nn เมื่อพูดถึงพวกมารหัวขน (แก๊งอุบาทว์คอลเซ็นเตอร์) ที่เข้าไปสิงสถิตทำความชั่วร้ายให้ประเทศเพื่อนบ้านและสร้างปัญหาให้ประชาชนคนไทยเดือดร้อนมาเนิ่นนาน คนแล้วคนเล่าปีแล้วปีเล่า สุดท้าทายอำนาจรัฐอย่างสาหัสสากรรจ์ เพราะรังใหญ่ศูนย์กลางชั่วอยู่ในประเทศเพื่อนบ้าน เมื่อเจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายสนธิกำลังกวาดล้าง จับ, ปราบฯ, ตัดสัญญาณไฟฟ้า, ทำลาย, ติดตามตัว ขณะเดียวกัน เพื่อนบ้านเข้าร่วมเล่นอันสืบเนื่องจากการประสานงานทางการเมือง จับส่ง “ผีเปรตในคราบร่างมนุษย์” ให้ทางการไทยซึ่งคอลเซ็นเตอร์ที่ถูกหลอกถูกบังคับให้กระทำชั่วนั้นมีเหตุมีผล “รับได้”

nn อย่างไรก็ตาม ต้องชื่นชมว่างานนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจทำงานกันหนักเพื่อค้นเปิดประวัติสกรีนกลั่นกรองบุคคลดังกล่าวว่าถูกหลอกหรือสมัครใจ หรือเป็นพวกสิ้นคิดเป็นสมาชิกแก๊งค้ามนุษย์หรือไม่ ถ้าถูกหลอกก็พอจะนำเข้าสู่กระบวนการตามกฎหมายได้ แต่พวกสมัครใจกับสมาชิกแก๊งค้ามนุษย์พวกนี้ สังคมเชื่อว่า “หนักแผ่นดิน” ความหมายนี้พูดอีกมุมหนึ่ง คือ เอามาเลี้ยงไว้เสียข้าวสุก

nn สมาชิกแก๊งอุบาทว์ จัญไรพวกนี้ข่าวว่าทางการจีนรับไป 200 กว่าคน ถูกมัดมือมัดเท้ายิงทิ้งสะใจผู้คนที่เดือดร้อนทั่วหน้าทีเดียว ดังนั้น สำหรับทางการไทย ถ้าพบว่าสมาชิกแก๊งระยำซึ่งสมัครใจเข้าไปทำงานร่วมกับ “แก๊งนรก” ทางการไทยไม่ควรให้มันกลับมาหายใจแย่งออกซิเจนคนไทยต่อไปอีกเพราะที่ผ่านมาได้ทำความเดือดร้อนอัปรีย์อัปมงคลให้ประชาชนคนทำมาหากินสุจริตมามาก ไม่เว้นหน้าใครทั้งนั้นหากมันเจาะหาเข้าไปได้ มันจะแสดงความเป็นอมนุษย์ทันที ฉะนั้น การทำให้มันไม่หายใจหรือตายไปนั่นละจะเป็นกุศลใหญ่กับคนไทย ทั้งหมดนี้เป็นเสียงคนไทยที่เจ็บปวดซึ่งสะท้อนออกมา nn ฝุ่นพิษ หรือ PM2.5 ที่รัฐบาลจะต้องจัดการให้เด็ดขาด เพราะมูลเหตุใหญ่เกิดจากความรับผิดชอบของกระทรวง กรม เกี่ยวข้องไม่ชัดเจนในการใช้อำนาจ เมื่ออำนาจใหญ่ระดับกรม กระทรวงอ่อนแอ อำนาจท้องถิ่นอย่าง กทม.ก็ไม่ต่างจาก “เป็ดง่อย” และเรื่องหนึ่งที่ทำให้เขต “กลืนเลือด”เกี่ยวกับการใช้อำนาจ เพราะแม้เขตหรือสำนักสิ่งแวดล้อมจะมีอำนาจระดับหนึ่งในการควบคุมดูแล แต่ด้วยขีดจำกัดความไม่ชัดเกี่ยวกับประเด็นข้อกฎหมาย เขตจึงถูกมองว่าละเลย ละเว้น เช่น เรื่องของ “แพลนท์ปูน” Plant ที่ใน กทม.ย่านการก่อสร้างหนาแน่นทั้งพื้นที่รอบนอกและชั้นใน ประชาชนร้องเรียนอยู่บ่อยๆ เนื่องจากปล่อยฝุ่นฟุ้งกระจาย เรื่องนี้ตามข้อบัญญัติกรุงเทพมหานคร กทม.ก็มีอำนาจเข้าไปดูแลควบคุมบางๆ คือ เข้าไปดูว่าทางผู้ประกอบการเขาแก้ไขฉีดน้ำดับฝุ่นฟุ้งกันมากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง หากเขตเข้าไปแล้วเห็นพฤติกรรมวางเฉยของ “แพลนท์ปูน” การสั่งปิดมันเรื่องใหญ่กระทบทั่ว โดยเฉพาะวัสดุอุปกรณ์การก่อสร้างก็จะมีราคาสูงขึ้นทันที ดังนั้น เรื่องนี้ได้ทำความปวดใจให้กับเขตอย่างมากผู้บริหารต้องชัดเจนเกี่ยวกับแนวทาง ถ้าเข้าไปปิดจะกลายเป็นปมใหญ่ที่ฝ่ายบริหารต้องบอกกับประชาชนให้ชัดว่าเอาอย่างไร ไม่ใช่ให้แค่เขตรับปัญหาสกปรกฝ่ายเดียว วันนี้เขตที่มี “แพลนท์ปูน” ในพื้นที่ต่างอยู่ในภาวะ “กระอักเลือด” ทั่วหน้า ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าการแก้ไขปลายเหตุ nn

ไผ่ฎำ