ปัญหาเกี่ยวกับกรณี การปล่อยเช่าคอนโดฯ รายวันให้แก่นักท่องเที่ยวจนเกิดผลกระทบต่อเจ้าของร่วม ทั้งปัญหากรณีความไม่เป็นส่วนตัวรวมถึงความปลอดภัยนั้น มีในกฎหมายสำคัญที่ใช้ควบคุมและแก้ปัญหาดังกล่าวอยู่แล้วคือพระราชบัญญัติโรงแรม พ.ศ.2547 ซึ่งได้ บัญญัติคํานิยามของ “โรงแรม” ไว้ว่า หมายถึง “สถานที่พักที่จัดตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ในทางธุรกิจเพื่อให้บริการที่พักชั่วคราวสําหรับ คนเดินทางหรือบุคคลอื่นใดโดยมีค่าตอบแทน...”

โดยในการประกอบกิจการโรงแรมนั้น จำเป็นต้อง มีใบอนุญาตตามกฎหมาย หากผู้ประกอบการไม่มีหรือไม่รับอนุญาตถือว่าเป็นการ ประกอบธุรกิจโรงแรม โดย
มิได้รับอนุญาตจากนายทะเบียน” ซึ่งมีความผิดตามมาตรา 15 วรรคหนึ่ง ประกอบมาตรา 59มีระวางโทษจําคุกไม่เกิน 1 ปี หรือปรับไม่เกิน 20,000 บาท หรือทั้งจําทั้งปรับ และปรับอีกวันละไม่เกิน 10,000 บาท ตลอดเวลาที่ยังฝ่าฝืนอยู่

นอกจากนี้กรณีที่ผู้พักอาศัย กระทำการฝ่าฝืนกฎของนิติบุคคล หรือก่อให้เกิดกลิ่นควัน เสียงดัง สิ่งปฏิกูลหรือขยะ ความเดือดร้อนรำคาญนั้นยังเป็นความผิดตาม
ประมวลกฎหมายอาญา รวมทั้งพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ.2535 มาตรา 25 อีกด้วย

ดังนั้นคณะกรรมการนิติบุคคลอาคารชุดรวมถึงเจ้าของร่วม ไม่จำต้องออกกฎหรือระเบียบใดๆ เพิ่มเติมให้ยุ่งยากซับซ้อนเนื่องจากในทางเทคนิคอาจจะเกิดอุปสรรคเกี่ยวกับผลโหวตของคะแนนเนื่องจากจำนวนสัดส่วนของผู้ถือกรรมสิทธิ์ ของฝ่ายที่เสียประโยชน์หรือปล่อยห้องให้เช่าอาจมีจำนวนมากกว่า หรือทำให้ไม่ได้สัดส่วนคะแนนตามที่กฎหมายกำหนด

ดังนั้นหากพบการประกอบกิจการโรงแรมโดยไม่อนุญาตจากนายทะเบียน ผู้ที่พบเห็นสามารถนำพยานหลักฐาน อาทิภาพถ่าย คลิปวีดีโอ รวมถึงคลิปจากกล้องวงจรปิดของอาคาร ที่มีผู้คนสัมภาระเข้า-ออก ในห้องที่ต้องสงสัย สับเปลี่ยนหมุนเวียนดังกล่าว แจ้งต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง เพื่อดำเนินการตามขั้นตอนกฎหมายได้ทันที

ซึ่งกฎหมายดังกล่าวมีโทษทางอาญา ดังนั้นการร่วมกระทำความผิดจึงถือตามหลักกฎหมายอาญาเช่นเดียวกันไม่ว่าจะเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ห้องชุดดังกล่าวแทน(นอมินี) ผู้รับเงินค่าเช่า ผู้ให้ความสะดวก ไม่ว่าจะเป็นผู้เปิด หรือปิดประตูห้องพักให้แก่ผู้พักอาศัย ก็ถือว่าเป็นผู้ร่วมกระทำความผิดได้เช่นเดียวกัน