ไฟไหม้ห้องรอง ผอ.โรงเรียนมัธยม อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ ลามไหม้ห้องวิชาการ เสียหายทั้ง 2 ห้อง ตรวจสอบพบเบรกเกอร์เครื่องปรับอากาศในห้องรอง ผอ.มีรอยไหม้ คาดไฟฟ้าลัดวงจร บวกกับอากาศที่ร้อนจัด

เมื่อวันที่ 28 เมษายน 2567 เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ รับแจ้งเหตุไฟไหม้อาคารเรียน โรงเรียนเมืองตลุงพิทยาสรรพ์ จึงรุดไปตรวจสอบพร้อม พ.ต.อ.วิษณุ อาภรณ์พงษ์ ผู้กำกับการ สภ.ประโคนชัย และนายกิติพัฒน์ กะวัง นายอำเภอประโคนชัย พร้อมประสานรถดับเพลิงเทศบาลประโคนชัย และหน่วยกู้ภัยสว่างจรรยาธรรม จุด อ.ประโคนชัย กู้ภัยบ้านสองเมือง และเจ้าหน้าที่ดับเพลิงจาก อบต.อีกหลายท้องที่ เข้ามาร่วมสมทบในการดับไฟ

ที่เกิดเหตุเป็นอาคาร 3 ชั้น ชั้น 1 เป็นอาคารสำนักงานและฝ่ายบริหาร ชั้น 2 เป็นชั้นเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ ส่วนชั้น 3 เป็นอาคารเรียนทั่วไป ไฟไหม้ชั้นล่างได้รับความเสียหาย 2 ห้อง คือ ห้องของรองผู้อำนวยการโรงเรียน และห้องวิชาการ มีควันพวยพุ่งออกมาจากทั้ง 2 ห้อง เจ้าหน้าที่จึงเร่งทำการดับไฟ โดยใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง จึงสามารถควบคุมเพลิงไหว้ได้ หลังเพลิงสงบพบเครื่องคอมพิวเตอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้า และอุปกรณ์สำนักงาน ได้รับความเสียหายเกือบทั้งห้อง

จากการตรวจสอบเบื้อต้น พบว่า บริเวณเบรกเกอร์เครื่องปรับอากาศในห้องรอง ผอ.มีรอยไหม้ คาดว่าเกิดจากไฟฟ้าลัดวงจร ประกอบกับช่วงนี้สภาพอากาศร้อนจัดด้วย แต่โชคดีที่เหตุการณ์ครั้งนี้ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ส่วนมูลค่าความเสียหายอยู่ระหว่างการตรวจสอบ

นายกิติพัฒน์ กะวัง นายอำเภอประโคนชัย เปิดเผยว่า หลังจากได้รับแจ้งว่ามีเหตุไฟไหม้โรงเรียน ก็รีบเดินทางมาตรวจสอบ ร่วมกับผู้กำกับการ สภ.ประโคนชัย ทันที ก็พบห้องวิชาการและห้องทำงานของรองผู้อำนวยการโรงเรียน ถูกไฟไหม้ได้รับความเสียหาย เบื้องต้นก็น่าจะเกิดจากไฟฟ้าลัดวงจร อย่างไรก็ตาม ต้องรอเจ้าหน้าที่เข้าตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง ส่วนความเสียหายอยู่ระหว่างการตรวจประเมิน อย่างไรก็ตาม ก็ฝากเตือนประชาชนให้สอดส่องดูแลเกี่ยวกับปืนไฟมากขึ้น

ด้าน นายชยพล แปลงไล ครูในโรงเรียน เล่าว่า ช่วงที่เกิดเหตุเป็นช่วงเวลาประมาณ 08.00 น.และมีท่านรองผู้อำนวยการ ได้ลืมของไว้ที่ห้องทำงาน ท่านจึงกลับเข้ามาที่โรงเรียน เพื่อมาเอาของที่ลืม แต่ระหว่างที่เปิดเข้าไปก็เห็นเพลิงกำลังลุกไหม้ จึงมาบอกให้ตนโทรศัพท์แจ้งเจ้าหน้าที่ดับเพลิงเร่งมาช่วยดับไฟ ส่วนห้องที่เกิดเหตุเป็นห้องของรอง ผอ.และห้องวิชาการ ก็โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร

- 006