‘นิพิฏฐ์’เล่าเรื่อง‘ทนายความ’ รวยจนเกินเหตุพึงสันนิษฐานว่าละเมิดจรรยาบรรณ

21 พฤศจิกายน 2567 นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ อดีต สส.พัทลุง โพสต์เฟซบุ๊กในหัวข้อ “ทนายความ” ระบุว่า...

ทนายความ

ผมเคยเป็นประธานสภาทนายความคนแรกของจังหวัดพัทลุง ที่มาจากการเลือกตั้ง 2 สมัย แล้วก็หยุดไม่สมัครต่อ ที่เริ่มต้นอย่างนี้เพื่อบอกเป็นพื้นฐาน ว่า ผมก็พอรู้ระบบของทนายความอยู่บ้าง

ทนายความเป็นวิชาชีพอิสระตรงที่คุณจะทำคดีให้ใครก็ได้ ไม่พอใจคุณไม่ทำก็ได้ (เว้นแต่ศาลขอแรงให้ทำถ้าไม่ทำผิดกม.และ ผิดมรรยาททนายความ)

การทำงานที่เขาเรียกว่า “วิชาชีพ” ต่างกับงานที่เป็น “อาชีพ” บางประการ กล่าวคือ “วิชาชีพ” อย่างน้อยต้องมีการบังคับด้วย 2 เรื่อง คือ

1.มีกฎหมายว่าด้วยวิชาชีพนั้นๆ

 2.มีจรรยาบรรณ ว่าด้วยวิชาชีพนั้นๆ

ทนายความ ถ้าทำผิดจรรยาบรรณ แม้ไม่ผิดกฎหมาย เขาก็สามารถถอดถอนคุณได้ เพราะวิชาชีพนี้เกี่ยวข้องกับสิทธิและเสรีภาพของประชาชน จึงต้องได้รับความไว้วางใจจากประชาชนด้วย

เรื่องวิชาชีพนี่ ดูง่ายๆ ใครประกอบอาชีพ ที่ถือเป็นวิชาชีพ เช่น ทนายความ , แพทย์ ,วิศวะ , สถาปัตย์ หรือวิชาชีพอื่นๆ

ถ้าประกอบวิชาชีพแล้ว “รวยจนเกินเหตุ” ให้พึงสันนิษฐานไว้ก่อนว่า เขาและเธอเหล่านั้นน่าจะละเมิดจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพเข้าให้แล้ว

รวยได้ แต่น่าจะเป็นข้อยกเว้นเท่านั้น เพราะหากคุณปฏิบัติตามจรรยาบรรณอย่างเคร่งครัด วิชาชีพมันบังคับให้คุณรวยแบบไม่บันยะบันยังไม่ได้

อาชีพทนายความ ไม่บริสุทธิ์ 100% หรอก บางทีก็เทาๆเสียด้วยซ้ำ แต่มันเทาๆ ตามที่กฎหมายอนุญาตให้ทำได้ สมมุติว่ามีจำเลยฆ่าคนตาย แล้วคุณว่าความให้ คุณต่อสู้ว่าคดีขาดอายุความแล้ว ถ้าปรากฏว่าขาดอายุความจริงๆ แม้เขาฆ่าจริง แต่ศาลก็ต้องยกฟ้อง ปล่อยตัวเขาไป คุณว่ายุติธรรมหรือเปล่า ก็แล้วแต่คิดครับ แต่กติกามันเป็นอย่างนี้

อาชีพนักกฎหมาย อยู่ได้เพราะความไม่รู้ของคน จึงมีคำกล่าวว่า “ที่ใดมีความรู้ ที่นั่นไม่ต้องมีนักกฎหมาย”

เพื่อนผมหลายคนที่เป็นนักกฎหมาย ทั้งอัยการ และ ผู้พิพากษา หลายคนเป็นสายบุญ เพราะเขาบอกว่า การกระทำของเขาแม้เจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม อาจจะทำให้คนบริสุทธิ์ต้องรับโทษ จึงขยันทำบุญ ผมไม่ค่อยเข้าใจเรื่องบุญ-บาป เท่าไหร่ รู้เพียงว่า ทำบุญก็ดีกว่าทำบาป เพราะไม่ว่าใครจะเข้มแข็งอย่างไร เมื่อเข้าวาระสุดท้ายของชีวิต จิตสุดท้ายของมนุษย์จะอ่อนแอเสมอ

คติของชาวพุทธ เขาเลยให้ “ทำบุญใหญ่” เช่น สร้างพระปฐมเจดีย์ , สร้างพระบรมธาตุ ฯลฯ คุณไปทอดกฐินทุกปี เชื่อเถอะ จิตสุดท้ายคุณนึกไม่ออกหรอกว่า คุณเคยไปทอดกฐินวัดไหนมาบ้าง เพราะมันเยอะเกินไป จนคุณจำไม่ได้ หากจิตที่อ่อนแอจำได้แต่เรื่องบาป ประตูนรกก็เปิดรับคุณ

ว่าจะเขียนเรื่องทนายความ แต่ไถลไปเรื่องบาป-บุญ-คุณ-โทษ ของอาชีพทนายความ เอาไว้ตอนหน้าค่อยเขียนต่อดีกว่า