เมื่อวันที่ 23 มกราคม 2568 ถือว่าเป็นวันที่พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ฉบับที่ 24 ในประเด็นเกี่ยวกับการสมรส มีผลบังคับใช้ ซึ่งเป็นไปตามที่กำหนดไว้ในประกาศราชกิจจานุเบกษาในวันที่ 24 กันยายน 2567 ซึ่งมีประเด็นสาระสำคัญที่แก้ไขเพิ่มเติม ซึ่งผู้เขียนขอแยกเป็น 7 หัวข้อหลักดังต่อไปนี้

การหมั้น ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1435, 1437, 1439, 1440, 1441, 1442, 1443, 1445, 1446, 1447/1 ซึ่งเดิมกำหนดอายุของผู้หมั้นไว้ “17 ปี” โดยแก้ไขใหม่
เป็น “18 ปี” และเปลี่ยนถ้อยคำจาก “ชาย หญิง” เป็น “ผู้หมั้น ผู้รับหมั้น”

เงื่อนไขการสมรส ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1448, 1449, 1450, 1452, 1453, 1458, 1460 ซึ่งเดิมกำหนดอายุของผู้สมรสไว้ “17 ปี” โดยแก้ไขใหม่เป็น “18 ปี”
และเปลี่ยนถ้อยคำจาก “ชาย หญิง” เป็น “บุคคล บุคคลทั้งสองฝ่าย”

ความสัมพันธ์ของคู่สมรส ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1461, 1462, 1463 เปลี่ยนถ้อยคำจาก “สามี ภริยา” เป็น “คู่สมรส”

ทรัพย์สินระหว่างสมรส ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1465,1469, 1470, 1475, 1476, 1476/1, 1477, 1479, 1481, 1482, 1483, 1484, 1484/1, 1485, 1486, 1487, 1488, 1489, 1490, 1491, 1492, 1492/1, 1493 เปลี่ยนถ้อยคำจาก “สามี ภริยา” เป็น “คู่สมรส”

ความเป็นโมฆะของการสมรส ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1489, 1490, 1491, 1492, 1492/1, 1493, 1498, 1499, 1504, 1508, 1510, 1515, 1516, 1517, 1520, 1522, 1523, 1530, 1532, 1533 เปลี่ยนถ้อยคำจาก “สามี ภริยา” เป็น “คู่สมรส”

บิดามารดากับบุตร ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1536, 1537, 1538, 1539, 1541, 1542, 1543,1544, 1545, 1598/15, 1598/17 เปลี่ยนถ้อยคำจาก “สามี ภริยา” เป็น “คู่สมรส”

ค่าอุปการะเลี้ยงดู ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1598/38, 1606, 1625, 1628 เปลี่ยนถ้อยคำจาก “สามี ภริยา” เป็น “คู่สมรส”

ซึ่งรายละเอียดดังกล่าวเป็นเสมือนสารบัญในการวิเคราะห์ข้อกฎหมายเกี่ยวกับการสมรสเท่าเทียมที่แก้ไข ซึ่งปรับให้เข้าและสอดคล้องเกี่ยวกับ ความเท่าเทียมทางเพศสภาพ เพศวิถี ซึ่งเป็นสิทธิเบื้องต้น เพื่อให้บุคคลทุกคนมีศักดิ์ศรีและมีสิทธิ
เท่าเทียมกัน

ส่วนรายละเอียดการตีความกฎหมายมีความแตกต่างจากเดิมอย่างไรในแต่ละหมวดและแต่ละประเด็นผู้เขียนคงได้ มีโอกาสนำ มาเขียนในตอนต่อไป