16 เมษายน 2567 ผู้สื่อข่าวได้รายงาน บรรยากาศการเล่นน้ำสงกรานต์พื้นที่ ในเขตเทศบาลเมืองนครพนม ในวันที่ 15 เมษายน 67 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของเทศกาลปีใหม่ไทย จากสภาวะอากาศที่ร้อนอบอ้าวตลอดทั้งวัน มีอุณหภูมิพุ่งเกือบ 40 องศาเซลเซียล จึงไม่ค่อยมีประชาชน ตลอดจนนักท่องเที่ยวออกมาเล่นสาดน้ำกันมากนัก แต่ยังพอเห็นปิกอัพขนคนขึ้นท้ายรถ มาเล่นอุโมงค์น้ำบนถนนข้าวปุ้น ถือเป็นจุดเช็คอินสำคัญของงาน เพื่อบรรเทาความร้อนกันประปราย มาเริ่มหนาแน่นช่วงตะวันเริ่มลับขอบฟ้า รถจากหลายพื้นที่มุ่งหน้าสู่ถนนข้าวปุ้นจนการจราจรหนาแน่น ขณะที่บ้านเรือนประชาชน และร้านค้าที่เป็นอาคารพาณิชย์ได้นำอุปกรณ์ต่างๆมาวางริมฟุตบาท เพื่อสาดน้ำสงกรานต์กันอย่างสนุกสาน

โดยที่เวทีกลางด้านหลังองค์พญาศรีสัตตนาคราช มีมินิคอนเสิร์ต “บอย พนมไพร” ศิลปินลูกทุ่งอีสาน เจ้าของผลงานเพลงเซาฮักบ่ได้ มีคิวขึ้นเวทีในช่วงหัวค่ำ ความบันเทิงบริเวณนั้น ก็ยิ่งเพิ่มความหนาแน่นเป็นทวีคูณ ต่างโยกย้ายเรือนร่างตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน โดยมีตำรวจ ทหาร อส.อปพร.ดูแลความปลอดภัย

จากการสำรวจถนนภายในเขตเทศบาลฯ พบว่าถนนหลายสาย โดยเฉพาะริมแม่น้ำโขง ถนนสุนทรวิจิตร การจราจรแทบเป็นอัมพาต รถเคลื่อนตัวได้ช้า เพราะมีทั้งรถปิกอัพและผู้คนเล่นน้ำสงกรานต์ แม้เวลาจะล่วงเลยมา 22.00 น.เศษ ความเบาบางก็ยังมีน้อย ขณะเดียวกันบนถนนสายหลัก เขตชุมชนตำบลต่างๆ ก็ยังมีการเล่นน้ำกัน  คาดว่าคงจะเล่นสาดน้ำกันจนถึงเที่ยงคืน

ส่วนบรรยกาศการงานบุญพระเวสส์ หรือบุญมหาชาติ ที่อยู่ในบันทึกฮีตเดือนสี่ คองสิบสี่ของชาวอีสาน ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับพระโพธิสัตว์เมื่อครั้งเสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดร ถือเป็นมหาชาติเพราะเป็นพระชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ก่อนที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยหลายพื้นที่ใน จ.นครพนม ได้จัดกันอย่างยิ่งใหญ่ ควบคู่กับเทศกาลสงกรานต์ แต่ไฮไลท์มาอยู่เกิดที่บ้านนาโพธิ์ หมู่ 5 หมู่ 12 และ หมู่ 17 ต.บ้านผึ้ง อ.เมืองนครพนม เนื่องจากชาวบ้านทั้ง 3 หมู่ ร่วมใจกันแต่งกายหลากสีสัน อาทิ ชาวตะวันออกกลาง สาวอินเดีย ดำดง ผีตาโขน รวมถึงซุปเปอร์แมน โดยขบวนแห่พระเวสส์เริ่มจากวัดบ้านนาโพธิ์หมู่ 5 ไปยังศูนย์อพยพชาวลาว อดีตเคยเป็นสถานที่ขอลี้ภัยของพี่น้องชาวลาวม้ง ก่อนจะแห่กลับเข้าวัด จำลองเหตุการณ์ว่าเป็นการแห่พระเวสสันดรเข้าเมือง ที่ปรากฏอยู่ในพระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิบาต ในหัวข้อทศชาติชาดก.012