เมื่อวันที่ 15 ธ.ค.2567 ร.ต.อ.ถิรวัฒน์ เยี่ยมอ่อน รองสารวัตรเวรสอบสวน สภ.กบินทร์บุรี รับแจ้งว่ามีคนถูกช้างป่าจากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างฤาไน อ.สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา ทำร้ายชาวบ้านเสียชีวิตข้างป่าอ้อยติดหมู่บ้าน 

หลังรับแจ้งประสานแพทย์เวรโรงพยาบาลกบินทร์บุรี ออกตรวจสอบที่เกิดเหตุ  พร้อมด้วยมูลนิธิสัจจะพุทธธรรมกบินทร์บุรี (ทั้งประเทศไทย)  ที่เกิดเหตุมีผู้เสียชีวิตเป็นชาย 1 ราย  คือ นายทศพร อายุ 45 ปี ชาว ต.เขาไม้แก้ว นอนเสียชีวิตในลักษณะนอนหงายติดกับป่าอ้อย  ตรวจสอบสภาพศพ  ถูกช้างเหยียบที่หน้าอก  จนทำให้มีเลือดไหลออกปาก และจมูกเป็นจำนวนมาก กะโหลกแตก และยังพบอุปกรณ์ตกปลาอยู่กับร่างผู้เสียชีวิตด้วย ถัดออกไปประมาณ 30 เมตร  พบรถจักรยานยนต์ของผู้เสียชีวิต ยี่ห้อยามาฮ่า รุ่นฟีโน่ สีดำ จอดอยู่  เจ้าหน้าที่ตรวจสถานที่เกิดเหตุเรียบร้อยแล้ว มอบให้หน่วยกู้ภัยนำร่างผู้เสียชีวิตส่งโรงพยาบาลกบินทนร์บุรี  เพื่อชันสูตรสาเหตุการเสียชีวิตโดยละเอียดอีกครั้ง

จากการสอบสวนทราบว่า  นายทศพร  เพียงอนุกูลบุตร  เจ้าของไร่อ้อย  ได้ออกไปดูลูกน้องทำงานในไร่อ้อย  ได้เตรียมอุปกรณ์ตกปลาไปตกปลาด้วย  ขณะกำลังตกปลาอยู่ข้างป่าอ้อย  หันมาก็เห็นช้างพุ่งเข้ามาใส่  ผู้ตายจึงวิ่งหนีเอาตัวรอด ไปประมาณ  50  เมตร  แต่หนีไม่ทัน  ช้างวิ่งตามมาจึงถูกช้างเหยียบดับคาที่

นายเนย สุขประเสริฐ นายกสมาคมชาวไร่อ้อยภาคตะวันออก กล่าวว่า ฝากถึงรัฐบาล น.ส.แพทองธาร ชินวัตร นายกรัฐมนตรี รัฐบาลชุดนี้ ท่านบริหารแล้วท่านมองอย่างไร  ปัญหาช้างก็เกิดขึ้นมาแล้ว 4 – 5 ปี ไม่มีอะไรเลยที่พวกท่านจะมาช่วยเหลือพี่น้อง ท่านคิดว่าตายก็ตายไป  แล้วตามกฎหมาย  พี่น้องประชาชนไปทำร้ายช้างก็ไม่ได้  ขอให้ท่านช่วยแก้ปัญหาช้างป่าให้แก่ชาวบ้านด้วย

จากการสอบถามนายเผด็จ แท่งดี ผู้ที่เห็นเหตุการณ์ กล่าวว่า ผู้ตายจ้างให้มาตัดใบอ้อย และพบเห็นตัวช้างจึงรีบเดินมาจะบอกกับผู้ตายว่าเห็นช้างอยู่บริเวณนี้ เมื่อมาถึงก็เห็นผู้ตายถูกช้างทำร้ายเสียชีวิตอยู่ข้างป่าอ้อย  จึงโทรแจ้งผู้ใหญ่บ้าน และชุดจิตอาสาเฝ้าระวังช้างป่าทราบ

นายนายฤทธิ์ณรงค์ (ญาติทางภรรยาผู้เสียชีวิต) กล่าวว่า เมื่อเช้าได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าน้องชายถูกช้างเหยียบตายที่ไร่อ้อย ตอนแรกก็ไม่เชื่อจึงมาดูด้วยตาพบว่าน้องชายของตัวเองถูกช้างป่าทำร้ายเสียชีวิตจริง ไม่คิดว่าเหตุการณ์จะเกิดกับครอบครัวของตนเอง  ปัญหาเรื่องช้างตนว่าแก้ปัญหาได้  แต่เขาไม่แก้กัน  วอนผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบหาทางแก้ปัญหาอย่างจริงจัง