่แต่ไม่ติด สามสี่วันเสพครั้งหนึ่ง ไม่ได้เสพประจำ มีเงินก็ซื้อมาเสพก็เท่านั้น

'นักข่าวอย่าไปเชื่อชาวบ้านมากนัก ฉันไม่เคยปล่อยลูกไปกินข้าววัด หนูก็รักลูกหนู ส่วนอนาคตลูกจะเป็นอย่างไร ก็มีอยู่ในใจอยู่โตขึ้นอยากให้เป็นทหารแบบแม่นี่หละ'

ขณะที่ชาวบ้านชุมชนหนองเตาเหล็ก บอกว่า เอือมระอาของแม่ของน้องธันวาอย่างมาก ติดยาหนักปล่อยลูกไว้ให้กินข้าววัดบางครั้งก็ทำร้ายลูกด้วย ชาวบ้านเราก็สงสารเด็กอย่างมากแต่ละวันแม่ไม่สนใจอะไร เสพแต่ยา ไม่หาข้าวให้ลูกกิน ปล่อยให้ลูกเดินหากินข้าวกับชาวบ้านและวัดประจำ ชาวบ้านก็สงสารเอาข้าวให้กินประจำ แต่แม่เขาก็หาว่าชาวบ้านจะเอายาเบื่อใส่ข้าวให้ลูกเขากิน มาด่าชาวบ้านลั่นบ้าน

'ขนาดเด็กน้อยไปขอกินข้าววัดก็ไปด่าหลวงพ่อ ไอ้หัวโล้นอย่างนั้นอย่างนี้ ชาวบ้านก็เลยไม่อยากยุ่ง อยากให้เจ้าหน้าที่ฯ เอาตัวไปบำบัดให้หายซะทีหากเป็นแบบนี้สงสารเด็กตัวน้อยๆ'