26 มกราคม 2568 ถึงแม้ว่า หลวงปู่แสง ญาณวโร ละสังขารไปหลายปีแล้วก็ตาม  ทว่า พระธรรมเทศนาของหลวงปู่แสง ญาณวโร ยังคงอยู่ในใจของญาติโยม พุทธศาสนิกชน คณะศรัทธาทั้งหลายเสมอไม่เสื่อมคลาย จึงขอนำพระธรรมเทศนา ของหลวงปู่แสง ญาณวโร ในการเทศน์ อบรมฆราวาส เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 เมื่อครั้งจำพรรษาอยู่ ที่วัดป่าอรัญญาวิเวก จ.อำนาจเจริญ จากหนังสือแสงธรรมส่องใจ ซึ่งหลวงปู่แสง ญาณวโร เทศนาตอนหนึ่งว่า ฟังเทศน์ ฟังธรรม ทำจิตทำใจเจ้าของไปด้วยให้มันสงบสงัด มีหลักมีแหล่ง  มีธรรม มีฐาน อย่าให้ง่อนแง่นคลอนแคลน ให้จิตใจตั้งมั่นจิตมันก็สงบ สงบแล้วก็ลงเป็นสมาธิ ขณิกสมาธิ อุจารสมาธิ อัปปนาสมาธิ ทำความอาจหาญ ให้มีในจิตในใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ก็ค่อยเบาไปบางไป สุดท้ายมันก็หมดสิ้นไป ฟังธรรมะจึงจะได้ผลเข้าใจไหมหรือไม่เข้าใจก็ให้แคะหูเสียก่อน

มันมีธรรมอยู่ ผู้หญิงก็มีธรรม ผู้ชายก็มีธรรม แต่ไม่ทำให้มันเกิดมันมีเท่านั้นแหละ มันมีทุกคนมีทุกรูปทุกนาม ภาษาใดก็ช่าง คนจีนคนไทย ฝรั่งมังค่า มันไม่มีเกาะมีกลางก็คือคนเหมือนกัน ให้มีศรัทธาอย่างเดียวก็ทำได้นะ ศรัทธาความเชื่อ ความเลื่อมใส ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว บาปมี บุญมี สวรรค์มี นรกมี พรหมโลกมี นิพพานมี ฟังแล้วก็ทำตาม ไหว้พระแล้วก็หัดนั่งสมาธิ ทำตั้งแต่เล็ก แต่น้อยค้าขายไปด้วย หาเงินทองไปด้วย หาทรัพย์ภายนอกไปด้วย หาทรัพย์ภายในไปด้วย

อย่าเป็นคนตาเดียว ไม่ได้เรื่อง เอกก็เอกตาเดียวไม่เข้าเรื่องมี 2 ตา เอก 2 ตาม เอกทั้งทางโลก เอกทั้งทางธรรมด้วยจึงสมบูรณ์ คนตาเดียวมันงามหรือมันไม่งาม 2 ตา ก็ทำให้มันมีทั้งตานอกตาในสิ อย่าให้มีแต่หูกระทะตามไม้ไผ่ได้ยินหรือ ได้เห็นไม่มีหูทิพย์ตามทิพย์ ภายในดวงจิตควงใจเจ้าของไม่ได้อยู่ไปนานเท่าใดดอก สิ้นลมหายใจเข้าก็เอาหีบศพเท่านั้น เอาธรณีกันแสงมาเปิดฟัง สวดอุสลาธรรมา อกุสลาธรรมา อัพยากตาธรรมา ชักอนิจจาวตสังขารา เอาชองไปถวายใส่ย่าม แล้วสะพายเข้าวัดไวๆ

สร้างธรรมให้มันเกิดมันมี มันยังไม่ทันเกิดมีในจิตในใจ ก็สร้างให้มันเกิด มันมีในจิตในใจ เวลามันเกิดมันมีในจิตในใจแล้ว ก็ทำให้มันเจริ ขัดมันเกลามัน สีมันเจียระไนชักฟอกให้ขาวสะอาดนะ หมั่นชำระจิตใจเจ้าของให้มันผ่องแผ่ว เป็นนิตย์ ให้สะอาดเป็นนิตย์ เชื่อทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ละบาปสร้างบุญให้มันเกิด บุญแปลว่า ความสะอาด บาปนี่เป็นคนมืดหน้าตาเมา ให้สว่างมา สว่างไป ไปอยู่โลกไหนก็สว่าง สว่างกับมืดจะไปแนวไหน ครั้นมืดจิตมันต่ำวกว่ากลางคืน ไม่ใช้ไฟฉายมันก็ชนต้นไม้ ให้สว่างทางจิตใจด้วยหรือขอบแนวไหน(โยมพูด ผมมีปัญญาทึบครับ)

ผู้ใดมีความเพียรแผดเผากิเลส กิเลสเร่าร้อนไหม้หัว กิเลสหมดมันก็สว่างนะ ทึบก็ปล่อยให้มันทึก  หนาก็ปล่อยให้มันหนาไม่ถากไม่ถาง เขาเอากบมาไส เอาแล็คเกอร์มาทามันก็งาม เขายังถากยังถูให้มันเกลี้ยง เกลาเหล่าแหลมได้จิตใจเลาก็เกลาให้เกลี้ยงเกลาเหลาแหลมได้ โง่ก็ทำให้ฉลาดสิ ก็มันคนนะ รู้จักดี จักชั่ว รู้จักผิด จักถูกอยู่ รู้จักได้จักเสียอยู่ รู้จักกำไรขาดทุน จิตร้อน อ่อนแข็ง มันก็รู้ได้นี่ ทั้งร่างกาย ทั้งจิตใจ จิตในร้อนก็รู้จัก น้ำแข็งมันเย็นก็รู้จักอยู่ เขาเอาน้ำอ่อนมาทำเป็นน้ำแข็งก็ยังทำได้อยู่ จิตในเราทำไม่ได้ มันก็เหลือวิสัยเสียแล้ว ถ้าผ่อนท่อนสไบ ผ้าดำยังซักให้ขาวได้ จิตใจดำยังก็ซักให้ขาวได้ กายเจ้าของกายเจ้าของมันซักได้อยู่นะ ซักก็ไม่ได้เสียซักสลึงหนึ่งนี่ ก็ไม่ได้เสียภาษี ไม่ได้เสียนะ ถ้าทำเหมือนอย่างค้าขาย ถ้าได้ตีตั๋วรถก็จะเสียอยู่ เสียแต่ค่าน้ำมัน ไป... ไปปฏิบัติให้มันเกิดมันมีก่อนที่จะตายก่อน อย่าประมาท อย่าผัดวันประกันพรุ่ง

ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย คนก็ตายหลายอย่าง ไฟไหม้ตาย ตายหมดลมก็มี เราอย่าประมาทเลินเล่อเผลอสติ ใครจะอยู่ตั้งหลายล้าน แสนโกฎิปี ศรัทธาไม่มีก็ทำให้มี อย่าให้มันเสื่อม เขาน็อกก็ยังนวดเฟ้น ก็ยังต่อยอีก ดูนักมวยเหรือเปล่า มีแพ้ชนะเป็นธรรมดา มีคน มีหลักจิตใจ มั่นคง ผลสุดท้ายธรรมมันก็เกิดมีเจริญ ในหลวงท่านยังปฏิบัติธรรม โดยสมบูรณ์ พระพุทธเจ้าให้ละเว้นสุรา ทรงเห็นเป็นโทษเป็นภัยไม่ดี ทรงเมตตาสงสาร จึงมหาการุณิโกนาโถ คุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมเจ้า พระคุณอริยะสงฆ์เจ้า ไม่มีประมาณ มีเมตตา ไม่มีประมาณ

คนเราตายเวียนไปมาอยู่ตลอด ในภพน้อยภพใหญ่ นก หนอน แมลง วัว ควาย เต่า แร้ง สารพัดท่องเที่ยว เราพาให้ต่ำให้สูง บาปก็ลงต่ำ ทำบุญก็ไปสูง พวกเราไม่ตื่น ไม่ทำตามท่าน มัวแต่หลับใหลกรน คร้อกๆ ถ้าอยู่ใกล้หลวงปู่จะเอาน้ำราดให้จ้อย ทำเอานะ พระอริยเจ้ามีแต่ชี้ช่องทางเฉยๆ เป็นเรื่องของเจ้าของ เรารู้หรือว่าความตาย จะมาไม่ถึงพรุ่งนี้ ตายเล็ก ตายน้อย ตายใหญ่ เกิดกับตายคู่กัน สวยกับขี้เหร่ มืดก็สว่าง ผัวกับเมีย เป็นของคู่กัน เวลาลมหมด ตายในขณะเสวยเวทนาแล้วใจเร่าร้อน กะไปอบายภูมิ ถ้าไปขณะจิตผ่องใสก็ไปดี สุคโต เอาละเขาจะนวดเส้นให้หลวงปู่แล้วนะ หลับแล้ว ตายแล้ว ก็ไม่มีเส้นแล้วนะ... 

.012