ความคืบหน้ากรณีเมียหลวงออกมาแฉสามีฮุบโรงงานกระดาษพันยาเส้นและยาเส้น โดยอ้างเป็นคนโสดและหม้าย โอนชื่อที่ดินและทรัพย์สินเกือบ 100 ล้านให้เป็นลูกของเมียน้อย ส่วนลูกๆ เมียหลวง ก็ออกมาแฉพ่อเจ้าชู้เข้าไส้ ในใจอาจจะโดนของใส่ แต่อีกใจคิดว่าเป็นเพราะนิสัยพ่อเอง ล่าสุดวันนี้ เมียหลวงและลูกๆ เปิดใจอีกครั้ง ไม่ยอมเดินหน้าหัวชนฝาฟ้องหย่า หวังแบ่งสินสมรสจะได้แบ่งให้ลูกๆ ทั้ง 3 คน

วันนี้ (24 ก.พ.68) ผู้สื่อข่าวรายงานความคืบหน้า จากกรณี"เจ๊อ้อย" อายุ 64 ปี เจ้าของโรงงานกระดาษพันยาเส้นและจำหน่ายยาเส้นชาวจ.อุดรธานี  ถูกสามีชื่อ"เฮียปลา" อายุ 61 ปี ฮุบโรงงานผลิตกระดาษพันยาเส้นและจำหน่ายยาเส้นเอาไว้คนเดียว ความรักที่อยู่ด้วยกันมาเกือบ 40 ปี ร่วมทุกข์ร่วมสุขก่อร่างสร้างตัวทำธุรกิจมาด้วยกัน แต่สุดท้ายสามีแอบยักย้ายเททรัพย์สินต่างๆ ไปให้ลูกเมียน้อยนอกทะเบียนสมรสลูกๆ ที่เกิดจากเมียหลวง 3 คนไม่ได้อะไรเลย แถมยังถูกไล่ออกจากบ้าน ทั้งแม่ และลูกๆ ต้องพากันไปเช่าบ้านอยู่

ส่วนลูกๆ ทั้งสามคนคือน้องโบ,บรุ๊คและน้องเฟิร์น ก็ออกมาแฉพ่อแท้ๆ ทำร้ายร่างกายหลายครั้ง ไม่ให้เข้าบ้านและโรงงานฯ จนต้องพากันออกมาอยู่ห้องเช่า อยากถามคนเป็นพ่อจิตใจทำด้วยอะไร ลูกตัวเองแท้ๆ แถมพ่อยังมีนิสัยเจ้าชู้มีเมียมากกว่า 10 คน เคยทุ่มเงินซื้อรถยนต์เพื่อแจกให้พี่น้องและเอามาใช้ถึง 8 คันเพื่อให้เซลล์สาวได้ยอด หวังจะได้เขามาเป็นเมีย สุดท้ายก็ได้มาเป็นเมียจริงๆ

ล่าสุดวันนี้"เจ๊อ้อย" บอกกับนักข่าวอีกว่า วันนี้ก็สบายใจหลังมีข่าวออกมา เปิดเป็นการระบาย มีคนโทร.มาให้กำลังใจเยอะมาก ทั้งยังมีลูกค้าเก่าโทร.มาหา เขาเข้าใจว่า โรงงานกระดาษที่ทำอยู่ยังเป็นของเจ๊อ้อย แต่พอรู้เรื่องราวลูกค้าก็พร้อมจะกลับมาอุดหนุนอีก  ส่วนเรื่องฟ้องร้องหย่าสามี ก็จะเดินหน้าต่อไปไม่ยอม เพื่อต้องการให้แบ่งสินสมรส จะได้นำทรัพย์สินมาแบ่งให้ลูกๆ ทั้ง 3 คนคือน้องโบ,บรุ๊คและน้องเฟิร์น เพราะลูกทั้งสามคนเขาไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย มีที่ดิน 1 ไร่และร้านในโรงงานก็เข้าไม่ได้เพราะพ่อปิดประตูรั้วเอาไว้ ตอนนี้ตนไม่ยอมแล้วขอให้เป็นเรื่องของศาลแล้วกัน

ส่วนน้องโบและน้องเฟิร์น บอกกับนักข่าวอีกว่า เรื่องที่เกิดขึ้นไม่คิดว่าจะเป็นถึงเพียงนี้ พวกเราเป็นลูกแท้ๆ ของพ่อ ที่ออกมาบอกกับสื่ออยากจะบอกว่า เราเป็นลูกของพ่อและแม่ที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย อยากให้แม่ได้รับความเป็นธรรมและควรจะได้ทรัพย์สินในส่วนที่แม่จะได้ แต่นี่พ่อโอนทรัพย์สินไปให้ลูกของภรรยาอีกคนจนหมดแล้ว  เราอยากให้แม่อยู่สบายในช่วงบั้นปลายชีวิตแต่นี่แม่ต้องเครียด หาวัดเป็นพึ่งทางใจและต้องออกมาเช่าบ้านอยู่ ทั้งๆ ที่บ้านตัวเองก็ไม่แต่อยู่ไม่ได้ อยากจะบอกพ่อว่า ให้คิดถึงยามลำบากที่พ่อและแม่สู้มาด้วยกัน หัวอกคนเป็นลูกพูดไปก็น้ำตาคลอไปทั้งสองคน