บุรีรัมย์สุดสลดนักเรียนหญิง ม.2  โพส์ตระบายถูกเพื่อนร่วมห้องรุมบูลลี่ “พ่อแม่แยกทาง” ซํ้ายังโดนทำอนาจารในโรงเรียนเป็นประจำแต่ไม่มีใครช่วย น้อยใจคิดสั้นกระโดดนํ้าเสียชีวิต  ยายเผยหลานพยายามฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ช่วยทัน   และเมื่อปี 64 มีอาการป่วยซึมเศร้าหมอให้ยามารับประทานต่อเนื่อง  

วันที่ 13​ มกราคม 2566​​ ร.ต.อ.ไชยรัตน์ วงศ์ศรี  รอง สว.(สอบสวน) สภ.ทะเมนชัย อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์  ได้รับแจ้งมีเหตุคนจมน้ำเสียชีวิตในสระน้ำประจำหมู่บ้านหนองเก้าข่า  ต.เมืองแฝก  อ.ลำปลายมาศ จึงประสานแพทย์เวร รพ.ลำปลายมาศ  และหน่วยกู้ภัยสว่างฯ จุดเมืองแฝก ร่วมตรวจสอบที่เกิดเหต

ที่เกิดเหตุเป็นสระน้ำเนื้อที่ประมาณ 40 ไร่  ลึกกว่า 4 เมตร พบร่าง ด.ญ.เอ (นามสมมุติ)  อายุ 14 ปี นักเรียนชั้น ม.2 โรงเรียนแห่งหนึ่ง จ.บุรีรัมย์ ซึ่งชาวบ้านได้ช่วยกันนำขึ้นมาจากสระน้ำก่อนหน้าที่เจ้าหน้าที่จะไปถึงแล้ว  ตรวจสอบสภาพศพไม่พบร่องรอยหรือบาดแผลการถูกทำร้าย  และญาติไม่ได้ติดใจสาเหตุการเสียชีวิต   เชื่อว่าน้องคิดสั้นกระโดดน้ำฆ่าตัวตายเอง 

ทั้งนี้​ ชาวบ้านที่พบศพคนแรก บอกว่า  ก่อนจะพบร่างนักเรียนชั้น ม.2 จมในสระน้ำ ผู้ใหญ่บ้านประกาศได้ว่ามีคนหาย ให้ชาวบ้านที่พบเห็นช่วยแจ้งเบาะแส ช่วงเย็นจึงออกมาเดินเลาะหาตามสระน้ำ ซึ่งอยู่ใกล้กับวัดในหมู่บ้าน ก็เห็นรองเท้าผ้าใบสีขาวเปื้อนโคลนอยู่ริมสระ เมื่อมองลงไปในสระเห็นก็เห็นเสื้อลอยเหนือน้ำ   จึงตัดสินใจกระโดดลงสระเพื่อหวังจะลงไปช่วย แต่เมื่อนำขึ้นจากสระพบว่าน้องเสียชีวิตแล้ว จึงรีบแจ้งให้ผู้ใหญ่บ้านทราบ

จากการสอบถาม ยายน้องมิว เล่าว่า พ่อกับแม่หลาน แยกทางกัน เมื่อประมาณ 5 ปีที่ผ่านมา และต่างคนต่างไปมีครอบครัวใหม่ ทิ้งหลานสาวไว้ให้ตากับยายเลี้ยง 2 คน คือน้องเอ คนโตอายุ 14 ปี และน้องสาว อายุ 12 ขวบ ตั้งแต่เด็กจนถึงชั้น ป.6 หลานเป็นคนร่าเริงปกติเหมือนเด็กทั่วไป  แต่ตอนอนุบาลหลานก็เคยมาเล่าให้ฟังว่า ถูกเพื่อนที่โรงเรียนล้อว่าพ่อแม่แยกทางกันบ่อยครั้ง  ก็คิดว่าเป็นการล้อกันตามประสาเด็ก  แต่พอเรียนชั้นมัธยมหลานเริ่มติดโทรศัพท์มือถือพูดน้อยลง  ชอบเก็บตัวอยู่ในห้อง  ตนก็คิดว่าอาจจะเป็นช่วงวัยรุ่น 

กระทั่งเมื่อปี 2564 หลานเริ่มพยายามจะคิดสั้นฆ่าตัวตายด้วยการกินยาแก้ปวดเกินขนาดประมาณ 30 เม็ด  แต่ตนไปเห็นจึงรีบพาหลานส่ง รพ. หมอลงความเห็นว่าหลานป่วยซึมเศร้า  จึงให้ยามารับประทาน  จากนั้นหลานก็พยายามฆ่าตัวตายอีกหลายครั้ง ทั้งกินยาเกินขนาด  พยายามผูกคอตาย  และกระโดดน้ำ แต่ตนเองและชาวบ้านที่เห็นช่วยไว้ได้ทัน แต่วันเกิดเหตุก็เห็นหลานแต่งตัวออกไปโรงเรียนตามปกติ แต่ตอนเย็นถึงเวลาเลิกเรียนแล้วไม่เห็นหลานกลับบ้าน  จึงไปถามทางโรงเรียนก็บอกว่าหลานไม่ได้ไปเรียน  จึงแจ้ง ผู้ใหญ่บ้านให้ช่วยออกตามหา  

กระทั่งมีคนไปเจอหลานจมน้ำในสระข้างวัดแล้ว ก็คิดว่าหลานคงคิดสั้นฆ่าตัวตายเองเพราะเคยพยามทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้วส่วนสาเหตุก็คิดว่าเกิดจากภาวะซึมเศร้าที่หลานเป็นอยู่  ส่วนเรื่องที่หลานถูกเพื่อนบูลลี่นั้นหลานเคยเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กๆ แต่ตอนเรียนมัธยมยังไม่เคยได้ยินหลานเล่าให้ฟัง  เห็นแต่เพื่อนหลานมาบอกว่าหลานโพส์ตระบายว่าถูกเพื่อนบูลลี่

โดยโพส์ตในเฟชบุ๊กว่า “แหะ มาเล่าประสบการณ์จากชีวิตจริงให้ฟังค่ะ ตอนประถมเราโดนล้อเรื่องพ่อแม่เเยกทางกัน โดนรุมทำอนาจาร ทุกวันนี้คนที่ทำยังล้อเราอยู่เลย เขาดูมีความสุขมากที่ทำแบบนั้น เราผิดมากเลยใช่มั้ย วันนั้นเพื่อนเราอยู่ใกล้เราค่อนข้างเยอะ แต่แปลกที่ไม่มีใครช่วยเราเลย เรื่องพ่อแม่แยกทางกัน มันรู้สึกแย่ตรงที่เราโดนเอามาล้อ โพสต์นี้เราอยากระบายมาก”  ก็เสียใจที่หลานคิดสั้นแบบนี้   แต่ก็ไม่ได้ติดใจเพราะคิดว่าหลานเป็นคนตัดสินใจเอง  

โดยครอบครัวได้นำร่างน้องเอ  ตั้งบำเพ็ญกุศลตามประเพณีที่บ้านหนองเก้าข่า  ต.เมืองแฝก  อ.ลำปลายมาศ  ที่น้องอาศัยอยู่กับตายาย  บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า  มีญาติพี่น้อง เพื่อนบ้าน  ครู และนักเรียน มาร่วมแสดงความอาลัยอย่างต่อเนื่อง