10 กุมภาพันธ์ 2565 ร้อยตำรวจโท ธวัธชัย นันทพันธ์ รองสารวัตรสอบสวนสภ.เมืองลพบุรีได้รับแจ้งว่ามีเหตุบุ๕คลใช้เชือกผูกคอตัวเองจนเสียชีวิตอยู่ภายในบ้านเลขที่212หมู่ที่5ตำบลท่าศาลา อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี จึงได้ประสานแพทย์เวรจากโรงพยาบาลอานันทมหิดลและเจ้าหน้าที่อาสาสมัครมูลนิธิป่อเต็กตึ้ง ร่วมเดินทางไปตรวจสอบในจุดที่เกิดเหตุ พบเป็นบ้านชั้นเดียวซึ่งเปิดเป็นร้านประยางรถยนต์และรถจักรยานยนต์ พบภรรยาและลูกสาวยืนร้องไห้ด้วยความเสียใจและพบร่างของนายแก้ว ใจแก้ว อายุ 75 ปี นอนหงายเสียชีวิตอยู่บนโต๊ะไม้หน้าห้องน้ำโดยมีลูกสาวนั่งเฝ้าร่างของพ่ออยู่ สภาพไม่สวมเสื้อนุ่งกางเกงขาสั้นสีดำเพียงตัวเดียว

จากการสอบถามนาง บุบผา แสงบุญมี อายุ 51 ปี ภรรยาที่มาพบศพสามีเป็นคนแรกเล่าว่าตนเองได้กลับมาจากไปทำธุระนอกบ้านพอมาถึงก็พบว่าสามีของตนได้ใช้เชือกปอสีชมพูผูกคอตัวห้อยติดอยู่กับเสาห้องน้ำในสภาพท่านั่งงอเข่าตนเองจึงรีบจอดรถแลวิ่งมาดูและรีบปลดเชือกออกจากคอสามีและอุ้มขึ้นไปนอนบนโต๊ะไม้ก็พบว่าสามีของตนไม่หายใจแล้วจึงได้รีบไปบอกลูกที่อยู่ในห้องให้ออกมาดูและโทรศัพท์แจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้มาตรวจสอบ  โดยสามีของตนเมื่อก่อนเป็นคนขยันทำงานมีรถแม็คโครเล็กอยู่1คันและก็ออกไปหารับจ้างเข้าขุดดินได้เงินเข้ามาบ้านทุกวัน แต่พอมาป่วยเป็นโรคถุงลมโปร่งพอง มีอาการไอเป็นเลือด ไม่สามารถออกไปทำงานหาเงินได้จึงได้ขายรถแม็คโคไป หลังจากนั้นมาทางสามีของตนก็มีอาการเครียดจัดและบ่นว่าอยากจะตายอย่างเดียวตนเองก็ได้แต่พูดปลอบใจและคอบดูแลไม่ให้สามีคิดมากจนกระทั้งมาวันนี้ตนได้ออกไปทำธุระนอกบ้าน สามีอยู่นอกบ้านเพียงคนเดียวส่วนลูกสาวอยู่ในบ้านสามีของตนจึงคิดสั้นใช้เชือกผูกคอตัวเองจนเสียชีวิตดังกล่าว ส่วนทางลูกสาวก็ได้ร้องไห้ด้วยความเสียใจและได้พูดกับร่างของพ่อที่ไร้วิญญาณว่าในวันจันทร์ตัวเองก็จะไปมอบตัวเรียนป.ตรีที่เพิ่งสอบติดมา ทำไมพ่อไม่รอดูก่อน

ทางแพทย์เวรจึงได้ทำการชันสูตรพลิกศพตามร่างกายไม่พบบาดแผลและร่องรอยการถูกทำร้ายร่างกายแต่อย่างไรคาดเสียชีวิตมาแล้วประมาณ 2 ชั่วโมง เบื้องต้นทางแพทย์ได้แจ้งกับทางญาติว่าจะตองนำศพไปผ่าพิสูจน์เนื่องจากมีการเคลื่อนย้ายศพออกมาจากจุดเกิดเหตุก่อนที่เจ้าหน้าที่จะมาถึงทางญาติก็ยินยอมให้นำร่างไปผ่าชันสูตรที่รพอานันทมหิดลเพื่อหาสาหตุที่แท้จริง ก่อนที่จะมอบร่างผู้เสียชีวิตให้กับทางญาตินำกลับไปบำเพ็ญกุศลตามประเพณี