6 กุมภาพันธ์ 2567 เมื่อช่วงค่ำ 5 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ศูนย์วิทยุสถานีตำรวจภูธร สภ.เมืองบุรีรัมย์ ได้รับแจ้งมีคนพยายามจะฆ่าตัวตาย เนื่องจากได้ส่งไลน์ไปบอกลาเพื่อนข้อความว่า “ลาก่อนนะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ชาติหน้ามีจริงจะชดใช้ให้นะ เรามองไม่เห็นอะไรแล้ว อีกไม่เกิน 10 นาที เราคงไม่มีชีวิตแล้ว ฝากบอกทุกคนด้วยนะ บอกเจ๊นุชว่าขอโทษ OK หายใจไม่ออกแล้ว บ๊ายบาย” 

จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้ประสานหน่วยกู้ภัยมูลนิธิสว่างจรรยาธรรมบุรีรัมย์ ร่วมตรวจสอบและให้ความช่วยเหลือตามที่ได้รับแจ้ง  
เมื่อไปถึงบ้านหลังหนึ่งในซอยบ้านสวนดนตรี ชุมชนหลังสถานีรถไฟ ในเขตเทศบาลเมืองบุรีรัมย์ ตามที่ได้รับแจ้ง พบว่าประตูรั้วมีกุญแจปิดล็อกไว้ เจ้าหน้าที่จึงตัดสินใจปีนเข้าไปเพื่อตรวจสอบและช่วยเหลือ จากนั้นหน่วยกู้ภัยฯ ก็ได้นำคีมตัดเหล็กตัดกุญแจที่ล็อกประตูรั้วออก   

จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจ พร้อมหน่วยกู้ภัย และเพื่อนที่โทรแจ้งขอให้ความช่วยเหลือ แต่เมื่อผ่านประตูรั้วเข้าไปได้ก็พบว่าประตูหน้าบ้านก็ถูกล็อกกุญแจเหมือนกัน พบว่าในบ้านมืดไม่ได้เปิดไฟเพื่อนๆ ก็พยายามตะโกนเรียก แต่ไม่มีเสียงตอบรับ จึงตัดสินใจใช้คีมตัดกุญแจที่ล็อกประตูออกแล้วเข้าไปดูในบ้าน ต่างพากันเดินดูตามห้องต่างๆ และตะโกนเรียกแต่ไม่มีเสียบตอบรับอีก แต่เมื่อตรวจสอบภายในรถกระบะสี่ประตูที่จอดไว้ข้างบ้านก็พบมีผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนเบาะคนขับในลักษณะหมดสติ โดยที่วางเท้าฝั่งเบาะคนนั่งพบเตาอั้งโล่ 1 ใบ ด้านในมีถ่านที่ก่อไฟแล้วยังร้อนอยู่ คาดว่าน่าจะตั้งใจรมควันตัวเองเพื่อฆ่าตัวตาย 

จากนั้นเจ้าหน้าที่จึงได้อุ้มหญิงคนดังกล่าวลงจากรถในสภาพหมดสติ เพื่อไปทำซีพีอาร์หรือปั้มหัวใจช่วยชีวิต โดยหน่วยกู้ภัยฯได้ผลัดกันทำซีพีอาร์อยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง จนเริ่มมีสัญญาณชีพขึ้นมาจึงรีบนำส่ง รพ.บุรีรัมย์ หลังจากนำส่ง รพ. หมอพยาบาลทำซีพีอาร์ต่อทั้งฉีดยากระตุ้นช่วย จนหญิงคนดังกล่าวเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่ยังไม่รู้สึกตัวล่าสุดยังอาการโคม่ารักษาตัวอยู่ในห้องไอซียู

จากการสอบถามนายเกรียงศักดิ์ เพื่อนที่ได้รับข้อความบอกลาทางไลน์ เล่าว่า ผู้ที่พยายามจะฆ่าตัวตาย ชื่อ น.ส.หมู อายุ 53 ปี ปัจจุบันทำงานอยู่กองคลังเทศบาลเมืองบุรีรัมย์ (เป็นลูกจ้าง) และขายของ อาศัยอยู่บ้านหลังดังกล่าวคนเดียว หลังจากสามีเสียชีวิตมาเกือบ 10 ปีแล้ว ลูกคนโตและคนกลางทำงานต่างจังหวัด ส่วนคนเล็กเรียนที่ต่างจังหวัดเช่นกัน 

ตนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียน พอโตต่างคนต่างมีครอบครัวและทำงาน ก็ได้เจอหน้ากันบ้างครั้งคราว ส่วนใหญ่จะสื่อสารกันทางโซเชียล  ส่วนสาเหตุที่ น.ส.หมู คิดสั้นจะฆ่าตัวตาย ตนเองก็ไม่ทราบเพราะเพื่อนไม่ได้ระบายอะไรให้ฟัง แต่ก็ขอให้เพื่อนปลอดภัย .012