โลกวันนี้ การขับไล่รัฐบาล ดูเหมือนจะระบาดไปเกือบทุกชาติ

ไม่ว่าประเทศนั้นจะปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยเต็มใบหรือระบอบประชาธิปไตยครึ่งใบ หรือระบอบเผด็จการเต็มสูบ หากประชาชนส่วนใหญ่ต้อง “จ๊ะเอ๋บวกจ๊ะโอ๋” กับเศรษฐกิจดิ่งนรก ชนิดทุกอย่างแพงทั้งแผ่นดิน หาเช้าไม่พอกินค่ำ คนตกงานอย่างยั้วเยี้ย คนส่วนใหญ่เป็นหนี้เป็นสินจนหัวโตเท่าแตงโมพันธุ์ซูการ์เบบี้โดยรัฐบาลช่วยอะไรไม่ได้

“ช่วยไม่ได้” เพราะมองไปทางไหนมีแต่เสนาบดีกังฉิน รัฐบาลเก่งแต่ “ใช้แมวไปแจวเรือ ใช้เสือไปไถนาและใช้ลาโง่ไปคลี่คลายปัญหาสุดหิน”

การที่ประชาชนออกมาขับไล่รัฐบาลนั้น “ดูให้ดีดีดูให้มันมัน” และ “ดูกันอย่างแยกแยะ” จะเห็นว่า“ม็อบของทุกชาติล้วนมีสไตล์ขับไล่รัฐบาลไม่เหมือนกัน”

ในประเทศที่มีระบอบประชาธิปไตยปักหลักลงฐานอย่างมั่นคง ก็จะมีการชุมนุมอย่างสงบหน้าสภา หน้าทำเนียบหรือหน้าบ้านผู้นำ โดยม็อบทั้งหลายจะชูป้ายด้วยข้อความ “สุดสั้นแต่สุดแสบ” ทำนอง “ไปได้แล้วคนไร้ฝีมือ” โดยอาจมีแกนนำขึ้นปราศรัยด้วยการสวดชยันโตและสวดกงเต๊ก โดยไม่ใช้กำลังหรือใช้อาวุธ

ส่วนบรรยากาศขับไล่รัฐบาล อาจมีดนตรีขับกล่อมเป็นสีสันเมื่อ “รวมพลคนขับไล่รัฐบาล”จนแสดงออกอย่าง “ได้ที่” แล้ว แกนนำก็จะประกาศสลายม็อบ แล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน พร้อมกับ “คำมั่น” ว่า “พวกเราจะกลับมาอีกครั้ง เพื่อกดดันรัฐบาลอีกหน”

ประเทศต่างๆ ในแถบยุโรป จะมีสไตล์ประท้วงหรือขับไล่รัฐบาลด้วย “แนวนี้” เป็นหลัก

มีบางประเทศเท่านั้น ที่มีสไตล์ “ประท้วง” หรือ “ขับไล่” ผู้มีอำนาจทั้งหลาย ด้วยสไตล์เป็นของตนเองโดยเฉพาะ เช่น ประเทศสเปน และบางประเทศในอเมริกาใต้ที่ประชาชนมีบรรพบุรุษเชื้อสายสเปน ก็จะมีการ “รวมพลคนก่อม็อบ” ด้วนสีสัน “แปลกสุดมัน” โดยผู้ประท้วงทั้งหลายจะนำเครื่องครัวมาร่วมประท้วงด้วย

จากนั้นปวงม็อบก็จะทำการ “ตีหม้อเคาะกระทะ” ประกอบการประท้วงไปด้วย โดยคนทั้งโลกรู้จัก “ม็อบตีหม้อเคาะกระทะ” เหล่านี้ด้วยภาษาสเปน คือ “ม็อบกาเซโรลาโซ”

ที่นครสารขัณฑ์ แม้จะไม่เคยปรากฏ “ม็อบตีหม้อเคาะกะลา” หรือ “ม็อบกาเซโรลาโซ” แต่ก็เคยปรากฏ “ม็อบกลองยาว” และ “ม็อบเชิดสิงโต”
ในบางครั้ง

เรื่องม็อบขับไล่รัฐบาล ยังไม่จบ อ่านต่อฉบับวันจันทร์

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม