เป็นความน่าสมเพชอย่างที่สุดกับการที่รัฐบาลถูกรัฐมนตรีร่วมรัฐบาลประณาม ว่าเป็นรัฐบาลที่ล้มเหลว ทำงานโดยไร้ประสิทธิภาพ ไม่สามารถแก้ปัญหาใดๆ ให้ประเทศชาติได้ มิหนำซ้ำยังสร้างปัญหาให้กับชาติบ้านเมืองอีก

แต่ขณะเดียวกัน ก็ต้องบอกว่าถือเป็นความอุบาวท์เลวชาติเช่นกัน ที่รัฐมนตรีซึ่งร่วมทำงานกับรัฐบาลมาโดยตลอด แต่กลับออกมากล่าวประณามรัฐบาลที่ตนเองร่วมคณะทำงาน ซึ่งการแสดงพฤติกรรมเช่นนี้ ก็เท่ากับประณามตัวเองไปด้วย เพราะการที่รัฐบาลใดจะทำงานได้ดี หรือล้มเหลว ก็ต้องมาจากการทำงานร่วมกันของรัฐมนตรีทุกคน ดังนั้น การที่รัฐมนตรีบางคนออกมาด่าทอรัฐบาลว่าทำงานล้มเหลว ก็คือการชี้หน้าด่าตัวเองโดยปริยาย

บ้านเมืองของเรายังมีนักการเมืองจำพวกแสนประหลาด และสุดอุบาทว์อีกมากมาย แม้จะยังพอหานักการเมืองดีๆ ได้บ้าง แต่ก็ต้องบอกตรงๆ ว่าหาได้น้อยมาก หาได้ยากเย็นเสียเหลือเกิน แล้วก็ยิ่งน่าสังเวชหนักเข้าไปอีก ตรงที่นักการเมืองอุบาทว์จำนวนไม่น้อยมักได้กินตำแหน่งรัฐมนตรี แต่ที่อุบาทว์ยิ่งกว่าคือ นายกรัฐมนตรีที่ยอมให้คนอุบาทว์เข้าไปกินตำแหน่งรัฐมนตรี

หากนายกรัฐมนตรีไม่อุบาทว์แล้ว เหตุไฉนจึงปล่อยให้คนอุบาทว์เข้าไปร่วมเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลของตนได้ ถามย้ำว่า หากมั่นใจว่านายกรัฐมนตรีไม่อุบาทว์ แล้วทำไมจึงปล่อยให้คนอุบาทว์เข้าไปกินตำแหน่งรัฐมนตรีในรัฐบาลที่ตนเองเป็นหัวหน้าคณะได้ 

เพราะฉะนั้น นายกรัฐมนตรีไม่ต้องปฏิเสธเรื่องความอุบาทว์ของตนเอง เพราะปฏิเสธอย่างไรก็ไม่มีทางพ้นความผิดไปได้ เนื่องจากนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้ารัฐบาล เป็นหัวหน้าของคณะรัฐมนตรี ดังนั้น หากนายกรัฐมนตรีไม่ยอมให้คนอุบาทว์ไปเป็นรัฐมนตรี คณะรัฐมนตรีก็จะไม่มีคนอุบาทว์เข้าไปร่วมด้วย

แต่เนื่องจาก นายกรัฐมนตรีต้องการจะได้ตำแหน่งมากเสียจนไม่นำพาเรื่องการปล่อยให้คนอุบาทว์เข้าไปร่วมอยู่ในคณะรัฐมนตรี เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็จึงปรากฏว่าในท้ายที่สุดเมื่อรัฐบาลหมดอำนาจ รัฐมนตรีที่มาจากคนอุบาทว์ก็จึงรุมด่า รุมประณาม และสาวไส้รัฐบาลอย่างเมามัน

นี่แหละหนา ที่โบราณว่า คบคนพาล พาลพาไปหาผิดแต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่า เมื่อผู้นำรัฐบาลไม่เป็นที่ชื่นชมศรัทธาของเหล่าบัณฑิต ก็จึงไม่มีบัณฑิตรายใดไปร่วมเป็นรัฐมนตรี แต่เมื่อความกระสันอยากเป็นนายกรัฐมนตรีมีมากเสียจนลืมเหตุลืมผล และลืมหลักการที่ดีงามไปแล้ว ครั้นเมื่อความหน้ามืดตามัวเข้าครอบครองมโนสำนึก ก็จึงทำให้คนที่อ้างว่าตัวเองแสนดี ดีเหลือแสน ดีกว่าใครๆ บนพื้นพิภพนี้ ย่อมให้โจรเข้าไปเป็นรัฐมนตรี เพียงเพราะว่าคนที่อ้างว่าตัวเองดีเสียเหลือเกินต้องการจะเป็นนายกรัฐมนตรี โดยต้องการเสียงสนับสนุนจากโจรให้ช่วยค้ำเก้าอี้แห่งอำนาจไว้ให้มั่นคง เพื่อให้ตนเองนั่งเป็นนายกรัฐมนตรีได้นานครบวาระ

น่าสมเพชเสียนี่กระไรกับการที่คนซึ่งอ้างว่าตนเองนั้นดีแสนดี ซึ่งเคยบริภาษว่านักการเมืองนั้นแสนเลวทราม เป็นตัวก่อปัญหา เป็นตัวโกงบ้าน
กินเมือง เป็นตัวทำลายประเทศชาติ แต่แล้ววันหนึ่งก็กลับกลายว่า คนที่ด่านักการเมืองก็ต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับนักการเมืองที่ตนเองเคยด่าอย่างสาดเสียเทเสีย เพียงเพราะต้องการเสียงของคนชั่วช่วยสนับสนุนให้ตนเองเป็นนายกรัฐมนตรี 

คนที่รู้เท่าทันคนดีต่างวิพากษ์วิจารณ์มาโดยตลอดว่า ตกลงแล้วคนดีเขาสามารถผสมพันธ์ุกับคนชั่วได้หรือ หากคนดียอมผสมพันธ์ุกับคนชั่วแล้ว ยังจะกล้าบอกสังคมอีกหรือว่าตนเองเป็นคนดี มีคนดีที่ไหนที่สามารถผสมพันธุ์กับคนชั่วได้บ้าง 

บัดนี้ เมื่อถึงยามที่คนดีต้องพ้นจากการได้ยึดกุมอำนาจรัฐ แล้วก็ไม่แน่ใจว่าจะได้กลับมามีอำนาจรัฐอีกหรือไม่ ในยามนี้คนดีคงได้ประจักษ์แล้วว่า การที่ตนเองไปผสมพันธุ์กับคนเลว หาได้ทำให้ตนเองกลายเป็นคนดีไปได้ แม้คนดีจะพยายามป่าวร้องตะโกนตลอดเวลาว่าฉันคือคนดี แต่มันก็เป็นแค่เสียงตะโกนของคนที่ยังหลงตัวเอง แล้วคิดว่าตัวเองเป็นคนดี 

หงส์ไม่สมสู่กับกาฉันใด คนดีแท้จริงก็ไม่ผสมพันธุ์กับคนเลวฉันนั้น นับจากวันนี้ไปจนกว่าจะถึงวันที่ประเทศไทยจะมีรัฐบาลชุดใหม่ ก็น่าจะทำให้คนดีที่คิดว่าตัวเองดีเสียเหลือเกินได้บทเรียนราคาแพง แล้วคงได้สำนึกบ้างว่า คนดีจริงๆ นั้น เขาไม่ผสมพันธ์ุกับคนเลวเป็นอันขาด หากคนดีผสมพันธ์ุกับคนเลวแล้ว ก็ไม่ต้องอ้างอีกต่อไปว่า ตนเป็นคนดี แล้วก็ไม่ต้องประหลาดใจ หรือเสียใจเมื่อคนดีจะถูกคนเลวที่ตนผสมพันธุ์ด้วย ด่าว่าทำงานไม่เอาไหน ทำงานไม่เป็น ไม่สามารถแก้ปัญหาให้สังคมได้ แล้วยังสร้างปัญหาให้กับสังคมอีก 

บทเรียนนี้น่าจะทำให้คนดีสำเหนียกว่า หากมั่นใจว่าตนเองเป็นคนดีโดยแท้จริง ต้องปฏิเสธการผสมพันธ์ุกับคนเลวในทุกกรณี แล้วก็ต้องไม่ยอมรับการสนับสนุนใดๆ จากคนเลว แม้ว่าตนเองกระสันจะเป็นนายกรัฐมนตรีมากสักเพียงใดก็ตาม ก็ต้องไม่รับการสนับสนุนจากคนเลว ไม่ปล่อยให้คนเลวเข้าไปร่วมเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลภายใต้การนำของตนที่อ้างว่าเป็นตนดี