เมื่อวันที่ 2 เมษายน 2568 เพจเฟซบุ๊ก "พรรคเส้นด้าย - Zendai Party" ได้โพสต์ข้อความระบุว่า หมดโปร April’s fool day คงต้องคุยกันด้วยเหตุผลกันแล้วครับทุกคน

ชัชชาติ: ผู้ว่าฯ แห่ง Public Relations ไม่ใช่ Public Reform

นับตั้งแต่วันแรกที่รับตำแหน่ง ผู้ว่าฯ ชัชชาติพาตัวเองเข้าสู่สปอตไลท์ของ PR อย่างต่อเนื่อง

แม้แต่การจัดการตึกถล่มก็ยังไลฟ์

โพสต์ทุกเช้า ไลฟ์ทุกวัน ลงพื้นที่ทุกสัปดาห์ — แต่เราต้องถามว่า:

สาระอยู่ที่ไหน?

ระบบเปลี่ยนจริงหรือยัง?

นี่ยังไม่นับว่า คนกรุงเทพฯ ยังต้องเดินบนทางเท้าที่ลื่น ขรุขระ เต็มไปด้วยสายไฟห้อย และฝาท่อเปิด

คนพิการยังเข้าเมืองไม่ได้ คนชราเดินไปหาศูนย์สุขภาพไม่ได้ รถติดแบบไร้ทางออก

สำนักงานเขตยังคงเต็มไปด้วยระบบเส้นสาย ข้าราชการยังไม่กลัวประชาชน

แปลว่า “ภาพสวย ๆ” ไม่ได้เปลี่ยน “โครงสร้างเน่า ๆ” ที่เราต้องอยู่ร่วมกับมันทุกวัน

⸻

ไม่มีผลงานเชิงระบบ = ไม่มีอนาคตสำหรับเมืองหลวงนี้

ลองถามง่าย ๆ ว่า:

• ผังเมืองใหม่ ออกหรือยัง?

• ถนนหลักทั้งหมด มีเส้นไหนที่ซ่อมครบ บูรณะเสร็จ เรียบทั้งสาย?

• ระบบขนส่งมวลชน กทม. ช่วยแก้รถติด หรือกลายเป็นแค่เรื่องของ “เอกชนกำไร”

• เขตไหนในกรุงเทพฯ ที่ประชาชนรู้สึกว่า “สำนักงานเขตไม่มีการทุจริต โปร่งใส ตรวจสอบได้” บ้าง?

เมืองนี้ไม่ได้ต้องการผู้ว่าเดินเร็ว แต่ต้องการผู้ว่าออกแบบระบบที่ไม่ต้องให้ตัวเองไปทุกที่

เมื่อคุณเป็น CEO เมืองหลวง แล้วต้องลงไปจับเรื่อง “หลอดไฟเสียที่เขตบางนา” นั่นไม่ใช่ความทุ่มเท แต่มันสะท้อนว่า ระบบราชการของคุณล้มเหลวจนต้องทำเองทุกอย่าง

และสิ่งที่น่าห่วงที่สุดคือ — คนส่วนหนึ่งหลงใหลกับสิ่งนี้

หลงว่า “ผู้ว่าวิ่งเก่ง ใจดี ลงพื้นที่” คือการบริหารที่ดี ทั้งที่จริงคือ “การแก้ปัญหาเชิงจุด” ไม่ใช่ “การวางโครงสร้างระบบเมืองที่ไม่ต้องพึ่งตัวบุคคล”

⸻

สำนักงานเขต = เขตอำนาจเถื่อน ที่ไร้ Accountability

พรรคเส้นด้ายได้รับเสียงสะท้อนมากมายจากชาวกรุงเทพฯ ที่บอกตรง ๆ ว่า:

• จ่ายใต้โต๊ะให้เขตเร็วกว่าเดินเรื่องเอง

• บางเขตปล่อยให้มีสิ่งปลูกสร้างผิดกฎหมายเพราะ “สายสัมพันธ์”

• ขออนุญาตก่อสร้างต้องมีคนกลาง

• ร้องเรียนไปก็ไม่มีคนรับผิดชอบ

คำถามคือ แล้วผู้ว่าฯ เคย “แฉ” หรือ แก้ไขสิ่งเหล่านี้บ้างไหม?

หรือเราจะเน้นโชว์กล้องแบบ “หน้างาน” แล้วปล่อยให้เบื้องหลังเน่าต่อไป?

⸻

เปรียบเทียบง่าย ๆ กับเมืองใหญ่ทั่วโลก

ลองดูเมืองใหญ่ที่คนพูดถึงเสมอ เช่น โตเกียว โซล สิงคโปร์ หรือแม้แต่ดูไบ

• ระบบขนส่ง: แม่นยำ วางระยะยาว

• ผังเมือง: มีการเวนคืน มีการออกแบบล่วงหน้า

• การจัดเก็บขยะ: ไม่ต้องให้ผู้ว่าฯ ไปโพสต์เอง

• สำนักงานเขต: เป็นเครื่องมือของประชาชน ไม่ใช่เจ้านายของประชาชน

แต่กรุงเทพฯ ภายใต้การบริหารของผู้ว่าฯ ชัชชาติ กลับมีจุดแข็งเพียงอย่างเดียว — ยอดวิว

⸻

พรรคเส้นด้ายขอย้ำว่า:

“เราไม่ได้วิจารณ์ผู้ว่าเพราะเราเกลียด แต่เพราะเรารักเมืองนี้มากพอจะไม่ปล่อยให้มันถูกหลอกด้วยภาพลักษณ์”

“ผู้ว่าฯ ไม่ได้ถูกเลือกมาเพื่อเป็นเซเลบ แต่เพื่อเป็นสถาปนิกของเมืองที่มีระบบ ตรวจสอบได้ และไม่ผูกอยู่กับตัวบุคคล”

ถ้าคุณคิดว่า เราวิพากษ์วิจารณ์แรงไป — ลองเดินดูทางเท้าหน้าเขตบ้านคุณ

ลองโทรแจ้งสำนักงานเขต แล้วรอดูว่าจะมีคนสนใจหรือไม่

ลองถามตัวเองว่าเมืองนี้ดีขึ้นจาก 3 ปีก่อนหรือแค่มีรูปสวยให้แชร์มากขึ้น?

แล้วคุณจะเข้าใจว่า สิ่งที่พรรคเส้นด้ายพูด ไม่ใช่การโจมตี แต่คือการปลุกให้ตื่น

- 006