ศาลรัฐธรรมนูญ แจงวินิจฉัยพ.ร.ก.อุ้มหายขัดรธน. ไม่มีผลย้อนหลังให้การกระทำระหว่างที่ใช้บังคับเสียไป แนะหน่วยงานรัฐกำหนดแนวปฏิบัติให้จนท. เพื่อแก้ไขข้อจำกัดในการปฏิบัติให้เป็นไปตามกม.

วันนี้(18พ.ค.) ศาลรัฐธรรมนูญ ได้ชี้แจงเพิ่มเติมกรณีวินิจฉัยว่าพ.ร.ก.แก้ไขเพิ่มเติมพ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565 พ.ศ. 2566 ไม่เป็นไปตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 172 วรรคหนึ่ง และให้พระราชกำหนดฉบับดังกล่าวไม่มีผลใช้บังคับมาแต่ต้น ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 173 วรรคสามนั้น โดยที่รัฐธรรมนูญ มาตรา 173 วรรคสาม บัญญัติว่าในกรณีที่ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่า พระราชกำหนดใดไม่เป็นไปตามมาตรา 172 วรรคหนึ่ง ให้พระราชกำหนดนั้นไม่มีผลใช้บังคับมาแต่ต้น อย่างไรก็ตาม การที่พระราชกำหนดนี้ไม่มีผลใช้บังคับมาแต่ต้น ย่อมไม่กระทบต่อกิจการที่ได้เป็นไปในระหว่างที่ใช้พระราชกำหนดนั้นซึ่งสอดคล้องกับที่รัฐธรรมนูญ มาตรา 172 วรรคสาม บัญญัติไว้ในกรณีที่รัฐสภาไม่อนุมัติพระราชกำหนดให้พระราชกำหนดนั้นตกไป แต่ทั้งนี้ ไม่กระทบต่อกิจการที่ได้เป็นไปในระหว่างที่ใช้พระราชกำหนดนั้น

สำหรับการดำเนินการเพื่อให้เป็นไปตามพ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการทรมาน และการกระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565 หลังจากที่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัย หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง สมควรกำหนดแนวทางปฏิบัติให้กับเจ้าหน้าที่ของรัฐผู้รับผิดชอบ เพื่อแก้ไขข้อจำกัดของหน่วยงานในการปฏิบัติให้เป็นไปตามพ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการทรมานและการ กระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565 (อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง:ศาลรธน.ชี้พรก.ขยายเวลาพรบ.อุ้มหาย ไม่เป็นไปตามรัฐธรรมนูญ)