เหตุเดือดร้อนรำคาญไม่ว่าจะเป็นเรื่องควัน กลิ่น เสียง เกิดขึ้นมานานแล้ว และยังไม่มีแนวโน้มที่จะลดลง ในกรณีดังกล่าวนอกจากจะเป็นเหตุละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์แล้ว ยังเป็นเหตุที่ก็ยังสิทธิ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1337 อีกด้วย “บุคคลใดใช้สิทธิ์ของตนเป็นเหตุให้เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ได้รับความเสียหาย หรือเดือดร้อนเกินที่ควรคิดหรือคาดหมายได้ว่าจะเป็นไปตามปกติ และเหตุอันควรในเมื่อเอาสภาพและตำแหน่งที่อยู่แห่งทรัพย์สินนั้นมา คำนึงประกอบไซร้ ท่านว่าเจ้าของอสังหาริมทรัพย์มีสิทธิ์จะปฏิบัติการเพื่อยังความเสียหายหรือเดือดร้อนนั้นให้สิ้นไป”

ด้วยเหตุเดือดร้อนรำคาญในมาตราดังกล่าว เกิดจากการใช้สิทธิ์ของบุคคล ซึ่งทำให้เจ้าของอสังหาริมทรัพย์เสียหายหรือเดือดร้อนเกินสมควร เช่นกันทำอู่ซ่อมรถหรือประกอบกิจการที่เกิดเสียงดัง ควันหรือไอจากสารเคมี ไปกระทบต่อเจ้าของอสังหาริมทรัพย์หรือเพื่อนบ้านข้างเคียง เมื่อเกิดเหตุดังกล่าวเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ที่เดือดร้อนสามารถใช้สิทธิ์ในการดำเนินคดีได้

ซึ่งในกรณีดังกล่าวเคยมีคำพิพากษาฎีกาวางแนวบรรทัดฐานเอาไว้ในคำพิพากษาฎีกาที่ 1945/2538 โดยศาลได้วินิจฉัยครอบคลุมไปถึงกรณีโจทก์หรือผู้เสียหายซึ่งมิใช่เจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินแต่เป็นผู้เช่าที่ดิน คดีนี้โจทก์ซึ่งเป็นผู้เช่าที่ดินอยู่อาศัยต่อมาเกิดเหตุเดือดร้อนรำคาญจากการกระทำของจำเลย โจทก์มีสิทธิ์ฟ้องจำเลยเพื่อขจัดความเดือดร้อนรำคาญนั้นแม้ว่าจะไม่ใช่เจ้าของที่ดินก็ตาม

ซึ่งบทบัญญัติดังกล่าวเป็นอีกกฎหมายหนึ่งซึ่ง เป็นหลักในการช่วยให้โจทก์หรือผู้เสียหายที่ได้รับผลกระทบได้ใช้สิทธิ์ซึ่งเป็นการใช้กฎหมายควบคู่กับบทบัญญัติเรื่องละเมิด 420 ในการฟ้องร้องคดี