วันที่ 17 มกราคม 2568 นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ประธานพรรคไทยภักดี โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กว่า ข้อมูลล่าสุดโรงพยาบาลตำรวจ ส่งเวชระเบียนให้แพทยสภาบางส่วน จึงสงสัยได้ว่า เวชระเบียนที่มากกว่านั้นไม่มี จึงไม่ส่ง

ปกติแล้วเวชระเบียนของผู้ป่วย จะถูกเก็บเป็นอย่างดี เพื่อประโยชน์ในการรักษา และทบทวนผลการรักษาในอดีต หรือมีปัญหาเกี่ยวกับผู้ป่วย การรวบรวมส่งเวชระเบียนจึงง่ายมาก

การที่โรงพยาบาลตำรวจส่งมาบางส่วน จึงเชื่อได้ว่า เขามีแค่นั้น การที่มีแค่นั้นก็แสดงว่า แพทย์สั่งรักษาแค่นั้น เวชระเบียนจึงมีแค่นั้น

ถ้าผู้ป่วยวิกฤตต่อเนื่อง 180 วัน ต้องมีการสั่งการรักษาทุกวัน แบบต่อเนื่อง ถ้ามีเวชระเบียนแค่นั้นก็แสดงว่า มีการสั่งการรักษาไม่มาก ก็แสดงว่า ผู้ป่วยไม่วิกฤติ

จะไปหาเวชระเบียนได้อย่างไรเพราะ

1.คนไข้วิกฤตจะไม่ทำ MRI แต่รายนี้ทำ

2.คนไข้วิกฤตจะไม่ผ่าตัดด้วยกล้อง (scope) จะรอให้พ้นวิกฤตก่อน แต่รายนี้ทำ

3.คนไข้วิกฤตต้องติดเตียง แขนขาจะลีบลง แต่รายนี้ไม่มีร่องรอย

4.คนไข้วิกฤตจะถูกฟ้องด้วยแล็บ จะต้องถูกเจาะเลือด x-rays หรือCT scan เพื่อส่งแลปแบบต่อเนื่อง จะหาผลแล็บได้ไหม

5.คนไข้วิกฤตก่อนกลับบ้าน อ้างว่าช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ได้คะแนนประเมิน 9 คะแนน จากเต็ม 20 คะแนน สภาพที่อ้าง ผู้ป่วยต้องมีปัญหา 5.1 การกินอาหาร 5.2 การเคลื่อนที่ไปมาภายในบ้าน 5.3 การขึ้นลงบันได 5.4 การลุกจากเตียง 5.5 การใส่เสื้อผ้า 5.6 การใช้ห้องน้ำ 5.7 การล้างหน้า หวีผม แปรงฟัน 5.8 การอาบน้ำ 5.9 กลั้นอุจจาระ 5.10 กลั้นปัสสาวะ

การบันทึกเหล่านี้ อย่างน้อยแพทย์เจ้าของไข้และพยาบาลที่ดูแลตึกนั้น ต้องบันทึกลงในรายงานของตนเอง และเก็บไว้ในเวชระเบียน

เพราะสภาพผู้ป่วยรายนี้ ยังอยู่ในโรงพยาบาลตำรวจตลอด จะต้องมีบันทึกนี้เป็นหลักฐานในเวชระเบียนด้วย มีไหม? รวมทั้งบันทึกผู้ประเมินและที่มาของ 9 คะแนนในเวชระเบียน มีไหม?

ส่งเวชระเบียนมาบางส่วน แค่นี้ก็สามารถสรุปได้อย่างเป็นทางการว่า “ป่วยทิพย์”