22 กุมภาพันธ์ 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อกลางดึกที่ผ่านมา ที่ป้อมยามตำรวจ สภ.น้ำโสม จ.อุดรธานี ได้มีน.ส.มณีวรรณ อายุ 19 ปี หรือน้องมิว ได้ขี่รถมอเตอร์ไซด์วิ่งมาหาตำรวจประจำป้อมยาม โดยเจ้าตัวมีอาการร้องไห้ วิ่งหน้าตื่นมาบอกตำรวจประจำป้อมยามแจ้งว่า 'พี่ๆตำรวจช่วยแม่หนีที พ่อเมายาทำร้ายแม่ อยากให้ไปเอาตัวไปบำบัดรักษาให้'

เหตุเกิดที่บ้านในสวนยางพารา บ้านโนนบก ต.น้ำโสม ต่อมาหลังทราบเรื่อง พ.ต.อ.พ.ต.อ.จักรพรรดิ วิจิตรไวทยะ ผกก.สภ.น้ำโสม สั่งการให้ รตอ บุญยง คันที ร้อยเวร 20 นำกำลังไปที่สวนยางพารา บ้านโนนบกทันที

เจ้าหน้าที่ฯ ต้องขับรถสายตรวจเข้าไปลึกกว่า 1 กม. ในพื้นที่ป่าสวนยางพารากว่า 70 ไร่ โดยมีน้องมิวลูกสาวขี่รถมอเตอร์ไซด์นำเจ้าหน้าที่ฯ เข้าไปอย่างเร่งรีบเพราะด้วยความเป็นห่วงแม่ กลัวพ่อที่หลอนยาหนักจะฆ่าแม่  เมื่อไปถึงพบบ้านอยู่กลางสวนยางพารา ตร.พบนายประจักษ์ ประสมพันธ์ อายุ 48 ปีเห็นเจ้าหน้าที่ตร.ก็ตกใจ แต่ก็ยอมให้เจ้าหน้าที่นำตัวขึ้นรถสายตรวจเพื่อจะพาไปรักษา เจ้าตัวบอก 'ผมแค่ตบกกหูเมียไป 1 ครั้งแค่นั้นเอง เมียชอบบ่นก็แค่นั้น'

ขณะที่นางสมพร อายุ 48 ปี ภรรยา บอกว่า ตนเองนั่งอยู่เตียงๆ สามีนั่งอยู่ข้างๆ เกิดอาการหลอนยาพูดคนเดียว ไม่นานก็ลุกขึ้นมาตบที่บ้องหูจนชา วันนี้เขาเสพยาแล้วหลอนพูดเพ้อเจ้อหาเรื่องเมีย กล่าวหาว่าไปมีชู้ ไม่ยอมให้ห่างตัว แม้ขนาดเวลากรีดยางต้องให้เมียนั่งเฝ้า ไม่รู้ไปบำบัดรักษาจะหายหรือเปล่า เพราะที่นี่ยาเยอะมาก อยากให้ช่วยสามีที

น้องมิว บอกว่า หนูสงสารแม่มาก เห็นพ่อเสพยาหนูก็ห่วงแม่ ไม่อยากให้พ่อหลอนยาทำร้ายแม่ หนูเคยแต่งขันธ์ห้าอยากให้พ่อเลิกยา แต่พ่อไม่ยอมเลิกสักที จนเกิดเหตุการณ์วันนี้ หนูสงสารแม่กลัวถูกปาดคอ และสงสารพ่อที่ติดยาด้วย อยากให้พ่อไปบำบัด เคยเก็บเงินพาพ่อไปรักษา แต่เขาจะเอา 40,000 บาทหนูไม่มีเงินขนาดนั้น เลยไม่ได้พาพ่อไปรักษา

ส่วนน.ส.นิด ลูกสาวอีกก็คนร่ำไห้บอกว่า หนูและน้องมิวห่วงแม่ ตอนพ่อทำร้ายแม่ กำลังอาบน้ำอยู่เห็นพ่อใช้ฝ่ามือตบบ้องหูแม่จนเซ หนูก็รีบมาห้าม แต่เหมือนพ่อจะทำร้ายแม่อีก ก็ร้องตโกนพ่ออย่าทำแม่นะแต่ดูเหมือนพ่อจะมาทำร้ายแม่อีก จึงรีบบอกให้น้องสาวไปแจ้งตำรวจขับรถมอเตอร์ไซด์จากสวนยางไปถึงป้อมยามกว่า 10 กม.

ตอนตำรวจมาจับพ่อเขาตาขวางและกัดฟันใส่พวกหนู และบอกว่า 'ออกมาจะเอาคืนพวกมึงงง' พวกหนูเบื่อพ่อที่เป็นแบบนี้ อยากให้พ่อไปบำบัดอยากให้เขาดีขึ้นกว่านี้ หนูก็กลัว หนูทำงานอยู่ระยองเพิ่งกลับมาเยี่ยมพ่อและแม่ เป็นแบบนี้ไม่กล้าปล่อยแม่อยู่คนเดียว แม่ก็รักกลัวพ่อหลอนยาปาดคอแม่ ส่วนพ่อก็รักไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้ พวกเราอยากให้พ่อเลิก ลูกทั้งสองคนพูดไปก็สะอื้นไห้ไป.012