(ต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว)

สำหรับเรื่องที่หารือนี้ เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงว่าผู้นี้ได้กระทำผิดในระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2528-วันที่ 17 พฤศจิกายน 2529 และศูนย์กามโรคเขตฯ ได้สั่งลงโทษภาคทัณฑ์ เมื่อวันที่5 ตุลาคม 2530 ซึ่งเป็นการกระทำผิดก่อนวันที่ 5 ธันวาคม 2530 และได้ถูกลงโทษก่อนวันที่พระราชบัญญัติฉบับนี้ใช้บังคับ ผู้นี้จึงได้รับการล้างมลทินตามพระราชบัญญัติดังกล่าวไปแล้ว กรมควบคุมโรคติดต่อจึงไม่อาจดำเนินการทางวินัยแก่ผู้นี้ในกรณีที่ผู้นี้ได้ถูกลงโทษ ภาคทัณฑ์ ดังกล่าวได้อีก

(หนังสือสำนักงานก.พ.ที่นร 0711/ล 227 ลงวันที่ 17 มีนาคม2531) ตรงนี้เรียกว่า กลเม็ดการเอาเปรียบทางราชการโดยเอาชนะตามข้อกฎหมายแต่ไม่พูดถึงข้อเท็จจริง ควรดูเอาไว้เป็นตัวอย่างแต่ไม่ควรนำไปปฏิบัติเลย เห็นแก่ราชการเถิดครับ...

(8) กระทรวงยุติธรรมได้หารือปัญหาเกี่ยวกับการลงโทษทางวินัยไปยังสำนักงานก.พ.จำนวน 2 ประการ นั้น

สำนักงานก.พ.ได้พิจารณาแล้วมีความเห็น ดังนี้

ประเด็นที่ 1 กรณีนี้เริ่มจาก เจ้าหน้าที่ธุรการของศาลจังหวัดแห่งหนึ่งกระทำผิดวินัยเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2530 ได้รับหนังสือนำส่งหมายและตั๋วแลกเงินของศาลต่างๆ จำนวน 5 ฉบับ รวมเป็นเงิน 2,000 บาทแต่ไม่ลงทะเบียนรับและไม่เสนอคำพิพากษาเพื่อสั่งการกลับนำตั๋วแลกเงินไปแลกเงินเพื่อนำไปใช้ส่วนตัว อธิบดีผู้พิพากษาได้แต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นทำการสอบสวนแล้วเห็นว่าเป็นกรณีกระทำผิดวินัยไม่ร้ายแรงจึงสั่งลงโทษตัดเงินเดือน 10% เป็นเวลา4 เดือนตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2530 (คำสั่งลงวันที่ 3 มิถุนายน 2530) กระทรวงยุติธรรมพิจารณาแล้วเห็นว่า กรณีนี้เป็นการกระทำผิดฐานทุจริตต่อหน้าที่ราชการตามมาตรา 67 วรรคสามแห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.2518 ควรลงโทษปลดออกจากราชการ จึงส่งเรื่องให้ อ.ก.พ.กระทรวงยุติธรรมพิจารณา ขณะที่ดำเนินการอยู่นั้น ได้มีพระราชบัญญัติล้างมลทินในโอกาสที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงมีพระชนมพรรษา 60 พรรษา พ.ศ.2530กำหนดให้ล้างมลทินให้แก่ผู้ถูกลงโทษทางวินัย ซึ่งกรณีของผู้นี้อยู่ในเกณฑ์ที่จะได้รับการล้างมลทินด้วย แต่กระทรวงยุติธรรมเห็นว่าคำสั่งลงโทษผู้นี้ไม่เหมาะสมกับความผิด จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงคำสั่งใหม่ คำสั่งดังกล่าวจึงไม่ชอบ ทำให้ผู้นี้ จึงขอให้ก.พ.พิจารณาว่ากระทรวงยุติธรรมจะนำเรื่องนี้เสนออ.ก.พ.กระทรวงยุติธรรมเพื่อพิจารณาโทษทางวินัยผู้นี้ได้หรือไม่ประการใดนั้น

(อ่านต่ออาทิตย์หน้า)