“ควันหลง” จากการใช้คำ “สุดหยาบ” ในการอภิปรายของสส.ผู้ทรงเกียรติในสภา ที่ผ่านมาใน “สงครามชิวหา” นั้น ยังเป็นเหตุการณ์ที่ชาวสารขัณฑ์นำมาพูดถึงอย่าง “เจ็บจี๊ด”

“เจ็บจี๊ด” ตรงที่นักการเมืองแห่งนครสารขัณฑ์ได้ “ก้าวข้าม” ความเป็น “สุภาพชน” ด้วยการประพฤติตนเป็น “จอมหยาบคายสุดขายขี้หน้า” อย่างไม่สะทกสะท้าน

ถูกแล้วครับ “สภาโคลีเซียมแห่งนครสารขัณฑ์” ผ่านการอภิปรายมายาวนานกว่า 92 ปี ยังไม่เคยมียุคไหน ที่สส.ต่างพร้อมใจกัน “ขุดวจีหยาบคาย” มาบูลลี่ใส่อีกฝ่ายให้ประชาชนทั้งประเทศ “ได้ยินจนหูชา” เท่ากับยุคนี้

“ยุคที่วจีอันสุดหยาบในภาษาสารขัณฑ์ถูกนักการเมืองขุดมาใช้กันอย่างสุดกล้า”

ใครไม่เคยได้ยินก็คงได้ยินครั้งนี้กับ “ภาษาเสียงคล้าย” จากน้ำลายมรณะของนักเลือกตั้งที่ใส่คู่ต่อสู้ทางการเมืองด้วยประโยค “สูเจ้าเป็นคนไม่รู้สี่รู้แปด” และ “สูเจ้าเป็นคนขยันร้องกี้ กี้”

หากประชาชนที่ฟังการอภิปราย ผ่านทางทีวีหรือวิทยุ ถ้าไม่เคยมีประสบการณ์“เต็มเหนี่ยว” และ “เต็มตาชั่ง” ว่าด้วย “ตำนานคำหยาบแห่งสารขัณฑ์ มีรูปแบบอย่างไรบ้าง?” ก็คงจะไม่เกิดรายการ “หูดับ” ชนิดรับไม่ได้

แต่ถ้ารู้การใช้คำหยาบเหล่านี้ มีที่มาที่ไปอย่างไร? ก็คงจะรับไม่ได้ที่ผู้ทรงเกียรตินำมาใช้อย่างกระจุยกระจาย

ไม่ได้ล็อกสเปก “คำพ้องเสียง” ด้วยวจี “คนไม่รู้สี่ไม่รู้แปด” เท่านั้น ที่ถูกนำมาใช้อย่างฟุ่มเฟือย

แม้แต่ “คำพ้องร้องว่ากี้กี้” ที่ฝ่ายค้านนำมาบูลลี่ “ขุนศึกฝ่ายรัฐบาลที่เป็นมู่หลันพิทักษ์นาย” เป็นการตอบโต้ที่มู่หลันให้ฉายาฝ่ายค้านปากไวว่าเป็น “คนไม่รู้สี่รู้แปด”

ทำให้ท่านตือโป๊ยก่ายฝ่ายค้าน และมู่หลันฝ่ายรัฐบาล ต่างร้องกับประธานสภา ให้ทุกฝ่าย “ถอนคำพูด”

หลังจากมู่หลันถอนคำพูด “คนไม่รู้สี่รู้แปด” แล้วท่านตือโป๊ยก่ายก็ประกาศว่า “ตนยินดีถอนคำว่า กี้กี้ หากมู่หลันจะร้องกี้กี้เสียงดัง ดัง ก่อน”

“หยาบปะทะหยาบ” ครั้งนี้ ชาวสารขัณฑ์ต่างวิจารณ์ว่า เป็นรายการ “แสบปะทะแสบ” ที่ “ซีม่าต้องเรียกพ่อและสปอร์ตน่าต้องเรียกแม่” ละครับ ท่านผู้ชมและผู้ฟังทางบ้าน

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม