“สิบแปดมงกุฎ” มีความหมายตามพจนานุกรมไทยแปลว่า “ยอดนักเลง” หรือ “ผู้ที่มีเล่ห์เหลี่ยมมาก”

แต่ในความหมายที่คนไทยส่วนใหญ่นำคำว่า “18 มงกุฎ”มาใช้นั้น ล้วนหมายถึง “พวกมิจฉาชีพสุดแสบ ทุราจารขยันหลอกลวงอย่างสุดซีม่า พวกตอแหลกระแตวับตัวแม่พวกตลบตะแลงตัวพ่อ และพวกต้มตุ๋นเหนือกว่าพ่อครัวกระทะเหล็ก” เป็นต้น

มีคนไทยที่มี “ดีเอ็นเอขี้สงสัย” จำนวนไม่น้อยต่างกังขาว่า “ทำไมมนุษย์ศรีธนญชัย เก่งทั้งในการเหวงและกระติกได้เก่งฉกาจฉกรรจ์ จึงถูกเรียกเป็น 18 มงกุฎ?”

เหตุใด “จอมหลอกลวง” ทั้งหลายและ “ผู้มีเล่ห์เหลี่ยมยกกำลังสาม” ทั้งปวง ทำไมไม่ถูกเรียกเป็น “3 มงกุฎ” หรือ “18 ตอแหล” หรือ “16 ทุราจาร”?

ต้องยอมรับว่า ไม่มีนักภาษาศาสตร์ท่านใด ทำการตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับคำว่า “18 มงกุฎ” ให้กระจ่างแจ้ง

แท้จริง คำว่า “18 มงกุฎ” นั้นได้ปรากฏอยู่ใน “มหากาพย์รามเกียรติ์” แห่งเดียวเท่านั้น โดยไม่ได้มีความหมายแปลว่า “ยอดนักเลง หรือผู้มีเล่ห์เหลี่ยมมาก” ตามพจนานุกรมไทย

อีกทั้งไม่ได้มีความหมาย “บ่งบอก” ไปถึงมิจฉาชีพทั้งปวง เช่น “ทุราจารขยันต้มตุ๋น มนุษย์ตอแหลกระแตวับตัวแม่จอมตลบตะแลงตัวพ่อ ศรีธนญชัยที่เหวงและกระติกได้เหนือกว่าใคร” ทั้งสิ้น

ในมหากาพย์รามเกียรติ์นั้น “18 มงกุฎ” หมายถึง “18 ยอดวานร” ที่เป็นลิงระดับ ขุนพลสุดห้าว สังกัดกองทัพของหนุมาน ทำการล้างผลาญพงศ์เผ่ายักษ์อย่างสุดมัน และฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อสุราในเครือข่ายทศกัณฐ์อย่างสุดแสบ

“18 มงกุฎ” ในมหากาพย์รามเกียรติ์นั้น ประกอบไปด้วย “นิลขัน นิลปานัน นิลปาสัน นิลราช นิลเอก นิลพัท กุมิตัน เกยูร มายูร มาลุนทเกสร สุรกานต์ สุรเสน ไชยามพวานทวิพัท และโกมุท” เป็นต้น

ในบรรดา “ขุนศึกวานรยอดฝีมือ” ในกลุ่ม “18 มงกุฎ” นั้น คงระบุได้ว่า “วานรยอดฝีมือ” มีความเก่งเทียบเท่า “หนุมาน” นั้น ได้แก่ “18 มงกุฎ” ที่ชื่อว่า “นิลพัท” ครับ

ส่วน “18 มงกุฎ” ที่เป็นนักต้มตุ๋นบันลือโลกนั้น มีมากมายจนนำมาจาระไนกันไม่หมด

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม