ผู้เสียสละ!‘ลุงโชค’เปิดใจแทนชาววังน้ำเขียว ถูกหลอกมา 43 ปี โดนตราหน้าเป็นผู้บุกรุก

11 กรกฎาคม 2567 จากกรณีอุทยานแห่งชาติทับลาน เปิดรับฟังความคิดเห็นและการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสีย ชุมชนที่เกี่ยวข้อง และประชาชน ในการปรับปรุงแนวเขต “อุทยานแห่งชาติทับลาน” ตามมติคณะรัฐมนตรี (ครม.) มาตราส่วน 1 : 4000 (One Map) ตั้งแต่วันที่ 28 มิ.ย.-12 ก.ค.67 ซึ่งหากมีการปรับปรุงแนวเขตอุทยานแห่งชาติทับลานตามแนวเขตใหม่นี้ จะมีผลทำให้อุทยานแห่งชาติทับลานมีเนื้อที่ลดน้อยลงไปประมาณ 265,000 ไร่ จนเกิดกระแสในโลกออนไลน์ได้มีการติดแฮชแท็ก #Saveทับลาน กันในวงกว้าง โดยส่วนใหญ่ได้มีการรณรงค์ให้ลงชื่อคัดค้าน เนื่องจากเกรงว่าหากเรื่องนี้ผ่านแล้วจะต้องสูญเสียพื้นที่ป่าไม้กว่า 265,000 ไร่ และมีการวิพากษ์วิจารณ์ว่าพื้นที่ดังกล่าวอาจจะหลุดไปยังมือนายทุนรายใหญ่ และอาจทำร้ายระบบนิเวศของสัตว์ป่าที่อยู่อาศัยในบริเวณนั้น

ล่าสุด นายโชคดี ปรโลกานนท์ หรือ “ลุงโชค” อดีตเจ้าหน้าที่มูลนิธิคุ้มครองสัตว์ป่า ผู้ฟื้นผืนป่าเขาแผงม้า เจ้าของ “สวนลุงโชค บ้านคลองทุเรียน” อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก “Loongchoke Unclechoke Garden” ดังนี้...

ดูแลกัน

ผมเป็นคนพลัดถิ่น..มาอาศัยผืนดินของวังน้ำเขียว..ผู้คนที่นี่..มีความจริงใจ..และอบอุ่น..

การที่ชาวบ้านมาอยู่ก่อนผมในยุคนั้น..ทรัพยากรมันมีมากมาย..การให้ความรู้กับชุมชนในการใช้ทรัพยากร..ก็ไม่มีใครบอก..การตัดไม้ทำลายป่า..เห็นจนเคยชิน..เพราะรัฐ..ให้คนนอกชุมชนมาสัมปทานตัดไป..จะได้ค่าภาคหลวงเท่าไหร่ชาวบ้านไม่รู้..หน่วยงานภาครัฐว่าปลูกพืชชนิดนี้จะได้เงินชาวบ้านก็ทำตาม..

รัฐบอกว่า..พื้นที่ตรงนี้ต้องเป็นพื้นที่อุทยาน..เราก็ยอม..ประกาศไปก่อนเดี๋ยวค่อยกันหมู่บ้านออกเราก็เชื่อ..อยู่ไปค่อยปรับแนวเขตอุทยานเราก็ฟังและทำตาม..

NGO..บอกว่าเราต้องอนุรักษ์ด้วยการฟื้นฟูป่าเราก็ช่วย..ททท.บอกว่าให้เราทำเป็นหมู่บ้านท่องเที่ยวเราก็ปลูกเบญจมาศ..เกษตร..บอกว่าท่องเที่ยวเกษตรจะดีกว่า..เราก็ทำตาม..

หลายคนมานอนบ้านเรา..แล้วไปยิงหนังสติ๊ก...ที่ผาเก็บตะวัน..แล้วบอกว่ามาปลูกป่า..

สรุป..เราถูกหลอกมา 43 ปี..

วันนี้เราถูกสังคมตราหน้า..ว่าเป็นผู้บุกรุกป่า..ไม่ควรที่จะได้รับเอกสารสิทธิ์..

เขาปรามาสไว้ว่า..เราไม่มีปัญญาที่จะดูแลเอกสารสิทธิ์นั้นได้....

น่าสงสารจัง..พ่อแม่.พี่น้องชาว ต.ไทยสามัคคี..ใครจะด่าทอท่านอย่างไร..อย่าไปตอบโต้เขาเลย..คิดว่าเป็นกรรมของพวกเรา..

แต่สำหรับผม..ผมไม่ลืมบุญคุณเพราะท่านหรอก..บรรพบุรุษท่านคือผู้เสียสละ..ยอมสละพื้นที่ทำกินอพยพออกมาเพื่อความมั่นคงของชาติ..

พื้นที่ 10,000 ไร่กลางใจกลางอุทยานแห่งชาติทับลาน..ยังไม่พอ..รุ่นลูกรุ่นหลานยังได้ช่วยผืนแผ่นดิน..ช่วยกันฟื้นฟูให้พื้นที่ 10,000 ไร่กลับมาเป็นป่าที่สมบูรณ์..ใครไม่เห็นใครไม่รู้ไม่เป็นไร..แต่ผมรับรู้..แล้วผมจะเป็นกำลังใจให้พวกท่านทุกคน..ผมเองเลือกที่เกิดไม่ได้..แต่ผมเลือกที่ตายได้..คือวังน้ำเขียว..เพราะผมเชื่อว่า..เจ็บไข้ได้ป่วย..เราดูแลกัน..เวลาตาย..ก็คงมีคนวังน้ำเขียว..มาช่วยเผาแน่นอน