วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2567 เพจเฟซบุ๊ก P.khondee (พี่คนดี กวีสมัครเล่น) โพสต์ข้อความพร้อมบทกลอนหัวข้อ “ผู้โจมตีสถาบัน” ระบุว่า ถึงจุดนี้มันน่าจะเห็นชัดเจนกันแล้วนะว่า มันไม่ใช่แค่เรื่อง “เด็กไร้เดียงสาตาดำดำมาขอทำโพลล์” หยุดทำหน้ามึน แกล้งโง่ กันได้แล้ว

053/2024 ผู้โจมตีสถาบัน

   อยากมี “เสรีภาพ” แต่ไม่ทราบ เรื่องใดอื่น

ชีวิต จึงขมขื่น ถูกยื่นหยิบ ความฉิบหาย

อยู่ดี ไม่ว่าดี ให้อัปรีย์ สนตะพาย

คิดล้ม ล่มกฎหมาย  เพราะงมงาย เป็นฟายงง

   อ้างจัง “ตั้งคำถาม” แต่ลามปาม หยามเหยียดเจ้า

คนที่ ไม่งี่เง่า ยินคำถาม เห็นความประสงค์

คนดี มีเสรี แต่อัปรีย์ มีโทษลง

ให้ขัง ไว้ในกรง กันมาป่วน ชวนรำคาญ

    ท่องบ่น “คนเท่ากัน” แต่ก็ดัน ดัดจริต

ท่องว่า ตนมีสิทธิ์ ปั้นหน้ายักษ์ แล้วหักหาญ

ยิ่งทำ ก็ยิ่งชั่ว ยิ่งเอาตัว เองประจาน

พระองค์ ท่านทรงงาน ไประราน ท่านทำไม

    จากเป็น “เยาวชน” เป็น “บุคคล อนาคต”

ดูกลาย คล้ายกบฏ เพราะขับรถ ไปจี้ไล่

บีบแตร ขบวนเสด็จ แล้วหาเหตุ ก่อเภทภัย

ล่อตีน จากคนไทย ผู้รักใคร่ สถาบัน

    ขอเลิก “หนึ่งหนึ่งสอง” ร้องตะโกน ว่าโดนแกล้ง

คนเห็น กันแจ่มแจ้ง หยุดตะแบง ให้น่าขัน

พี่ทา เขียนมาอวย ชมที่ช่วย เป็นแรงดัน

ก็เลย หลงงงงัน เอาหัวนั้น มาพาดพลี

   อ้างสิทธิ์ “การคิดต่าง” แต่มันอ้าง ไม่ถูกเรื่อง

ไม่ใช่ เรื่องการเมือง ไม่ใช่เรื่อง กีฬาสี

เป็นเรื่อง ก่อการร้าย เรื่องทำลาย สามัคคี

เป็นเรื่อง ของอัปรีย์ ผู้ราวี สถาบัน