มีเหตุการณ์ที่ชาวกรมทางหลวงเขาเล่าขานกันถึงน้ำพระราชหฤทัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาจนทุกวันนี้ ก็คือทรงห่วงใยขวัญกำลังใจของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกลและทุรกันดารอยู่เสมอ

โดยเรื่องที่เล่ากันเป็นเรื่องของ

"นางจันทร์สม อินภิรมย์ผู้นี้ เป็นพนักงานรับ-ส่งวิทยุชั้นผู้น้อยของเขตการทางพิษณุโลก แต่พนักงานวิทยุของกรมทางหลวงทั่วประเทศ ซึ่งมีกว่า 100 หน่วยงานเรียกเธอว่า "พี่ใหญ่"

เนื่องจากมีอาวุโสสูงกว่าเพื่อน ทั้งเป็นผู้มีความรับผิดชอบงานในหน้าที่สูงด้วย คือพร้อมจะทำงานตลอดเวลาไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เวลานอนก็จะนำวิทยุติดตัวไปด้วยเสมอ พล.ต.ประถม บุรณศิริ อดีตรองอธิบดีกรมทางหลวงเคยเล่าว่า

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงชมเชยการปฏิบัติงานของนางจันทร์สมมาก และรับสั่งถามว่า "พี่ใหญ่" คือใคร

และรับสั่งให้ศูนย์สื่อสารสวนจิตรลดาส่งวิทยุชมเชย "พี่ใหญ่" ว่าปฏิบัติงานดี มีความสามารถ รับฟังข่าวและผ่านข่าวให้หน่วยงานอื่นที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ทุรกันดารห่างไกลและอยู่ในเขตคุกคามของผู้ก่อการร้ายอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย

วันขึ้นปีใหม่ปี2516 ขณะที่ "พี่ใหญ่" และพนักงานวิทยุกรมทางหลวงในภาคเหนือปฏิบัติงานอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเรียกที่ไม่คุ้นเคยดังมาจากเครื่องรับ

"พิษณุโลก พิษณุโลก"

แต่พี่ใหญ่ยังไม่ได้ขานตอบ เนื่องจากเสียงนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน

สัญญาณดังอีกครั้ง

"พี่ใหญ่ พี่ใหญ่"

เมื่อเสียงเดิมเรียกมาอีก คราวนี้ พี่ใหญ จึงขานรับ "ตอบค่ะ ไม่ทราบว่าจากหน่วยไหนคะ"

ปลายเสียงตอบว่า "จากเดโชชัย 1"

คราวนี้ "พี่ใหญ่" ถึงกับชะงัก

เธอเรียกให้ทุกศูนย์บิดคลื่นไปช่อง 12 โดยด่วน ระหว่างนั้นเธอรวบรวมความกล้าถามย้ำอีกครั้งว่า...

"จากเดโชชัย 1 นะ"

ผู้ฟังทุกคนเงียบกริบเพื่อรอฟังคำตอบจากปลายทาง ทว่าในหัวใจทุกดวงเต้นระทึกเหมือนจะหลุดออกมานอกอก
เพราะทราบดี

" เดโชชัย 1" คือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

แทนคำตอบ... "เดโชชัย 1" พระราชทานพรปีใหม่ด้วยพระสุรเสียงอันทำให้ผู้ฟังขนลุกซู่

"สวัสดีปีใหม่พี่ใหญ่และเจ้าหน้าที่วิทยุทุกคน ขอให้มีความสุขตลอดทั้งครอบครัว ให้มีพลานามัยสมบูรณ์ แข็งแรง ปลอดภัย มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่ราชการ สวัสดี"

(จากหนังสือ...ร้อยเรื่องในรอยจำ)

พรปีใหม่ที่พนักงานวิทยุกรมทางหลวงทั่วประเทศได้รับพระราชทานอย่างไม่คาดฝันนั้น ถือเป็นสิ่งมงคลสูงสุดที่ทุกคนประทับใจและอยู่ในความทรงจำเสมอมา ต่างเล่าขานต่อกัน ด้วยความปลื้มปีติ ด้วยความสำนึกในน้ำพระราชหฤทัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีต่อพสกนิกร ทั้งมิได้ทรงละลืมเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานอย่างเสี่ยงภัยอย่างพวกเขาด้วย

ขอบคุณ Primrose C. Nichchaya