เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2567 ร.ต.อ.สุขอินทร์ ลาจันทร์แก้ว รอง สว.(สอบสวน) สภ.นาข่า อ.เมือง จ.อุดรธานี รับแจ้งเหตุมีคนเสียชีวิตในป่าช้าบ้านดู่เหนือ ต.บ้านขาว อ.เมือง จ.อุดรธานี หลังรับแจ้งจึงเดินทางไปที่เกิดเหตุพร้อมด้วย กู้ภัยสว่างเมธาธรรม,แพทย์เวร รพ.ศูนย์อุดรธานี เจ้าหน้าที่ฯ เดินเท้าเปล่าเข้าไปในป่าช้า พบศพมนุษย์เหลือแต่โครงกระดูก ในที่เกิดเหตุ ยังพบกระเป๋าเสื้อผ้า รองเท้า โทรศัพท์มือถือ หูฟัง และยังมีอาหารการกินไม่ว่าจะเป็นปลากระป๋อง น้ำมันพืช และอุปกรณ์การดูดกัญญชา

ตรวจสอบในกระเป๋าพบบัตรประชาชนชื่อ นายอนุรักษ์ แสนภูวา อายุ 28 ปี อยู่บ้านเลขที่ 144 หมู่ 10 ต.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ใกล้ๆ ศพยังพบตั๋วรถโดยสารเดินทางจากอุดรไปกรุงเทพฯ ของเดือน พ.ย.66 และเขียนจดหมายมีหลายแผ่น คาดว่าจะเป็นลายมือผู้ตาย มีระบายตัดพ้อชีวิตทำอะไร เช่น "การผิดกับตัวเองมากจริงๆ จนไม่รู้จะทำอย่างไร เราทำความดีมาตลอด แต่สุดท้ายต้องการพราก ไม่รู้จะช่วยเหลือตัวเองได้อย่างไรดี ทำอะไรไม่ได้ ไม่อยากทำร้ายคนอื่น เลยทำร้ายตัวเองด้วยความคิดตัวเอง และไม่อยากให้ใครรู้จริงๆ" ตร.ตรวจที่เกิดเหตุคาดว่าหนุ่มคนดังกล่าวผูกคอเสียชีวิตเอง กับต้นไม้ในป่าช้ามานานกว่า 1 เดือน เพราะพบเชือกและมีกระดูกส่วนคอยังติดอยู่กับเชือก

นายอัศจรรย์ ม่วงสุราษฎร์ อายุ 61 ปี ผช.ผู้ใหญ่บ้าน บ้านดู่เหนือหมู่ที่ 5 บอกว่า บริเวณนี้เป็นป่าชุมชนและเป็นป่าช้า ส่วนผู้ตายไม่ใช่คนในพื้นที่ และไม่มีการแจ้งคนหายคาดว่าผู้ตายน่าจะมาจากที่อื่น เมื่อ 2 วันที่ผ่านมามีชาวบ้านเข้ามาตัดฟืนและหาของป่ามาพบศพ พากันตกใจวิ่งหนีแทบป่าราบ จากนั้นไม่มีใครกล้าเข้ามา ก็บอกปากต่อปากแล้วจึงมา ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านเดินเข้ามาดูก็พบศพคนตายดังกล่าว

นายศุภชัย อายุ 44 ปี ชาวบ้านดู่เหนือ และมีอาชีพคุมเครื่องเสียงตามงานศพต่างๆ ในหมู่บ้าน เปิดเผยว่า เกือบ 1 เดือนแล้วที่หมาในหมู่บ้านและใกล้ป่าช้าหอนติดต่อกัน ชาวบ้านก็แปลกใจเหมือนสุนัขเขาจะเห็นวิญญาณหรือเห็นอะไรสักอย่าง ซึ่งชาวบ้านที่นี่เชื่อว่า ถ้ามีสุนัขเห่าหอนติดต่อกันหลายครั้งหลายวันจะมีคนเสียชีวิตในหมู่บ้าน ที่ผ่านมาก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้จริงๆ ชาวบ้านพูดไปก็ขนลุกไป

- 006