นพ.อรัณ ไตรตานนท์ เล่าเคสบีบหัวใจ ต้องผ่าคลอดคนท้องโดนรถชน คุณแม่สุดแกร่ง..ที่กำลังจะสิ้นใจ 

‘นพ.อรัณ ไตรตานนท์’ หมอสูติ เจ้าของเพจ อรัณ ไตรตานนท์ โต๊ะทำงาน ได้โพสต์เล่าเคสผ่าคลอด คิดว่าคุณหมอสูติทุกท่านต้องเคยเจอ... การผ่าคลอด ขณะที่มารดากำลังจะสิ้นใจ

คนไข้อายุ 31 ปี ตั้งครรภ์ที่สอง ถูกรถชนระหว่างจูงลูกสาวคนโต 4 ขวบไปซื้อลูกโป่งงานวัดคนขับเมาสุราครับ มาด้วยความเร็วสูงคนไข้ตั้งครรภ์ คงใช้แรงหมดชีวิตผลักลูกคนโตให้พ้นอันตราย แต่ตัวเองหนีไม่ทัน... หันหลังให้รถชนเพราะถ้าชนด้านหน้า ลูกในท้องจะอันตราย กู้ภัยนำส่งทันเวลา เนื่องจากเป็นชุมชนเมืองมีงานวัด ผู้คนเยอะแยะมาก ที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันกรีดร้องด้วยความตกใจ

ช่วยด้วย คนท้องโดนรถชน...

สามีเดินถือของตามมาข้างหลังเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างแต่ทำอะไรไม่ได้เลยครับทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก อาการของคุณแม่ แย่มากเข้าขั้นวิกฤต เราต้องตัดสินใจเอาทารกออกมาก่อนเพื่อช่วยหนึ่งชีวิตก่อน ระหว่างผ่าตัดคลอด คุณแม่หัวใจหยุดเต้นทีมแพทย์พยาบาลวิสัญญี ปั๊มหัวใจสุดพลัง ร่างคนไข้ขยับไปมา จากการปั๊มหัวใจผมกับพยาบาลทุลักทุเล ในการผ่าคลอด ที่หยุดไม่ได้ผมคว้าทารกออกมาแบบลำบาก ส่งให้กุมารแพทย์ น้องไม่ร้องเลย เราไม่ได้ยินเสียงน้องเลย

กุมารแพทย์ปั๊มหัวใจทารก ใส่ท่อช่วยหายใจแล้วนำเด็กเข้า icu ครับ หลังจากผมผ่าคลอด พร้อมๆกับ การปั๊มหัวใจผมเรียนรู้ว่า คนไข้ไม่มีเลือดไหลเลยครับเหมือบกับร่างกายของคุณแม่หยุดทำงานไปแล้ว

เราพบว่ามดลูกแตก ปริ มีเลือดออกเยอะมาก หัวใจจึงหยุดเต้น เราต้องเย็บซ่อมแซมมดลูกที่แตกปริ ไม่ง่ายนัก แต่เลือดก็หยุด การปั๊มหัวใจ ทำอยู่ 10 นาที คนไข้ก็กลับมา เราจึงย้ายคนไข้เข้า icu

ทุกๆวันพยาบาลจะพาทารกไปวางบน อก ของแม่ ให้น้องได้จับมือของแม่ เพื่อให้สัมผัสรักจากร่างของแม่ที่หลับไหล และไม่รู้ว่าเธอจะตื่นหรือมาอีกหรือไม่

สามีกับลูกสาวผมหยิก แสนน่ารักนั่งกอดกันอยู่หน้าห้องicu นั่งอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน ใครเห็นภาพ ก็คงกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่สุดจะบรรยายครับ สามวันต่อมา พลังแห่งรัก นำพาให้คุณแม่ฟื้นขึ้นเธอลุกขึ้น เรัยกหาแต่ลูก

และแล้วได้กอดทารกน้อย ที่รักกันมา9 เดือน แต่ได้พบหน้ากันวินาทีแรกลูกสาวคนโตวิ่งเข้ามากอดแม่ พ่อแม่ลูก ครอบครัวเล็กที่เกือบจะ จากกันนิรันดิ์ ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอึกครั้งหนึ่ง

โลกนี้ไม่มีอะไร แน่นอนมีความสุขกับปัจจุบัน กอดคนตรงหน้าให้แน่น เพราะพรุ่งนี้จะมีกันหรือไม่ ไม่มีทางรู้

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ... ”คือของธรรมดา“ ขอให้ผู้อ่านทุกท่านมีสุขภาพที่แข็งแรง ความสุขคือมาแล้วก็ไป .. ความทุกข์นี่แหละครับมันมาแน่นอน ผ่านมาสิบปี จำมิลืม... ฝันดีครับทุกคน